Τα τρία λάθη της τρόικα στην Ελλάδα παρουσιάζει σε άρθρο του ο Jean Pisani-Ferry του ινστιτούτου Βruegel.
"Στις αρχές του 2010, μια ομάδα ανδρών (και μερικές γυναίκες) φορώντας σκούρα κοστούμια προσγειώθηκε στην Αθήνα. Ανήκαν σε ένα παγκόσμιο όργανο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η αποστολή τους ήταν να διαπραγματευθούν τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας οικονομικής διάσωσης της Ελλάδας. Λίγους μήνες αργότερα, αυτό που έγινε γνωστό ως η "τρόικα" απεστάλη στην Ιρλανδία, στη συνέχεια, στην Πορτογαλία και αργότερα στην Κύπρο", αναφέρει στο άρθρο του και προσθέτει ότι η τρόικα κατέληξε με την Ελλάδα στο μεγαλύτερο πακέτο δανείων που δόθηκε ποτέ.
Ωστόσο πλέον το ΔΝΤ έχει αποδεχθεί το ρόλο του δανειστή-μειοψηφία με το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας να προέρχεται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει τρία χρόνια αργότερα η ανεργία έχει αυξηθεί πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο αλλά υπάρχει ένα φωτεινό σημείο καθώς η Ιρλανδία, είναι σε καλύτερη κατάσταση. Πάντως υπάρχει και ένα σκοτεινό σημείο:
Στην Ελλάδα, όπου το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 20% από το 2009 και το δημόσιο χρέος / ΑΕΠ είναι σήμερα υψηλότερο από το αναμενόμενο κατά την έναρξη του προγράμματος. Αυτό δεν είναι λόγω της έλλειψης δημοσιονομικής εξυγίανσης κατά τον αρθρογράφο. Αντίθετα, οι ελληνικές αρχές έχουν κάνει περισσότερα από ό, τι προβλέπεται σε αυτό το μέτωπο.
Όμως, η κατάρρευση του ΑΕΠ συνεπάγεται αναγκαστικά αύξηση του λόγου του χρέους.
Θα μπορούσε η τρόικα κάνει καλύτερα; αναρωτιέται.
Όπως γράφει η τρόικα έκανε τρία λάθη. Πρώτον, το κούρεμα αναβλήθηκε για πάρα πολύ καιρό, ενώ υπέπεσε σε υπερβολικά αισιόδοξες υποθέσεις. Τέλος, σε αντίθεση με ό, τι συνέβη κατά τη διάρκεια της ασιατικής κρίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η τρόικα εξέτασε κάθε χώρα χωριστά. Ως εκ τούτου, δεν έδωσε αρκετή προσοχή στη διάχυση της κρίσης από τη μία χώρα στην άλλη.
