Για μία εφιαλτική πραγματικότητα που ζουν εδώ και χρόνια οι ελληνικές επιχειρήσεις έκανε λόγο ο Κωνσταντίνος Μίχαλος στην ομιλία του κατά την επίσκεψη του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στο Δ.Σ, του ΕΒΕΑ.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ αναφέρθηκε και στο Ασφαλιστικό, για το οποίο τόνισε πως η πρόταση της κυβέρνησης όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά αντίθετα προσθέτει προβλήματα, καθώς αντιμετωπίζει αποσπασματικά το ζήτημα.
Αναλυτικά η ομιλία του προέδρου του ΕΒΕΑ:
"Θερμά συγχαρητήρια για την εκλογή σας στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Η χώρα χρειάζεται, τώρα περισσότερο από ποτέ, μια σοβαρή αντιπολίτευση. Χρειάζεται υπεύθυνες δυνάμεις, οι οποίες θα εκφράσουν την «ενηλικίωση» του πολιτικού μας συστήματος. Δυνάμεις που θα δώσουν τέλος στην εποχή των ανέξοδων υποσχέσεων και θα απευθυνθούν στους πολίτες με ρεαλιστικές και συγκεκριμένες προτάσεις διακυβέρνησης. Χρειαζόμαστε δυνάμεις που θα τολμήσουν να πουν αλήθειες. Που θα τολμήσουν να κάνουν αυτά που πρέπει, για να βγει η χώρα από το τέλμα. Και που θα καταφέρουν, τελικά, να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική και στους θεσμούς.
Κύριε πρόεδρε: Οι ελληνικές επιχειρήσεις βιώνουν εδώ και χρόνια μια εφιαλτική πραγματικότητα. Βρίσκονται στη δίνη μιας τριπλής κρίσης, υπερχρέωσης, πίστης και ζήτησης, από την οποία δυσκολεύονται να ξεφύγουν.
- Έχουν αποκοπεί τόσο από εγχώριες όσο και από ξένες πηγές πίστης και ρευστότητας.
- Η απόκλιση μεταξύ των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα φτάνει τις 7 μονάδες.
- Το κράτος έχει κηρύξει και πάλι στάση πληρωμών προς τους προμηθευτές
- Τα άτυπα κυκλώματα πίστης έχουν καταρρεύσει. Οι ίδιες οι επιχειρήσεις έχουν πλέον πάψει να εμπιστεύονται η μια την άλλη.
- Οι ξένοι προμηθευτές και πελάτες απαιτούν πληρωμές ή εγγυήσεις σε μετρητά.
- Λόγω των κεφαλαιακών ελέγχων, πολλές επιχειρήσεις δεν μπορούν καν να εισάγουν πρώτες ύλες και εμπορεύματα.
- Και μέσα σε όλα αυτά, έχουν να αντιμετωπίσουν και μια ανελέητη επίθεση φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων.
- Το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό καθομολογουμένως όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα αλλά αντίθετα προσθέτει προβλήματα, καθώς αντιμετωπίζει αποσπασματικά το ζήτημα. Για να διασωθεί το ασφαλιστικό πρωτίστως πρέπει να υπάρξει μεγέθυνση της οικονομικής δραστηριότητας. Ούτε η δραματική περικοπή συντάξεων ούτε η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών δίνουν λύση. Αντίθετα, υπονομεύουν τη ζήτηση αλλά και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
- Με αυτή τη λογική, το ΕΒΕΑ έχει ήδη διατυπώσει συγκεκριμένη πρόταση, με βάση τις πρακτικές που ακολούθησαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Οι προτάσεις μας, όπως και η μελέτη στην οποία στηρίζονται, είναι βεβαίως στη διάθεσή σας. Και ελπίζουμε ότι θα ληφθούν υπόψη κατά τη διαμόρφωση των θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
- Έχουμε από την άλλη τη φορολογία. Για το 2016 περιμένουμε μια καταιγίδα νέων φόρων και αυξήσεων:
- Αύξηση προκαταβολής φόρου στο 75% για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις προσωπικές εταιρείες, τα σωματεία, τα ιδρύματα κ.ο.κ. Και για το 2017 προβλέπεται ο συντελεστής να πάει στο 100%.
- Αύξηση του φόρου εισοδήματος στο 29% για τις ανώνυμες εταιρείες, ΕΠΕ, ΙΚΕ κ.ο.κ.
- Αύξηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και του φόρου πολυτελούς διαβίωσης
- Κατάργηση της έκπτωσης 2% για την εφάπαξ καταβολή του φόρου
- Κατάργηση μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου
- Κατάργηση της έκπτωσης 20% στον ΕΝΦΙΑ, που ίσχυε για ορισμένες κατηγορίες ακινήτων.
- Αυτό που καταφέρνουν με τη φορολογία τι είναι; Να σκοτώνουν ό,τι πάει καλά, ό,τι αναπτύσσεται και ό,τι προσθέτει αξία στην οικονομία: αύξηση συντελεστών για τις επιχειρήσεις, φόρος στην κατανάλωση κρασιού, επιβάρυνση του τουρισμού – και τώρα σχεδιάζονται και νέοι φόροι στη ναυτιλία. Ποιος θα μείνει, τελικά, να παράγει σε αυτή τη χώρα; Γιατί να δραστηριοποιηθεί και γιατί να επενδύσει σήμερα κάποιος εδώ;
Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα έχει τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της νότιας Ευρώπης, ενώ η φορολογική επιβάρυνση του συνόλου των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων στην Ελλάδα αγγίζει το 50% των εσόδων τους.
- Με αυτές τις συνθήκες, είναι να απορεί κανείς που όλο και περισσότερες επιχειρήσεις αναγκάζονται να φύγουν από την Ελλάδα; Έχουμε μπροστά μας ένα κύμα επιχειρηματικής μετανάστευσης, το οποίο δεν γίνεται πλέον για λόγους ανταγωνιστικότητας, αλλά για λόγους επιβίωσης.
- Με δεδομένο ότι για να επανέλθει η ελληνική οικονομία στα προ κρίσης επίπεδα χρειάζεται τα επόμενα χρόνια ξένες επενδύσεις 100 δισ. ευρώ, η κατάσταση αυτή θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό. Θα έπρεπε να έχει κινητοποιήσει άμεσα μέτρα στήριξης και ενθάρρυνσης της επιχειρηματικότητας, σε όλα τα επίπεδα.
- Γιατί δεν είναι μόνο το ύψος των φορολογικών συντελεστών και των άλλων επιβαρύνσεων, που διώχνει τις επιχειρήσεις. Υψηλή φορολογία υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι οποίες όμως παρέχουν ένα σταθερό, αξιόπιστο και φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον.
- Εδώ ισχύει το αντίθετο. Παρά τις αλλαγές που υποτίθεται ότι εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο της εφαρμογής των μνημονίων, η Ελλάδα εξακολουθεί να πατώνει σε όλες τις κατατάξεις, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.
- Το μόνο πεδίο στο οποίο υπήρξε σοβαρή βελτίωση είναι η διευκόλυνση της διαδικασίας σύστασης επιχειρήσεων. Κι αυτό κατέστη δυνατό κυρίως μέσα από την εφαρμογή του ΓΕΜΗ, για το οποίο γνωρίζετε ότι έχει δώσει μάχες η Επιμελητηριακή Κοινότητα.
- Αντί να έχουμε δράσεις αναστροφής της κατάστασης, βλέπουμε την εχθρότητα να κλιμακώνεται. Παραδείγματα όπως αυτό των Σκουριών – και άλλα – δίνουν ένα σαφές αρνητικό μήνυμα προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα. Είναι σαν να λέμε στους επενδυτές: μην πλησιάσετε.
- Για να βγει από την ύφεση, η χώρα χρειάζεται σοβαρή διακυβέρνηση και δραστικά μέτρα υπέρ της ανάπτυξης.
- Μείωση φορολογικών συντελεστών, αποκατάσταση συνθηκών εύρυθμης λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και δραστική μείωση της γραφειοκρατίας συγκροτούν ένα μείγμα πολιτικής που θα οδηγούσε στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπό την ηγεσία σας, θα συμβάλει ουσιαστικά προς αυτή την κατεύθυνση, με ρεαλιστικές προτάσεις και διεκδικήσεις".
