Ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για την αποτελεσματικότητα του νέου ελληνικού προγράμματος εμφανίζονται με συνεντεύξεις τους στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον Αντώνη Πολυχρονάκη, τρεις κορυφαίοι Γερμανοί οικονομολόγοι.
Xάινερ Φλάσμπεκ (Πρώην υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και πρώην επικεφαλής των οικονομολόγων του Οργανισμού Παγκοσμίου Εμπορίου και Ανάπτυξης (UNCTAD) - Διακεκριμένος οικονομολόγος, και επίτιμος καθηγητής του πανεπιστημίου του Αμβούργου, πρώην σύμβουλος το Όσκαρ Λαφοντέν. Έχει γράψει από κοινού με τον Κώστα Λαπαβίτσα το βιβλίο «Μόνο η Γερμανία μπορεί να σώσει το ευρώ» / “Nur Deutschland kann den Euro retten”)
- Δεν πρόκειται μόνο για ταπεινωτικό, πρόκειται για ένα παράλογο πολιτικοοικονομικό πρόγραμμα, με το οποίο η ελληνική οικονομία θα κατρακυλήσει ακόμα πιο βαθιά και δεν θα επιτευχθεί κανένας από τους επιδιωκόμενους στόχους.
- Δεν υπάρχει απλή μετάβαση από τη μια μέρα στην άλλη σε άλλο νόμισμα, αλλά αν ήμουν στην ελληνική κυβέρνηση θα άρχιζα ακριβώς τώρα να σχεδιάζω, πως μπορεί, πολύ συγκεκριμένα, να ολοκληρωθεί η έξοδος (από το ευρώ) τους επόμενους μήνες.
Ρούντολφ Χίκελ (Ένας εκ των 5 σημαντικότερων οικονομολόγων της Γερμανίας κατά τη FAZ)
Υψηλό το τίμημα της άρνησης. Παραμένει η λογική της αυστηρής λιτότητας
Οι τρεις θεσμοί επιβλήθηκαν στο θέμα της συνέχισης της αυστηρής πολιτικής λιτότητας, των περικοπών σε κοινωνικό επίπεδο και την αύξηση των μαζικών φόρων. Η συνέπεια συνολικά για την οικονομία είναι η περαιτέρω συρρίκνωση. Η μειωμένη εσωτερική ζήτηση οδηγεί σε περαιτέρω απώλεια θέσεων εργασίας. Αν συγκρίνει κανείς τις θέσεις που τέθηκαν προς δημοψήφισμα η πορεία έχει επιδεινωθεί.
Θετικά σημεία αφετηρίας βλέπω στη διαπίστωση, ότι επιτέλους υπάρχει βούληση να δοθεί φρέσκο χρήμα για την ενίσχυση της οικονομίας και των υποδομών. Από αυτά θα αξιοποιηθούν 12,5 δισεκ. ευρώ του ταμείου ιδιωτικοποιήσεων. Επίσης και τα 35 δισεκ. από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. είναι προς της σωστή κατεύθυνση.
Οι σχεδιαζόμενες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας είναι λανθασμένες, διότι με την κρατική περιουσία θα εξασφαλίζονταν έργα υποδομών και συνεχή έσοδα. Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα καούν σύντομα στο βουνό του χρέους. Με αυτόν τον συμβιβασμό αγοράστηκε απλώς χρόνος. Μια νέα συζήτηση για Grexit είναι ορατή. Διότι κατά βάσιν θα δοθεί ξανά μόνο οικονομική βοήθεια για την μεταγενέστερη χρηματοδότηση ληξιπρόθεσμων δανείων. Παραμένουμε στο σύστημα της χιονοστιβάδας: νέα δάνεια χρηματοδοτούν παλιά δάνεια.
Οι θεσμοί των πιστωτών πρέπει επιτέλους να επικεντρωθούν στη ανοικοδόμηση της ελληνικής οικονομίας, καθώς επίσης και στην ενίσχυση των υποδομών. Στη συμφωνία απουσιάζουν επειγόντως αναγκαίες απαιτήσεις, όπως:
- Ένα άμεσο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας, ιδίως στον τομέα της υγείας.
- Η δέσμευση για την αύξηση της έκτακτης χρηματοδότησης της ΕΚΤ ώστε να γεμίσουν ξανά τα μηχανήματα ανάληψης μετρητών.
- Η αναδιάρθρωση του χρέους των (ελληνικών) οφειλών προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ δια της αναλήψεώς τους από το ταμείο διάσωσης.
Γκούσταφ Χόρν (Επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου μακροοικονομίας και οικονομικής ανάπτυξης του ιδρύματος Χανς-Μπέκλερ)
Η συμφωνία μπορεί να καρποφορήσει μόνο εάν οι επενδύσεις επιδράσουν δραστικότερα από τις νέες περικοπές
Η επιτευχθείσα συμφωνία μεταξύ των κυβερνήσεων της Ε.Ε. και της Ελλάδας είχε ως τίμημα την τεράστια απώλεια της αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Οικονομικά τουλάχιστον θα μπορούσε να προσφέρει μόνο μια περιορισμένη δυνατότητα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Αυτό όμως θα ισχύσει τότε μόνον αν οι επενδυτικές συνιστώσες της συμφωνίας αξιοποιηθούν γρήγορα και δραστικά.
Αν αντίθετα η στρατηγική σωτηρίας περιορισθεί σε μιαν ενισχυμένη συνέχιση των περικοπών του κρατικού προϋπολογισμού, τότε και αυτό το πρόγραμμα θα αποτύχει όπως τα προηγούμενα.