Βαριές ευθύνες επιρρίπτει ο πρώην Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, στον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκαν Σόιμπλε, σε άρθρο του που φιλοξενεί η εφημερίδα Guardian με τίτλο «H Γερμανία δεν θα δείξει έλεος στον ελληνικό πόνο, έχει συμφέρον να μας "σπάσει"». Ο κ. Βαρουφάκης αναφερόμενος στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων διατυπώνει τη γνώμη πως ο κύριος Σόιμπλε ηγείται μιας «κλίκας» χωρών της Ευρωζώνης, επιθυμία της οποίας είναι να εκδιωχθεί η Ελλάδα από την ζώνη του κοινού νομίσματος.
Αυτός είναι ο λόγος όπως υποστηρίζει ο πρώην ΥπΟικ που ο κ. Σόιμπλε αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί στο θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, το οποίο χαρακτηρίζει ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας μας.
«Το οικονομικό δράμα της Ευρώπης, κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εδώ και πέντε χρόνια για ένα λόγο: για την πεισματική άρνηση των πιστωτών να μας προσφέρουμε ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους. Γιατί αντιστέκεται στην αναδιάρθρωση του χρέους αφού αυτό συμβαδίζει με την κοινή λογική, με την ετυμηγορία του ΔΝΤ αλλά και με τις καθημερινές συναλλαγές των τραπεζιτών οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με στρεσαρισμένους οφειλέτες» διερωτάται ο κ. Βαρουφάκης.
Όπως διευκρινίζει η απάντηση δεν υπάρχει σε οικονομικές αναλύσεις αλλά βρίσκεται βαθιά κρυμμένη στην δαιδαλώδη πολιτική της Ευρώπης. Το 2010, το ελληνικό κράτος έγινε αφερέγγυο. Τότε υπήρξαν δύο επιλογές που συνάδουν με τη παραμονή της στην ευρωζώνη: η λογική - αυτή που κάθε οικονομολόγος θα συνιστούσε - επέβαλε την αναδιάρθρωση του χρέους και τη μεταρρύθμιση της οικονομίας και η τοξική επιλογή που προέβλεπε την χορήγηση νέων δανείων σε μια πτωχευμένη οντότητα προσποιούμενοι ότι παραμένει φερέγγυα. Η Ευρώπη επέλεξε την δεύτερη» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Και συνεχίζει: «Η επίσημη Ευρώπη επέλεξε να βάλει την διάσωση των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό δημόσιο χρέος πάνω από την κοινωνικοοικονομική βιωσιμότητα της Ελλάδας. Έτσι οι αξιωματούχοι της ΕΕ παρουσίασαν την αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους ως πρόβλημα έλλειψης ρευστότητας, και δικαιολόγησαν την "διάσωση" σαν μια περίπτωση "αλληλεγγύης" για τους Έλληνες. Επιβλήθηκε αυστηρή λιτότητα στην Ελλάδα και το ακαθάριστο προϊόν μειώθηκε κατά το ένα τέταρτο. Αρκούσε το μαθηματικό μυαλό ενός οκτάχρονου για να καταλάβει ότι αυτή η διαδικασία δεν θα τέλειωνε καλά. Και μόλις αυτή η ανέντιμη πρακτική ολοκληρώθηκε η Ευρώπη απέκτησε αυτόματα έναν νέο λόγο για να μην προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους: θα πλήττονταν οι τσέπες των Ευρωπαίων πολιτών! Και έτσι υπήρξαν αυξανόμενες δόσεις λιτότητας, ενώ το χρέος αυξήθηκε, αναγκάζοντας τους πιστωτές να δώσουν περισσότερα δάνεια με αντάλλαγμα περισσότερη λιτότητα» παρατηρεί ο πρώην Έλληνας Υπουργός Οικονομικών.
Αναφερόμενος στην εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει πως «η κυβέρνησή μας εκλέχθηκε με την εντολή να τελειώσει αυτή την θανατηφόρα δίνη, να απαιτήσει την αναδιάρθρωση του χρέους και ένα τέλος στην εξοντωτική λιτότητα. Οι διαπραγματεύσεις είχαν φθάσει στα γνωστά αδιέξοδά τους για έναν απλό λόγο: οι πιστωτές μας συνέχιζαν να αποκλείουν όποιο απτό τρόπο αναδιάρθρωσης του χρέους προτείναμε, την ίδια στιγμή που επέμεναν το χρέος μας να επιστραφεί "παραμετρικά" από τους πιο αδύναμους των Ελλήνων, τα παιδιά και τα εγγόνια τους» συμπληρώνει ο κ. Βαρουφάκης.
Συνεχίζοντας αναφέρει πως «οι πέντε μήνες διαπραγματεύσεων που ακολούθησαν υπό συνθήκες οικονομικής ασφυξίας και την συνεπαγόμενη απειλή του bank-run έγιναν υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση της ΕΚΤ. Η απειλή ήταν ξεκάθαρη: αν δεν συνθηκολογούσαμε, θα ερχόμασταν σύντομα αντιμέτωποι με capital controls, προβλήματα στα ΑΤΜ, μια παρατεταμένη τραπεζική αργία, και τελικά, το Grexit. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την εξουσία τον περασμένο Ιανουάριο, η πλειονότητα της Ευρωζώνης είχε υιοθετήσει το Grexit είτε ως τελική επιλογή είτε ως όπλο κατά της κυβέρνησής μας. Οι Έλληνες φυσιολογικά τρόμαξαν με την σκέψη του ακρωτηριασμού τους από την Ευρωζώνη. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι σαν την Αγγλία. Για να βγούμε θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο νόμισμα από το μηδέν. Στο κατεχόμενο Ιράκ, η εισαγωγή νέων χαρτονομισμάτων χρειάστηκε τουλάχιστον έναν χρόνο, 20 φορτία από Boeing 747, την κινητοποίηση του στρατού των ΗΠΑ, τρεις εταιρίες εκτύπωσης και εκατοντάδες φορτηγά. Το Grexit θα ισοδυναμούσε με ανακοίνωση μιας υποτίμησης 18 μήνες πριν: μια συνταγή ρευστοποίησης όλων των Ελληνικών μετοχών και μεταφοράς τους στο εξωτερικό με κάθε τρόπο».
Αναφερόμενος στον διάδοχό του κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο τονίζει: «Αυτή η εβδομάδα φέρνει την κορύφωση των συνομιλιών, καθώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πασχίζει ξανά, να βάλει το άλογο εμπρός από το κάρο: να πείσει ένα εχθρικό Eurogroup ότι η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί προϋπόθεση της επιτυχίας για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και όχι εκ των υστέρων ανταμοιβή γι 'αυτό» παρατηρεί ο κ. Βαρουφάκης. Και συνεχίζει: «Στην Ευρώπη δεν γνώριζαν πως να ανταποκριθούν στην οικονομική κρίση. Θα έπρεπε να προετοιμαστούν για μία "αποβολή" ή να προχωρήσουν σε μία ομοσπονδία; Κατά πρώτον η θεσμική αδράνεια είναι δύσκολο να νικηθεί. Ένα δεύτερο είναι ότι ένα μη βιώσιμο χρέος δίνει στους πιστωτές τεράστια δύναμη πάνω στους οφειλέτες - και όπως γνωρίζουμε η δύναμη διαφθείρει ακόμα και τους καλύτερους. Αλλά το τρίτο είναι αυτό που μου φαίνεται το πιο ενδιαφέρον. Το ευρώ είναι ένα υβρίδιο νομίσματος ανάμεσα σ' ένα καθεστώς σταθερών συναλλαγματικών -όπως το ERM τη δεκαετία του 1980 ή ο χρυσός τη δεκαετία του 30- και ένα κρατικό νόμισμα. Και η Ευρωζώνη πέφτει ανάμεσα σ' αυτές τις δύο θέσεις του ευρώ: είναι περισσότερο ένα καθεστώς συναλλαγματικών ισοτιμιών και λιγότερο ένα εθνικό νόμισμα».
Εδώ ακριβώς εντοπίζει ο κ. Βαρουφάκης και το σημείο τριβής. Όπως συμπληρώνει «μετά την κρίση του 2008/9 η Ευρώπη δεν γνώριζε πως να ανταποκριθεί. Θα έπρεπε να ετοιμάσουν το έδαφος για μία έξοδο (βλέπε Grexit) ή να ενισχυθεί η πειθαρχία; Ή μήπως να μετακινηθούν σε μία ομοσπονδία; Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα από τα δύο, μόνο αυξάνεται το υπαρξιακό άγχος. Ο Σόιμπλε είναι πεπεισμένος ότι ότι όπως έχουν τα πράγματα, χρειάζεται ένα Grexit για να καθαρίσει το τοπίο, με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Ξαφνικά, ένα μονίμως μη βιώσιμο ελληνικό χρέος, χωρίς το οποίο το ενδεχόμενο Grexit θα εξασθενίσει, έχει αποκτήσει μια χρησιμότητα για τον Σόιμπλε. Τι εννοώ με αυτό; Βασιζόμενος σε μήνες διαπραγματεύσεων, η πεποίθησή μου είναι ότι ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών θέλει την Ελλάδα να βγει από το ενιαίο νόμισμα. Και να βάλει τον φόβο του Θεού επάνω από την Γαλλία, και να τους υποχρεώσει να αποδεχτούν το δικό του μοντέλο πειθαρχίας στην Ευρωζώνη» καταλήγει ο κ. Βαρουφάκης.
