Ήταν μία από τις συνηθισμένες – αλλά απολύτως απαραίτητες αυτή την περίοδο – εκδηλώσεις, όπου βραβεύονται επιχειρηματίες για τη δραστηριότητά τους εντός ή/και εκτός Ελλάδας.
Η αίθουσα ήταν κατάμεστη, κάμερες παντού, υπουργοί, δημοσιογράφοι... το γνωστό σκηνικό.
Η Λέσχη Επιχειρηματικότητας, που έδινε τα βραβεία, έχει καθιερώσει και ένα, με έπαθλο 50.000 ευρώ.
"Όταν δόθηκε για πρώτη φορά αυτό το ποσό, πριν από πέντε χρόνια, ήταν ασήμαντο για τους επιχειρηματίες. Ήταν, πιθανότατα, μια βραδιά στα μπουζούκια για πολλούς. Σήμερα, είναι ένα υπολογίσιμο ποσό για όλους", είπε ο Στέλιος Χατζηιωάννου, που έδωσε το βραβείο.
Και δεν έχει άδικο.
Οι εποχές έχουν αλλάξει.
Είναι δεδομένο.
Και, αυτοί που αντέχουν – είτε βραβεύονται, είτε όχι – είναι όσοι αξιοποίησαν χρήματα από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου και άλλα έσοδα και δεν τα έκαναν βίλες, θαλαμηγούς, ταξίδια, βραδιές στη νυχτερινή Αθήνα.
Άλλωστε, περιπτώσεις κατασπατάλησης ακόμα και δημοσίου χρήματος από επιχειρηματίες στα μπουζούκια έχουμε δει και πρόσφατα...
Παρ΄ όλα αυτά, ακόμα και αυτοί που αντέχουν, βρίσκονται τα τελευταία δυόμισι χρόνια στο απόσπασμα.
Η ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας, που άρχισε και γιγαντώθηκε το 2010 με περισσή δόση λαϊκισμού - μέσω των φορολογικών ρυθμίσεων που τιμωρούσαν και τιμωρούν με ευκολία όποιον αποκόμιζε κέρδος – δημιουργεί μύρια όσα προβλήματα, ακόμα και σε υγιείς επιχειρήσεις, που κινούνται και αυτές σε περιβάλλον απόλυτης έλλειψης ρευστότητας.
Μέσα σε όλα αυτά, να προσθέσουμε και την απόλυτη αδιαφορία του κράτους για τις υποχρεώσεις του απέναντι στους επιχειρηματίες, αλλά και τις δαιδαλώδεις δομές, που εξακολουθούν να υφίστανται σε κάθε συναλλαγή με το Δημόσιο.
Όπως πολύ σωστά είπε ο γενικός γραμματέας της Λέσχης, Βασίλης Κάτσος...
..."μέχρι να αποποινικοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα, μήπως θα έπρεπε πρώτα να ποινικοποιήσουμε την κρατική ασυνέπεια και τη γραφειοκρατία ;".
Καλημέρα σας.
