Στην είδηση που "έδωσε" η εκπρόσωπος του Δημοσίου, ότι προωθείται τροπολογία με την οποία εξαιρούνται από τις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου 4178/13 περί νομιμοποίησης αυθαιρέτων συγκεκριμένα ακίνητα, επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον κατά την διάρκεια της συζήτησης στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο καλείται να κρίνει αν κινούνται εντός συνταγματικών πλαισίων η διατήρηση επί μακρόν των αυθαιρέτων και η εξαίρεση τους από την κατεδάφιση, κάτι που προβλέπει ο επίμαχος νόμος.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης προσφυγής τριών κατοίκων του Αμαρουσίου, οι οποίοι στρέφονται κατά της συνταγματικότητας του νόμου, τρία στοιχεία προκάλεσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον:
- Η ανακοίνωση της συνηγόρου του Δημοσίου πως το υπουργείο Περιβάλλοντος προώθησε ήδη τροπολογία που βρίσκεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, με την οποία εξαιρούνται των ευνοϊκών διατάξεων τα αυθαίρετα που είχαν κατασκευαστεί πριν την 28/7/2011 και έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί η άδειά τους με αμετάκλητη τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Με αυτό τον τρόπο, η διοίκηση επιχειρεί να αφοπλίσει ένα βασικό επιχείρημα των αιτούντων, πως η προηγούμενη πρόβλεψη υπαγωγής των συγκεκριμένων κτισμάτων στο νόμο ήταν αντίθετη στην συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών, αφού εμφανίζεται δια νόμου να καταργούνται δικαστικές αποφάσεις.
- Η παρέμβαση του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Σωτ. Ρίζου, ο οποίος κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης του εκπροσώπου των προσθέτων παρεμβαινόντων υπέρ της προσφυγής, όταν εκείνος αναφέρθηκε στα Ευρωπαϊκά Κράτη (Γερμανία Γαλλία κλπ) λέγοντας ότι η αυθαίρετη δόμηση αντιμετωπίστηκε μέσω του πολεοδομικού σχεδιασμού, είπε: “Δεν υπάρχει αυθαίρετη δόμηση στα πολιτισμένα Κράτη. Οι πόλεις αυτές οι ευρωπαϊκές, που δημιουργήθηκαν στη μοναρχική περίοδο, εμπεριέχουν ήδη τον πολεοδομικό σχεδιασμό με τρόπο που δεν μπορεί να φανταστεί ο νομοθέτης”.
- Αλλά και η απάντηση της διοίκησης στα πυρά περί αντισυνταγματικότητας, πως ήδη στο πράσινο ταμείο έχουν συγκεντρωθεί 2,31 δισ. ευρώ από τα πρόστιμα που έχουν ήδη πληρώσει οι πολίτες για νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών. Μάλιστα, απαντώντας στο επιχείρημα ότι αυτά τα χρήματα θα πάνε για να κλείσουν… τρύπες στο δημόσιο ταμείο και όχι περιβαλλοντικούς σκοπούς, ισχυρίστηκαν πως πράγματι προβλέπεται αυτή η δυνατότητα, αλλά “ούτε έχει γίνει χρήση, ούτε θα γίνει”.