Αλλαγή των κριτηρίων βιωσιμότητας του χρέους μέσω ..Μάαστριχτ

Μια εξαιρετικά θετική πρόταση για την Ελλάδα κατέθεσε ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ρέζα Μογκαντάμ μιλώντας χθες σε εκδήλωση του Οικονομικού Φόρουμ των Βρυξελλών.

Ο Μογκαντάμ κατέδειξε με στοιχεία πως το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ξεπερασμένο και ότι θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι στόχοι του ώστε να συνδυάζονται με το κριτήριο για το χρέος και όχι με το κριτήριο για το έλλειμμα.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, ο κανόνας του Μάαστριχτ για ονομαστικό έλλειμμα 3% του ΑΕΠ είχε αρχικά ως στόχο να σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ, υπό την προϋπόθεση ότι η ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ θα ήταν 5% ετησίως.

Ωστόσο, σήμερα οι επί τα χείρω αναθεωρήσεις των ονομαστικών στόχων μακροπρόθεσμης ανάπτυξης σε πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ καταδεικνύουν ότι το χρέος θα συγκλίνει  μακροπρόθεσμα προς το 100% του ΑΕΠ, αντί του 60% του ΑΕΠ. Ήτοι το στέλεχος του ΔΝΤ άφησε να εννοηθεί πως ο στόχος για το χρέος 100%  πρέπει να είναι πλέον ο δημοσιονομικός κανόνας.

Σημειώνεται πως στόχος του ελληνικού προγράμματος είναι το χρέος από τα επίπεδα του 174% του ΑΕΠ το 2014, να μειωθεί στο 128% του ΑΕΠ το 2020 και στο 117% του ΑΕΠ το 2022. Αν συμπεριληφθούν τα ενδεχόμενα επιπλέον μέτρα ελάφρυνσης του χρέους εκ μέρους της Ευρωζώνης τότε αυτό θα κατέλθει κάτω από το 110% του ΑΕΠ το 2022, ήτοι κοντά στα επίπεδα που υποδεικνύει το ΔΝΤ πως προσδιορίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το υψηλότερο δημόσιο χρέος το 2013 το είχε η Ελλάδα (171,8% του ΑΕΠ) και ακολούθησαν η Ιταλία (132,9% του ΑΕΠ), η Πορτογαλία (128,7%) και η Ιρλανδία (124,8% του ΑΕΠ). Στην Ευρωζώνη το μικρότερο δημόσιο χρέος το εμφανίζει το Λουξεμβούργο. ( 27,7% του ΑΕΠ).