“Η Ελλάδα θα πρέπει να επιδιώξει να συμφωνήσει σε αναδιάρθρωση των υποχρεώσεών της προς τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ με την της αύξηση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους της σε 75 χρόνια και τη μείωση του σταθερού επιτοκίου για το χρέος της. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της καθαρής παρούσας αξίας του χρέους κατά 50%”.
Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business στο New York University Νικόλαος Οικονομίδης, μιλώντας σε εκδήλωση του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) με τίτλο “Η Οικονομική Κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη”.
Ο κ. Οικονομίδης σημείωσε ότι η οικονομική κρίση του 2008 βρήκε την Ευρωπαϊκή Ένωση απροετοίμαστη και υπογράμμισε τις αδυναμίες των διαδικασιών οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσής της.
Η κρίση, σημείωσε, εκδηλώθηκε λόγω των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του υψηλού δημοσίου χρέους (δημοσιονομική κρίση και κρίση χρέους), ενώ ο κ. Οικονομίδης αναφέρθηκε στο πρόβλημα της χαμηλής παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα.
Ο κ. Οικονομίδης σημείωσε ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να εφαρμοστούν σειρά από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένων του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων, της λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων, της απλοποίησης των διαδικασιών της κεντρικής κυβέρνησης για τις επιχειρήσεις, της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, της μεταρρύθμισης στο φοροεισπρακτικό μηχανισμό, του περιορισμού της φοροδιαφυγής, της δημιουργίας φορολογικών δικαστηρίων που θα λαμβάνουν αποφάσεις σε διάστημα 6 μηνών και ενδεχομένως της απαλλαγής της φορολογίας για νέες επιχειρήσεις.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο κ. Οικονομίδης αναφέρθηκε στην Ευρώπη, η οποία, όπως επεσήμανε, δεν επέτυχε να εφαρμόσει συνολικές λύσεις για όλες τις χώρες, ενώ δημιούργησε ad-hoc κανόνες κατά περίπτωση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Ο κ. Οικονομίδης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ βγαίνει ισχυρότερη από την κρίση, αλλά απαιτείται να δημιουργήσει θεσμούς, όπως ενιαίους κανόνες για τα τραπεζικά συστήματα, κανόνες για τη λειτουργία του ESM, ενιαίο φορολογικό σύστημα, δημιουργία ευρωομολόγων, καθώς και ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.