"Ναι" στην πολιτική ανάπτυξης και την ευρωπαϊκή συνοχή, αλλά "όχι" στα ευρωομόλογα δηλώνει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ μιλώντας στο ελληνικό πρόγραμμα της Deutsche Welle. Πρόσθεσε ότι: "Αν υλοποιούσαμε στη Γερμανία ή στη Γαλλία τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην Ελλάδα, θα είχε γίνει εξέγερση στη βόρεια Ευρώπη".
"Αυτό που ζήτησα είναι να βλέπουμε την δημοσιονομική πειθαρχία και την πολιτική ανάπτυξης και απασχόλησης ως δύο όψεις του ιδίου νομίσματος" τονίζει ο Γιούνκερ. "Να συνδυάσουμε δημοσιονομική πειθαρχία και οικονομική ανάπτυξη. Και να κλείσουμε το χάσμα μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, γιατί δεν το αντέχω όταν βλέπω να διαιρείται η Ευρώπη σε δύο κατηγορίες, δηλαδή τους ενάρετους του Βορρά και τους αμαρτωλούςτου Νότου. Δε μου αρέσουν αυτά τα στερεότυπα. Και αυτό που χρειαζόμαστε στην Ευρώπη είναι να κλείνουμε τα χαρακώματα που μας χωρίζουν και όχι να δημιουργούμε καινούρια".
Για οκτώ ολόκληρα χρόνια (2005-2013) ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ήταν επικεφαλής του Eurogroup, πριν τον διαδεχθεί ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Γερούν Ντάισελμπλουμ. Αυτή η προϋπηρεσία ασφαλώς θεωρείται προσόν, αλλά του επιφυλάσσει και κριτική από ευρωβουλευτές των Πρασίνων και της ευρωπαϊκής Αριστεράς για τον συντονισμό (ή μη συντονισμό...) της ευρωπαϊκής πολιτικής εν μέσω κρίσης. Σε συνέντευξη Τύπου στο Στρασβούργο, ο συμπροεδρεύων των Πρασίνων Ντανιέλ Κον Μπεντίτ επανέλαβε την κριτική αυτή σε υψηλούς τόνους διερωτώμενος: "Εάν ο κ.Γιούνκερ κόπτεται τόσο πολύ για τη συνοχή, τι έκανε γι' αυτό το ζήτημα ως πρόεδρος του Eurogroup;"
Η απάντηση από τον ίδιο τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: "Κατ΄αρχήν φροντίσαμε υπό την προεδρία μου- και αυτό δεν ήταν εύκολο- να διατηρηθεί η συνοχή της ευρωζώνης. Όπως ξέρετε, πάντοτε ήμουν αντίθετος στην εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Προσπαθούσα να συμπεριφέρομαι με σεβασμό και με φιλικά αισθήματα στην Ελλάδα, κάτι που άλλοι δεν έκαναν. Και πάντοτε αντιδρούσα, αν και δεν το εξέθετα στη δημοσιότητα, σε συμπεριφορές που θα είχαν αρνητικές συνέπειες για την Ελλάδα. Ο κ.Κον Μπέντιτ δεν ήταν ποτέ στο Eurogroup, εγώ όμως ήμουν..."
Σε σχετικά μικρή ηλικία ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, 59 ετών σήμερα, θεωρείται ένας από τους πιο έμπειρους ευρωπαίους πολιτικούς. Μόλις στα 29 του ανέλαβε υπουργικό θώκο, διετέλεσε πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου επί 18 χρόνια και στη συνέχεια ανέλαβε τον συντονισμό του Eurogroup. Θεωρείται "πολιτικός φίλος" του Χέλμουτ Κολ, λέει όμως ότι δεν διστάζει να τα βάλει με τους "ισχυρούς" της Ευρώπης, εάν το θεωρεί απαραίτητο: "Ως επικεφαλής του Eurogroup έπρεπε να φροντίσω να συμμετέχουν όλοι στην κοινή προσπάθεια διάσωσης (του ευρώ). Δεν είμαι άνθρωπος που συστηματικά επιδιώκει την αντιπαράθεση. Αλλά από την άλλη πλευρά σίγουρα δεν φοβάμαι τους 'ισχυρούς' ", λέει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην Deutsche Welle.
"Όχι" στα ευρωομόλογα
Το πλεονέκτημα του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είναι ότι "μιλάει με όλους"- μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά, καθώς μιλάει με την ίδια χαρακτηριστική άνεση γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά. Στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Δουβλίνο, που επικύρωσε την υποψηφιότητά του για το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν, είχε δηλώσει ότι στα δύσκολα χρόνια της κρίσης προσπάθησε "να αποτρέψει μία καταστροφή με ταπεινά μέσα".
"Προσπάθησα να στηρίξω κυρίως εκείνους που υπέφεραν από την κρίση" εξηγεί ο πρώην πρόεδρος του Eurogroup. "Για να μείνουμε στο παράδειγμα της Ελλάδας: βλέπουμε ότι εκείνοι που υπέφεραν ήταν οι πιο φτωχοί ΄Ελληνες, ενώ άλλοι απλώς υποκρίνονταν ότι υπέφεραν. Αν υλοποιούσαμε στη Γερμανία ή στη Γαλλία τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην Ελλάδα, θα είχε γίνει εξέγερση στη βόρεια Ευρώπη. Νομίζω, λοιπόν, ότι οι Βορειοευρωπαίοι καλό θα ήταν να είναι πιο μετριοπαθείς στις απόψεις τους".
Αμφιταλαντεύσεις προκαλούσε ωστόσο η πολιτική Γιούνκερ για τα ευρω-ομόλογα. Μέχρι το 2010 φαινόταν να έρχεται σε σύγκρουση με την καγκελάριο της Γερμανίας για το ζήτημα αυτό. Σε πρόσφατο συνέδριο των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών ενόψει ευρωεκλογών δήλωσε αντίθετος, όπως και η Άγκελα Μέρκελ, στην "κοινοτικοποίηση του χρέους μέσω ευρω-ομολόγων".
Όπως εξηγεί ο ίδιος στην Deutsche Welle: "Πριν από χρόνια είχα δηλώσει ότι είμαι κατ΄αρχήν υπέρ των ευρω-ομολόγων, αλλά είχα επίσης δηλώσει ότι πρέπει να τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να έχουν νόημα τα ευρω-ομόλογα. Δηλαδή: να επιτύχουμε μεγαλύτερη φορολογική εναρμόνιση, να καθιερώσουμε μία πιο ισχυρή ευρωπαϊκή συναρμοδιότητα στη σύνταξη των εθνικών προϋπολογισμών, να έχουμε καλύτερο συντονισμό της οικονομικής πολιτικής. Καθώς δεν φαίνεται πιθανό να τα επιτύχουμε όλα αυτά στα επόμενα πέντε χρόνια, είμαι της γνώμης ότι δεν μπορούμε να έχουμε και ευρω-ομόλογα μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, γιατί ακριβώς δεν τηρούνται οι προϋποθέσεις".
