Πρωταπριλιάτικο αστείο χαρακτηρίζει ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Παραγωγών Ηλεκτρισμού Ελλάδος (ΑΣΠΗ) την κριτική που ασκείται στα φωτοβολταϊκά και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ότι η πρόσθετη επιβάρυνση των καταναλωτών της ΔΕΗ λόγω της αύξησης του τέλους ΑΠΕ οφείλεται κυρίως στα φωτοβολταϊκά.
Ο ΑΣΠΗ υποστηρίζει πως το δίκαιο και συνταγματικά ορθό θα ήταν το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού να καλυφθεί αναλογικά από όλους ανεξαιρέτως τους παραγωγούς ενέργειας, και κυρίως από τους ιδιωτικούς σταθμούς με φυσικό αέριο, ώστε να μη χρειαστεί να επιβαρύνονται οι καταναλωτές της ΔΕΗ με αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συνδέσμου:
“Κάποια στιγμή πρέπει να ειπωθούν και οι αλήθειες.
Το τελευταίο διάστημα ο τομέας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε) δέχεται μεγάλη επίθεση τόσο σε επίπεδο νομοθετικών ρυθμίσεων όσο και επικοινωνιακά. Το κερασάκι της τούρτας είναι μετά την ψήφιση του περίφημου New Deal που στην ουσία παγιώνει την ύφεση επιβάλλοντας άδικη αφαίμαξη των εισοδημάτων των χιλιάδων μικροπαραγωγών που επένδυσαν εμπιστευόμενοι τις συμβάσεις που υπέγραψαν με το κράτος, έρχονται τώρα να κατηγορήσουν κυρίως τα Φωτοβολταϊκά (ΦΒ) ότι σε αυτά οφείλεται η πρόσθετη επιβάρυνση των καταναλωτών της ΔΕΗ λόγω αύξησης του ΕΤΜΕΑΡ.
Γενική διαπίστωση
Τι συμβαίνει όμως εδώ και πολλά χρόνια στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας; Η Προμήθεια πληρώνει χρήματα προς τους ηλεκτροπαραγωγούς (συμβατικούς και Α.Π.Ε.) μέσω των Διαχειριστών, τα οποία είναι λιγότερα από όσα χρειάζονται για να πληρωθούν οι τιμές και το κόστος της παραγωγής ρεύματος. Δημιουργείται έτσι ένα έλλειμμα. Αυτό το έλλειμμα δεν κατανέμεται ισότιμα ανάμεσα στους παραγωγούς (συμβατικούς και Α.Π.Ε.), αλλά βαρύνει αποκλειστικά τον Ειδικό Λογαριασμό Α.Π.Ε. Παρ’ όλα αυτά στην κάλυψη του συσσωρευμένου ελλείμματος συμμετέχουν μόνο οι Α.Π.Ε. και όχι όλοι οι παραγωγοί (συμβατικοί από φυσικό αέριο και Α.Π.Ε.) ανάλογα με το ποσό που συνεισφέρουν στο έλλειμμα.
Η αύξηση λοιπόν του ΕΤΜΕΑΡ που επιβαρύνει όλους τους καταναλωτές μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ δεν αφορά τις Α.Π.Ε., αλλά την προαναφερόμενη στρέβλωση. Κατά συνέπεια η όποια αύξηση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ αφορά την επιδότηση των ορυκτών καυσίμων μέσω του ειδικού λογαριασμού Α.Π.Ε.
Ειδική διαπίστωση για τις στρεβλώσεις
Το ΕΤΜΕΑΡ που επιβαρύνει τους καταναλωτές δεν αποτελεί ορθό μέτρο του πρόσθετου κόστους των Α.Π.Ε. Αυτό οφείλεται στον λάθος τρόπο υπολογισμού του, ο οποίος θα έπρεπε να στηρίζεται στη σύγκριση της αποζημίωσης που λαμβάνουν οι Α.Π.Ε. προς το κόστος που εξοικονομούν (αποφευγόμενο κόστος). Πιο συγκεκριμένα, κάθε ώρα, οι προμηθευτές αγοράζουν από το Σύστημα ενέργεια για να καλύψουν τη ζήτηση των πελατών τους. Για κάθε μονάδα συμβατικής ενέργειας, το κόστος τους αποτελείται από την Οριακή Τιμή του Συστήματος (ΟΤΣ) και από άλλες πληρωμές προς τους συμβατικούς παραγωγούς. Οι τελευταίες δεν ενσωματώνονται στην ΟΤΣ. Όταν όμως παράγεται μια μονάδα ενέργειας από Α.Π.Ε. αυτή υποκαθιστά μια MWh συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής.
Έτσι οι προμηθευτές γλυτώνουν το κόστος που θα κατέβαλαν για αυτή την συμβατική MWh. Αντί αυτού, καταβάλουν στον ΛΑΓΗΕ ένα πολύ μικρότερο ποσό το οποίο αντικατοπτρίζει το κόστος που επωμίζονται για τις Α.Π.Ε. Έτσι, το πρόσθετο κόστος των Α.Π.Ε. που πρέπει να χρηματοδοτηθεί από τους καταναλωτές εμφανίζεται τεχνητά μεγαλύτερο.
Όπως έχει τεκμηριωθεί από έγκυρες μελέτες του ΙΟΒΕ, του ΕΜΠ και άλλων έγκριτων φορέων, το ΕΤΜΕΑΡ λόγω εντελώς λανθασμένου τρόπου υπολογισμού του αντί να αποβαίνει αποκλειστικά υπέρ των Α.Π.Ε. ενίσχυε έμμεσα κατά ποσοστό 80% τους προμηθευτές ηλεκτρισμού κυρίως από ορυκτά καύσιμα, αυξάνοντας αντίστοιχα το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ.
Τι πρέπει να γίνει
Είναι φανερό ότι η μακροχρόνια επιβάρυνση του ΛΑΓΗΕ οφείλεται στην στρέβλωση λόγω των τεχνητά χαμηλών ΟΤΣ.
Και εδώ φαίνεται η διαφορά στην αντιμετώπιση από το κράτος αφενός των μετρούμενων στα δάκτυλα του ενός χεριού ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου και αφετέρου των εκατοντάδων χιλιάδων κυρίως μικροπαραγωγών ΦΒ που ασχολήθηκαν με τις ΑΠΕ.
Η απόφαση για την κατασκευή των ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου αποτελούσε μια επενδυτική πρωτοβουλία των αντίστοιχων ιδιωτικών επιχειρήσεων, χωρίς την ύπαρξη οποιασδήποτε θεσμοθετημένης εγγύησης εσόδων, όπως εν αντιθέσει για τα ΦΒ. Επίσης, τόσο ο Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΑΜΚ) όσο και η υποχρεωτική αγορά των ΑΔΙ από τον ΑΔΜΗΕ σε ρυθμιζόμενη και πολύ υψηλή τιμή, αποτελούσαν μεταβατικές διατάξεις του Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος και έπρεπε να είχαν καταργηθεί από τον Οκτώβριο του 2010. Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι, η ΡΑΕ πρόσφατα και μέσα σε περίοδο κρίσιμης οικονομικής συγκυρίας, αποφάσισε τον διπλασιασμό του ποσού των ΑΔΙ σε 90.000€/MW για τις μονάδες Φυσικού Αερίου, όταν στην Ευρώπη πληρώνονται, όταν πρέπει να πληρωθούν, με 15.000€/ΜW.
Σε περίοδο λοιπόν κρίσης έχουν επιδοτηθεί οι ιδιωτικοί σταθμοί με φυσικό αέριο λόγω ΑΔΙ και ΜΑΜΚ για το 2012 και το 2013 με ποσό άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, χωρίς το κράτος να έχει καμία υποχρέωση για την καταβολή αυτού του ποσού.
Το δίκαιο και συνταγματικά ορθό λοιπόν είναι το έλλειμμα του Ειδικού Λογαριασμού να καλυφθεί αναλογικά από όλους ανεξαιρέτως τους παραγωγούς που μετέχουν στο ενεργειακό μίγμα της χώρας και κυρίως οι ιδιωτικοί σταθμοί με φυσικό αέριο να συμβάλλουν ώστε να μην χρειαστεί να επιβαρύνονται οι καταναλωτές της ΔΕΗ με αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος.
Επίσης θα πρέπει να πιστωθεί στον Ειδικό Λογαριασμό του ΛΑΓΗΕ για τις ΑΠΕ η επιστροφή του ποσού εξαιτίας της μειωμένης τιμής του φυσικού αερίου που είναι ευνόητο ότι δεν θα πρέπει να εισπράξουν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί αναδρομικά, δεδομένου ότι έχουν ήδη αποζημιωθεί μέσω του ΜΑΜΚ.
Έχει γίνει πλέον από όλους μας αντιληπτό ότι η προαναφερόμενη προστασία των ιδιωτών παραγωγών φυσικού αερίου, που κρατώντας πολύ χαμηλά την ΟΤΣ και συμβάλλοντας στο έλλειμμα, έγινε εφευρίσκοντας διάφορους μηχανισμούς προστασίας με εγγυημένες αμοιβές (ΑΔΙ, ΜΑΜΚ). Παράλληλα, η ύπαρξη αυτών των μηχανισμών ουσιαστικά κατέστησε αδιάφορους τους ιδιώτες παραγωγούς για την ΟΤΣ. Τελικά ο μόνος που εθίγετο ήταν ο ΛΑΓΗΕ και οι Α.Π.Ε.
Εθίγετο όμως και ο καταναλωτής, ο οποίος πληρώνει για κάθε μονάδα ηλεκτρικής ενέργειας που παράχθηκε από φυσικό αέριο τουλάχιστον 105 ευρώ ανά MWh.
Δηλαδή, η αμοιβή του φυσικού αερίου είναι τουλάχιστον 20% ακριβότερη από τα αιολικά πάρκα και 15% ακριβότερη από τα νέα ΦΒ.
Ο καταναλωτής επίσης επιβαρύνθηκε αδικαιολόγητα και για την Μεγάλη ΣΗΘΥΑ της «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε.» (130MW) η οποία απόλαυσε εγγυημένη τιμή περί τα 102 ευρώ ανά MWh και επιβάρυνε το έλλειμμα του ΛΑΓΗΕ κατά 60 εκατομμύρια Ευρώ μέσα σε ένα μόνο έτος.
Άρα αλλού πρέπει να βρουν τους «ενόχους» για την αύξηση των λογαριασμών της ΔΕΗ μέσω ΕΤΜΕΑΡ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα ΦΒ και οι Α.Π.Ε. δεν έχουν καμία σχέση, έχουν ήδη συνεισφέρει οικονομικά πολύ περισσότερο από όσο τους αναλογεί, ενώ «λεφτά υπάρχουν» στην εξακολουθούμενη πριμοδότηση των ιδιωτικών μονάδων φυσικού αερίου που κάποια στιγμή θα πρέπει να επιστραφούν και να ελαφρύνουν τους καταναλωτές της ΔΕΗ”.
