Το 2012, επί υπουργείας Μάκη Βορίδη στο Μεταφορών, ψηφίζεται με νόμο η απελευθέρωση των ταξί. Μία απελευθέρωση, που ουσιαστικά έδινε το δικαίωμα στους αυτοκινητιστές να εκδώσουν νέα άδεια με βάση πληθυσμιακά κριτήρια και ύστερα από προκήρυξη του αρμόδιου υπουργείου.
Η απελευθέρωση στην πράξη δεν φάνηκε να προχωράει, τουλάχιστον όπως θα αναμενόταν, με αποτέλεσμα το επάγγελμα, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι επαγγελματίες, να παραμένει στην ουσία κλειστό.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ιδιοκτήτη ταξί από την Εύβοια, Γιώργου Οικονόμου, ο οποίος όπως καταγγέλλει, “ό,τι ισχύει εδώ, ισχύει για όλη την Ελλάδα, πλην Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Έχω τρία ταξί, ένα στην Αθήνα, ένα στο Μαρμάρι και ένα σε χωριό έξι χιλιόμετρα έξω από την Κάρυστο”.
Το αξιοπερίεργο στην όλη υπόθεση, σύμφωνα με τον κύριο Οικονόμου, είναι ότι ο νόμος τον αποκλείει να εξυπηρετήσει πελάτες στο λιμάνι του Μαρμαρίου, όντας ιδιοκτήτης ταξί, που έχει έδρα, χωριό, μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά.
“Δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω ούτε στην Κάρυστο, ούτε στο Μαρμάρι. Σύμφωνα με το νόμο, το ταξί μπορεί να δουλέψει με πελάτες από και προς την έδρα. Δηλαδή από το χωριό προς οπουδήποτε και από οπουδήποτε προς το χωριό. Δεν μπορεί λοιπόν να μεταφέρει τον πελάτη από το λιμάνι στην Κάρυστο ή προς τα Στύρα”, εξηγεί ο αυτοκινητιστής.
“Κάτι ανάλογο συνέβαινε και με τα ταξί Ραφήνας μέχρι πρότινος, και άλλαξε με την έλευση του νόμου”, συμπληρώνει.
Σημειωτέον ότι η προσπάθεια για την απελευθέρωση των εδρών στην περιφέρεια είχε ξεκινήσει πριν από περίπου 15 χρόνια με την έλευση των καποδιστριακών δήμων, αλλά τελικά δεν ευδοκίμησε ποτέ μέχρι σήμερα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι το καλοκαίρι, περίοδος αιχμής για την Εύβοια, τα τέσσερα ταξί, που εξυπηρετούν το λιμάνι του Μαρμαρίου, μόνο αρκετά για να καλύψουν τις ανάγκες των επιβατών δεν είναι. “Αν για παράδειγμα κάποιος θέλει να πάει σε κάποιο χωριό της περιοχής, πρέπει να πάρει ταξί με έδρα το συγκεκριμένο χωριό ή με έδρα το λιμάνι. Διαφορετικά είναι παράνομος”.
Όπως λέει, μάλιστα, αρκετές είναι οι φορές που δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ συναδέλφων, με δεδομένο ότι οι τέσσερις 'νόμιμοι' διαπληκτίζονται με τους 20 παράνομους, οι οποίοι διαθέτουν άδειες εκτός λιμανιού και αναγκάζονται να παρανομούν για να έχουν δουλειά, εξυπηρετώντας κόσμο και στο Μαρμάρι.
Ο ίδιος έστειλε πρόσφατα επιστολή στον αρμόδιο υπουργό, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, καταγγέλλοντας το γεγονός, ενώ έχει επιδιώξει και συνάντηση μαζί του για να του εκφράσει την δυσαρέσκειά του για τον ισχύοντα νόμο.
Το ζήτημα της απελευθέρωσης, που τόσο πολύ συζητήθηκε πριν υλοποιηθεί, στην πράξη δεν φάνηκε να αλλάζει και πολλά. Γιατί, αν το πρόβλημα στην περιφέρεια είναι η ανάγκη ενοποίησης των εδρών για να μπορούν να εξυπηρετούν τα ταξί περισσότερους πελάτες σε περισσότερες περιοχές, στην Αθήνα τα πράγματα δεν είναι απαραίτητα ευνοϊκότερα.
Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση υπαλλήλου του υπουργείου για το αν και πότε προβλέπεται προκήρυξη για νέες άδειες: “Δεν γνωρίζουμε κάτι αυτή τη στιγμή. Τα ταξί είναι ήδη πολλά και με βάση τα πληθυσμιακά κριτήρια δεν χωράνε άλλα στην πρωτεύουσα. Άγνωστο το εάν και πότε θα υπάρξει κάτι νεότερο”, απάντησε η γυναίκα από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής.
Σε κάθε περίπτωση, τα συμπεράσματα δικά σας...
