Σήμερα, ομολογώ πως έμαθα πολλά...
Έγινα σοφότερος...
Πώς ;
Ακούγοντας τον υφυπουργό Μεταφορών να λέει ότι :
Ορθώς τα ταξί δεν απελευθερώθηκαν...
Ορθώς το επιχειρηματικό ρίσκο των ταξί προστατεύεται από το κράτος...
Κακώς το επιχειρηματικό ρίσκο και των υπόλοιπων μικρών επιχειρήσεων (εστιατόρια, καφέ κλπ) δεν προστατεύεται από το κράτος !
Ακούγοντας πάλι το Μιχάλη Παπαδόπουλο να λέει ότι η Τρόικα - νόμους με αιτήματα της οποίας έχει ψηφίσει - υπηρετεί ιδιωτικά, εγχώρια και ξένα, συμφέροντα !
Μαθαίνοντας ότι ο υπουργός Υγείας βρίσκεται σε απόλυτη συμμαχία με τους φαρμακοποιούς, για να μην... ανοίξει το επάγγελμά τους !
Διαβάζοντας ότι η ΓΣΕΕ προτείνει σε μελέτη της - μαζί με το ινστιτούτο Levy - να λειτουργεί το κράτος ως εργοδότης ύστατης καταφυγής (στο μοντέλο του lender of last resort), στο πλαίσιο της "πρότασης εγγυημένης απασχόλησης" !
Τελικά, δεν έχουμε μάθει τίποτα από την κρίση χρέους.
Ή, μάλλον, δεν θέλουμε να μάθουμε.
Φαίνεται πως - άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο - όλοι στην Ελλάδα κρύβουμε λίγη Σοβιετία μέσα μας.
Εντάξει, λοιπόν.
Ας ακολουθήσουμε, λοιπόν, αυτό το μοντέλο :
Να παραμείνουν περιχαρακωμένες όλες οι αγορές : ΤΑΞΙ, φορτηγά, φαρμακεία...
Να παρεμβαίνει το κράτος και να προστατεύει το επιχειρηματικό ρίσκο και άλλων κλάδων : σουβλατζίδικα, καφετέριες, αλλά και - γιατί όχι ; - επενδυτών σε μετοχές και δανειοληπτών στεγαστικού...
Να προσλάβουμε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, που απολύονται...,
Να μην κλείσουμε κανέναν άχρηστο οργανισμό του Δημοσίου...
Να μας καλύπτει το κράτος και να μας προσλαμβάνει, όταν χάνουμε τη δουλειά μας...
Και ό,τι άλλο αγαπάει ο καθένας.
Είναι ένα πολύ καλό μοντέλο. Άμεσα εφαρμόσιμο. Και για πρώτη φορά, μάλιστα !
Παγκόσμια πρωτοτυπία !
Του βρήκα και όνομα :
Σοσιαλιστικός καπιταλισμός της σοβιετικής ελεύθερης αγοράς.
Σας φαίνεται οξύμωρο και... παράλογο ;
Κι εμένα...
Αυτά που πρεσβεύει...
Καλησπέρα σας.
