Διφορούμενες αναφορές για τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμόζονται σε υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ελλάδα εμπεριέχει η Βίβλος του ΔΝΤ για την Απασχόληση και την Ανάπτυξη στην Ευρώπη που δόθηκε χθες στην δημοσιότητα.
Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ τονίζουν πως ο ενδεδειγμένος τρόπος μείωσης του χρέους σε ένα περιβάλλον χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης είναι μέσω της διατήρησης μεσοπρόθεσμα μιας σταθερής και λελογισμένης δημοσιονομικής εξυγίανσης.«Ο ευκολότερος τρόπος για να μειωθεί το χρέος, αποφεύγοντας την ανεπιθύμητη απομόχλευση, είναι μέσω υψηλότερης ανάπτυξης», τονίζεται στην έκθεση.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνουν οι δημοσιονομικές πολιτικές να σχεδιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις τους στην ανάπτυξη. Το ΔΝΤ προτείνει ενδεικτικά την περικοπή των λιγότερο παραγωγικών δαπανών, κατασκευή έργων υποδομής υψηλής απόδοσης, μετατόπιση του βάρους από την άμεση στην έμμεση φορολογία, αλλά και το σχεδιασμό ενεργών πολιτικών για την αγορά απασχόλησης.
Αίσθηση πάντως προκαλεί το γεγονός πως οι συστάσεις του Ταμείου έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τη συνταγή της εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα την τριετία 2010 -2013 και η οποία είχε μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα τη διόγκωση του χρέους και την εκτίναξη της ανεργίας.
Οι αναλυτές του ΔΝΤ εκτιμούν πως η Ελλάδα, μαζί με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, συγκαταλέγονται στις χώρες της Ευρώπης με τις μεγαλύτερες δυνητικές προϋποθέσεις ανάπτυξης υπό την προϋπόθεση πως θα καλυφθούν τα μεταρρυθμιστικά κενά και θα υπάρξουν παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση της πρόσβασης του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση, ενίσχυση της καινοτομίας και της έρευνας, τ ενίσχυση των θεσμών και περαιτέρω βελτίωση των υποδομών .
Ειδικά για την Ελλάδα η έκθεση αναφέρει πως στο σκέλος των μεταρρυθμίσεων η χώρα θα μπορούσε να υιοθετήσει καλές πρακτικές που θα τόνωναν πρόσθετα την ανάπτυξη. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρεται πως κάθε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1% μειώνει την ανεργία κατά 0,5%
