Το παιχνίδι της κολοκυθιάς είναι γνωστό και χρησιμοποιείται συχνά από τους πολιτικούς, για ευνόητους λόγους. Μόνο, που, στη σημερινή εποχή - και ειδικά στην Ευρώπη της κρίσης χρέους και της υψηλής ανεργίας -, τα παιχνίδια αυτά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα.
Χθες, δόθηκε στη δημοσιότητα έκθεση της Κομισιόν, που πρότεινε την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο κίνησης, στην Ελλάδα.
24 ώρες αργότερα, και αφού η συγκεκριμένη πρόταση είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, η εκπρόσωπος του αρμόδιου επιτρόπου μίλησε για... “παρεξήγηση”, προσθέτοντας ότι οι Βρυξέλλες προτείνουν και τα κράτη-μέλη είναι αυτά, που αποφασίζουν για τη χάραξη της πολιτικής. Κάποιοι, μάλιστα, αξιωματούχοι στη βελγική πρωτεύουσα έσπευσαν να πουν ότι το θέμα διογκώθηκε από τα media !
Αν πρόκειται για μια απλή πρόταση, και τίποτε παραπάνω, και οι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενδιαφέρονται πολύ για τις αντιδράσεις, ας μη δημοσιοποιούν τότε τέτοιες εκθέσεις.
Γιατί, ξέρετε, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Όλο και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές των ευρωσκεπτικιστών στην Ευρώπη :
Στη Γερμανία, οι έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν εντός Βουλής και Ευρωβουλής το ευρωφοβικό AfD.
Στη Γαλλία, οι δημοσκοπήσεις βγάζουν το κόμμα της Λεπέν πρώτο.
Στην Αυστρία, το 46% θεωρεί ότι τάσσεται κατά της Ένωσης, το 51% θεωρεί ότι το ευρώ έχει περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα, και το 62% είναι εναντίον των πακέτων διάσωσης.
Παρόμοια μηνύματα έρχονται και από την Ιταλία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία.
Στη χώρα μας, η Χρυσή Αυγή καταγράφει πτώση, όχι όμως όση θα περίμεναν πολλοί, μετά τα όσα έχουν συμβεί.
Τι μήνυμα στέλνουν με αυτές τους τις επιλογές οι Ευρωπαίοι πολίτες ;
Ότι, στην Ευρώπη της κρίσης χρέους και της υψηλής ανεργίας, η πολιτική φόρων και περικοπών τροφοδοτεί το φαύλο κύκλο της ύφεσης στο Νότο και δημιουργεί διαρκώς ανάγκες για πακέτα διάσωσης από το Βορρά, με αποτέλεσμα να απαιτείται και εκεί σφιχτή οικονομική πολιτική, τινάζοντας στον αέρα τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών. Αποτέλεσμα ;
Όλα αυτά κλονίζουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων, που έλκονται από τις λαϊκίστικες κραυγές των ευρωσκεπτικιστών, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Συνεπώς, πέραν της αντιμετώπισης των προβλημάτων των Ευρωπαίων πολιτών, απαιτούνται και απόλυτα προσεκτικοί χειρισμοί από τους λαμβάνοντες – ή... προτείνοντες – τις πολιτικές.
Γιατί, πλέον, κάθε λάθος στοιχίζει. Και, μάλιστα, πολύ ακριβά.
Καλησπέρα σας.
[email protected]