Θυμηθείτε πριν από μερικά χρόνια. Κάποιοι περίμεναν πώς και πώς - όσοι είχαν σπίτι σε χωριό ακόμα περισσότερο - να πέσει η θερμοκρασία και να ανάψουν το τζάκι. Να ψήσουν μήλα ή πατάτες μπροστά την εστία. Ήταν τότε που το τζάκι ήταν μία απόλαυση. Οι περισσότεροι το έφτιαχναν περισσότερο για απόλαυση και λιγότερο από ανάγκη.
Κανείς ίσως δεν περίμενε ότι το ξύλο θα γινόταν είδος πρώτης ανάγκης για τη θέρμανση ενός σπιτιού σε μία μεγαλούπολη. Ότι κάποιοι θα υποκαθιστούσαν το πετρέλαιο με καυσόξυλα για να εξοικονομήσουν χρήματα. Την περασμένη εβδομάδα, το υπουργείο Ανάπτυξης εξέδωσε διάταξη, η οποία περιλαμβάνεται στους νέους Κανόνες Διακίνησης Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών. Η διάταξη υπαγορεύει ότι θα πρέπει ο καταναλωτής από εδώ και πέρα να αγοράζει τα ξύλα με το κυβικό και όχι με το κιλό όπως γινόταν μέχρι σήμερα.
Όπως λέει ο έμπορος καυσοξύλων, Γιώργος Μίχας, το μέτρο αυτό αντί να ελαφρύνει, επιβαρύνει τον καταναλωτή. “Ένα κυβικό ζυγίζει από 500 έως 600 κιλά. Αν υποθέσουμε ότι το κυβικό ζυγίζει κατά μέσο όρο 550 κιλά, ο καταναλωτής θα κληθεί να πληρώσει σήμερα 120 ευρώ, αντί για 104, που θα πλήρωνε για την ίδια ποσότητα με μονάδα μέτρησης το κιλό.”, εξηγεί ο κ. Μίχας. Δικαιολογεί την αυξημένη τιμή στα καυσόξυλα με μονάδα μέτρησης το κυβικό μέτρο, λέγοντας ότι μόνο για να στοιβάξει κανείς ένα κυβικό χρειάζεται πάνω από σαράντα λεπτά, κάτι που μετακυλίεται στην τιμή.
Υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει τις ρίζες της στους εμπόρους υγρών καυσίμων, οι οποίοι πίεσαν να γίνει η αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού της τιμής στα ξύλα για να εξαναγκάσουν τον καταναλωτή να προμηθευτεί και πετρέλαιο. Ο κ. Μίχας στηρίζει το επιχείρημά του, λέγοντας ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα μειώθηκαν οι άδειες υλοτόμησης από τις 10 που δίνονταν μειώθηκαν στις 4. “Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι. Κάποιος βρίσκεται από πίσω και δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να το καταλάβετε.”, καταγγέλλει.
Από την πλευρά τους οι έμποροι πετρελαίου αντιδρούν στους ισχυρισμούς των εμπόρων καυσοξύλων. Ο πρόεδρος των εμπόρων υγρών καυσίμων, Γιώργος Μασσαλής λέει χαρακτηριστικά: “Αυτά είναι αθλιότητες των πωλητών ξύλων. Όλα αυτά τα χρόνια εφάρμοζαν την πατέντα να πουλάνε με το κιλό κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα μέρος του κόσμου.” Όπως τονίζει, δεν μπορεί κανείς να ζεσταθεί με ξύλα όταν μένει στην πόλη και επισημαίνει ότι η διάταξη του υπουργείου Ανάπτυξης είναι σοφή. “Έτσι, αποφεύγεται το φαινόμενο να βρέχουν τα ξύλα και να αυξάνουν το βάρος. Είναι λογικό να δημιουργούνται κενά ανάμεσα στα στοιβαγμένα ξύλα”, λέει ο κ. Μασσαλής.
Αν παρατηρήσει κανείς τις αντιδράσεις των ενοίκων στις πολυκατοικίες θα αντιληφθεί πόσο δύσκολη είναι η προμήθεια πετρελαίου. Οι περισσότερες πολυκατοικίες σύμφωνα με την Χρυσάνθη Καλαμαράκη, ιδιοκτήτρια εταιρείας κοινοχρήστων, συγκαλούν έκτακτες γενικές συνελεύσεις. Εκεί συζητούν για το αν θα προμηθευτούν ή όχι πετρέλαιο. “Αυτό που προκύπτει είναι ότι ένα ποσοστό των νοικοκυριών, που φτάνει το 45%, φέτος θα μείνει χωρίς πετρέλαιο”, σύμφωνα με την κυρία Καλαμαράκη.
Σε μία περίοδο που η κεντρική θέρμανση γίνεται προνόμιο όλο και λιγότερων συμπολιτών μας, οι εναλλακτικοί τρόποι θέρμανσης κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος. Προπάνιο ή ξύλα, πέλετ ή καύσιμα από κομποστοποίηση είναι μερικοί τρόποι που ήρθαν στην επιφάνεια το τελευταίο διάστημα. Κι αν κάποτε το να έχεις τζάκι ή ξυλόσομπα άγγιζε τα όρια του ρομαντισμού και της απόλαυσης, σήμερα αγγίζει τα όρια της επιβίωσης και της διατήρησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
