Στην απόλυτη παρωδία τείνει να εξελιχθεί η φετινή διαδικασία υποβολής των φορολογικών δηλώσεων. Μετά από τα όσα έχουν συμβεί
με τις διαρκείς παρατάσεις στο άνοιγμα της εφαρμογής,
τις παρατάσεις στις προθεσμίες,
την ακύρωση στην ουσία της ηλεκτρονικής οδού – η οποία είναι από φέτος υποχρεωτική -...
...ήρθαν και οι – πολυαναμενόμενες – οδηγίες για το πώς θα δηλωθούν οι τόκοι καταθέσεων σε περίπτωση κοινών λογαριασμών, για να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στα νεύρα των φορολογουμένων και στην αξιοπιστία του υπουργείου Οικονομικών.
Με εγκύκλιο του αρμόδιου υφυπουργού, Γιώργου Μαυραγάνη, που δόθηκε στη δημοσιότητα, καθορίζονται τα εξής :
Πρώτα απ΄ όλα, ότι είναι υποχρεωτική η αναγραφή όλων των εισοδημάτων του φορολογουμένου ανεξάρτητα από τον τρόπο φορολόγησής τους, καθώς και των απαλλασσόμενων από το φόρο εισοδημάτων. Για τα αυτοτελώς ή με ειδικό τρόπο φορολογούμενα εισοδήματα, αναγράφεται και ο παρακρατηθείς ή αποδοθείς κατά περίπτωση φόρος.
Στις περιπτώσεις κοινών λογαριασμών σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (κάθε μορφής στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό), είναι υποχρεωτικό να δηλωθουν τα ποσά των τόκων καταθέσεων, που αναλογούν στους πραγματικούς δικαιούχους οι οποίοι καθορίζονται.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τι θα γίνει με το τμήμα των 500.000 φορολογουμένων, που είχαν πέρυσι εισοδήματα από τόκους άνω των 250 ευρώ και έχουν ήδη υποβάλει τις φορολογικές τους δηλώσεις. Διευκρινίζεται ότι ο υπόχρεος θα μπορεί να προχωρήσει στις απαιτούμενες διορθώσεις, επιμερίζοντας το ποσό στους συνδικαιούχους !
Σαν να μην έφτανε αυτό, η ίδια εγκύκλιος αναφέρει ότι "ο προϊστάμενος της αρμόδιας ΔΟΥ έχει την εξελεγκτική εξουσία να ερευνά τα πραγματικά περιστατικά και να προσδιορίζει με άλλη βάση το ποσό των τόκων που αναλογεί σε κάθε συνδικαιούχο του κοινού λογαριασμού".
Δηλαδή, ανεξάρτητα από το τι έχουν αναγράψει οι φορολογούμενοι στις δηλώσεις τους, και αυτό το θέμα θα κλείνει με βάση την κρίση του εκάστοτε εφόρου !
Στην ουσία, πρόκειται για ακόμα μία απόφαση, που ακυρώνει την - αρχική - κατεύθυνση του οικονομικού επιτελείου να καθιερώσει παντού τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, ώστε να περιορίσει, έως και να καταργήσει, την επαφή και την κάθε μορφής συναλλαγή μεταξύ των πολιτών και των εφοριακών.
Και, σε κάθε περίπτωση, σημαίνει ακόμα ένα γύρο ταλαιπωρίας για τους - ήδη ταλαιπωρημένους - φορολογούμενους, καθώς και ακόμα ένα σημάδι αναξιοπιστίας και ασυνέπειας του κράτους απέναντι στον πολίτη, σε μια περίοδο, όπου η ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.
