Η ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, αποτελούσε ανέκαθεν το ασφαλές καταφύγιο κάθε οικογένειας. Ο οικογενειακός προγραμματισμός περιελάμβανε την αγορά ενός σπιτιού, το οποίο θα απέβαλε το άγχος του νομαδικού βίου από κάθε Έλληνα που απεχθανόταν τις συνεχείς μετακινήσεις από σπίτι σε σπίτι σε συνδυασμό με την υποχρέωση ανοχής του μηνιαίου ενοικίου και των απαιτήσεων του ιδιοκτήτη – ενοικιαστή. Συχνό ήταν άλλωστε το φαινόμενο, αρκετές οικογένειες να προικίζουν τα τέκνα τους με ένα κεραμύδι αισθανόμενοι ότι με αυτόν τον τρόπο του παρείχαν το εφαλτήριο για να οικοδομήσει τη ζωή του σε πιο στέρεη βάση.
Εν καιρώ οικονομικής κρίσης οι ισορροπίες άλλαξαν. Μειώσεις μισθών, συνεχώς αυξανόμενοι φορολογικοί συντελεστές και υψηλό ποσοστό ανεργίας, οδήγησαν πολλούς Έλληνες σε αδυναμία αποπληρωμής των οικονομικών τους υποχρεώσεων. Το Τέλος Ακινήτων, γνωστό σε όλους μας ως χαράτσι που μπήκε τα τελευταία τρία χρόνια στη ζωή μας, στόχο είχε, να καλύψει τις όποιες τρύπες είχαν δημιουργηθεί στα κρατικά έσοδα. Σήμερα ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας έρχεται να επιβάλλει νέο χαράτσι στο ήδη υπάρχον για όσους μπορούν ακόμα να το πληρώνουν. Απώτερος στόχος η κάλυψη των εσόδων που χάνονται από τα νοικοκυριά που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας και απαλλάσσονται από το τέλος.
“Δεν μπορεί ένα σπίτι σε ηπειρωτική περιοχή να αντιμετωπίζεται το ίδιο με αυτό στη Μύκονο”
Μιλώντας με το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων, Τάσο Βάπα, υποστηρίζει πως όσα γίνονται είναι εκτός πραγματικότητας. “Πολύ σύντομα θα ανακαλύψουν ότι και η μη ευπαθείς ομάδες θα γίνουν ευπαθείς”, επισημαίνει χαρακτηριστικά στο news.gr. Όπως εξηγεί είναι χρήματα που δεν υπάρχουν και ζητούνται ταυτόχρονα με την αναδρομική καταβολή του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας για τα έτη 2010, 2011 και 2012. “Στόχος του υπουργείου Οικονομικών ήταν η συγκέντρωση τα 3,2 δισ. το χρόνο από τα ακίνητα, κάτι που είναι αδύνατο”, συμπληρώνει ο κύριος Βάπας. Ζητάει τη θέσπιση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, καθώς όπως λέει δεν μπορεί κάποιος που έχει ένα σπίτι σε βραχώδη ηπειρωτική περιοχή και βλέπει θάλασσα, να πληρώνει τα ίδια με τον ιδιοκτήτη ενός ακινήτου στη Μύκονο.
“Ακόμα και αν επιβληθεί το χαράτσι σε οικόπεδα και αγροτεμάχια, ο στόχος των 3,2 δισ. είναι ανέφικτος. Το 2011 το χαράτσι πήγε καλά και πληρώθηκε. Το 2012 είχε μικρότερη εισπραξιμότητα, ενώ το 2013 αναμένεται να είναι ακόμη μικρότερη”.
Ποιοι πρέπει να πληρώνουν και πώς
Όπως εξηγεί το μέλος της ΠΟΜΙΔΑ, δικαιότερο φορολογικό σύστημα είναι αυτό, στο οποίο θα πληρώνουν όλοι από λίγο. “Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν καθόλου είναι αυτοί που δεν αντέχουν το ύψος των φορολογικών συντελεστών. Για ένα ακίνητο 100.000 ευρώ, υπήρχε ο φορολογικός συντελεστής 1 τοις χιλίοις, ο οποίος είχε μία λογική. Έτσι ένα ζευγάρι καλούταν να πληρώσει από 50 ευρώ το χρόνο ο καθένας. Μία εισφορά, στην οποία όλοι θα μπορούσαν να φανούν συνεπείς. Όταν όμως ζητούν, για το ακίνητο που έχει αντικειμενική του 2007 με συντελεστή εμπορικότητας του 2002 και αξία 1.500.000 να πληρώνει κανείς φόρο 15.000 ευρώ, τη στιγμή που δεν μπορεί να πουληθεί ούτε για 200.000 ευρώ, το τοπίο μοιάζει από ομιχλώδες έως πολύ ομιχλώδες”.
Ο κύριος Βάπας αντικρούει τη λογική ότι τα ακίνητα μεγάλης αξίας και οι μεγαλοιδιοκτήτες είναι αυτοί, που έχουν στην ιδιοκτησία τους σπίτι αξίας 200.000 και άνω. “Ακόμα και 1.000.000 περιουσία να έχει κάποιος, είτε είναι ανοίκιαστα είτε εγκαταλειμμένα τα περισσότερα, ειδικά αν είναι καταστήματα”. Θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη του φόρου περιουσίας, με την προϋπόθεση ότι θα ερωτάται ο φορολογούμενος για το ακριβές εισόδημά του και με βάση αυτό θα καλείται να πληρώνει.
“Αυτή τη στιγμή επίκειται αύξηση των αντικειμενικών αξιών που θέλει να επιβάλει η τρόικα, ειδικά σε περιοχές με χαμηλές αντικειμενικές. Αυτό θα συμπαρασύρει μία ομάδα φόρων, όπως οι φόροι μεταβιβάσεων και γονικών παροχών”, εξηγεί με τη σειρά του ο φοροτεχνικός ακινήτων, Πέτρος Μπογράκος.
Ο κύριος Μπογράκος υποστηρίζει ότι το ακίνητο για άλλη μία φορά αποτελεί τη βίαια πηγή εσόδων για το Δημόσιο επειδή είναι αντικείμενο υπέρτατης φορολογίας. “Ισοδύναμα μέτρα υπάρχουν. Το μεγάλο όπλο είναι η πλήρης μηχανογράφηση, οι διασταυρώσεις και επαληθεύσεις”, ενώ επιμένει στη δίκαια κατανομή φορολογικών βαρών.
“Δεν μπορεί ένας Έλληνας να πληρώνει 20.000 σε ασφάλειες δάνεια, πιστωτικές και να φορολογείται για 15.000. Δεν μπορεί να φορολογούνται μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να μένουν έξω οι επιχειρήσεις”. Θεωρεί απαραίτητη τη διενέργεια προληπτικών ελέγχων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
“Να μοιράζεται ο φόρος ανάμεσα στη δανείστρια τράπεζα και το φορολογούμενο”
Μία πρωτοποριακή φορολογική συμπεριφορά έρχεται να προτείνει από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ένωσης Κτηματομεσιτών Αττικής, Γιάννης Ρεβύθης. “Στην Ελβετία το χαράτσι στα ακίνητα επιβάλλεται σε αναλογία ποσοστού ιδιοκτησίας του ιδιώτη και της τράπεζας”, επισημαίνει. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τη στιγμή που κάποιος φορολογούμενος έχει συνάψει δάνειο για την αγορά ακινήτου με κάποιο συγκεκριμένο τραπεζικό φορέα και έχει αποπληρώσει το 50% δεν θα πρέπει να φορολογείται για όλο το ποσό της αξίας του ακινήτου, αλλά μόνο για το 50%.
“Το υπόλοιπο θα πρέπει να το πληρώνει η τράπεζα. Είναι ένα σύστημα δημοκρατικό και δίκαιο. Επίσης, δεν μπορεί κανείς να πληρώνει ταυτόχρονα δύο φόρους, ΦΑΠ και χαράτσι μαζί. Είχαν πει ότι θα μειωθεί 15% φέτος το χαράτσι. Οι περισσότεροι φόροι υπολογιζονται μέσω αντικειμενικών αξιών, οι οποίες είναι πλασματικές”, συμπληρώνει ο κύριος Ρεβύθης.
“Να πληρώνουν όλοι ανεξαιρέτως, έστω 50 ευρώ το χρόνο”
Τονίζει ότι “καλό θα είναι να συμμετάσχουν όλοι στο φορολογικό παιχνίδι. Ας πληρώνουν έστω 50 ευρώ όσοι απαλλάσσονται, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Το ζήτημα όμως έιναι ότι εκτός των άλλων, ενώ το Τέλος Ακινήτων ξεκίνησε ως έκτακτος φόρος, η κυβέρνηση προσπαθεί να το μετατρέψει σε μόνιμη μορφή φορολογίας. Είναι η τρίτη χρονιά που εφαρμόζεται το μέτρο, ενώ οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης βρίσκουν κάθε φορά πάτημα ότι δεν έχουν αναπροσαρμόσει το ΦΑΠ”.
Σχολιάζοντας την πρόθεση της κυβέρνησης να αυξήσει το χαράτσι για τους έχοντες, ο πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Εκτιμητικής, Χαράλαμπος Χαραλαμπόπουλος, εκτιμά ότι, είτε ακίνητα διαθέτει κάποιος, είτε μετρητά, η πολιτεία προσπαθεί με κάθε τρόπο να τα πάρει για να καλύψει τα χρέη. “Είναι μία αρνητική κίνηση και πρέπει να υπάρξει μία ενιαία πολιτική για όλους. Φυσικά όσοι έχουν περιουσία πρέπει να πληρώνουν πιο πολλά. Έχουν όμως ξεχάσει να κυνηγούν το εισόδημα και κυνηγούν την ακίνητη περιουσία”, καταλήγει Χαραλαμπόπουλος.
