Ειδικό καθεστώς ισχύει για την "έξοδο" στη σύνταξη των ασφαλισμένων που καλύπτονται από τουλάχιστον δύο Ταμεία.
Να σημειωθεί πως οι διατάξεις της διαδοχικής εφαρμόζονται μόνο μεταξύ ομοειδών φορέων. Δηλαδή, μεταξύ ταμείων κύριας ασφάλισης συμπεριλαμβανομένου και του Δημοσίου, μεταξύ επικουρικών, μεταξύ ταμείων πρόνοιας και μεταξύ φορέων υγειονομικής περίθαλψης.
Η εφαρμογή των διατάξεων της διαδοχικής δεν είναι υποχρεωτική, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις ο εργαζόμενος δεν έχει άλλη επιλογή από το να ζητήσει να συνυπολογιστεί ο χρόνος αυτός για να ανοίξει την πόρτα εξόδου. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις που ο εργαζόμενος μπορεί να αξιοποιήσει ξεχωριστά τον χρόνο ασφάλισης σε κάθε Ταμείο (σε περίπτωση που θεμελιώνεται αυτοτελές δικαίωμα από τον κάθε ασφαλιστικό φορέα).
Σημειώνεται πως στις περιπτώσεις της διαδοχικής ασφάλισης οι υποψήφιοι συνταξιούχοι πρέπει να έχουν γερά νεύρα. Για την έκδοση της πολυπόθητης απόφασης συνήθως απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ο χρόνος αναμονής φτάνει και τα δύο έτη. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το ότι η απόφαση συνταξιοδότησης δεν εκδίδεται πάντα από το τελευταίο Ταμείο.
Στην περίπτωση που οι ασφαλισμένοι δεν πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, η αίτησή τους εξετάζεται από το προηγούμενο Ταμείο στο οποίο είχαν ένσημα.
Πάντως, από το 2011 ισχύει νέος τρόπος υπολογισμού της σύνταξης, καθώς έχουν αλλάξει όλοι οι συντελεστές. Οι νέες ρυθμίσεις έχουν οδηγήσει σε αύξηση των συντάξεων κατά μέσον όρο 12% για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων σε σχέση με το ποσό που θα έπαιρναν εάν είχαν αποχωρήσει μέχρι το τέλος του 2010.
Τέλος, ειδικά για το Δημόσιο πρέπει να επισημανθεί πως οι διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης ισχύουν μόνο για όσους έχουν προσληφθεί μετά την 1η Ιανουαρίου 1983. Για τους μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1982 απασχοληθέντες με οποιοδήποτε καθεστώς στο Δημόσιο συνεχίζουν να ισχύουν οι διατάξεις για αναγνώριση του χρόνου με εξαγορά.