Στα χαρτιά βρίσκεται η εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας 2011/7/ΕΕ για τις καθυστερήσεις πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, η οποία προβλέπει πως οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να πληρώνουν για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προμηθεύονται εντός 30 ημερολογιακών ημερών. Νομοτεχνικά εμπόδια δεν έχουν επιτρέψει να εφαρμοστεί κανονικά η Οδηγία παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα την ενσωμάτωσε στην εθνική νομοθεσία ακριβώς πριν ένα χρόνο.
Η ενσωμάτωση έγινε με την παράγραφο Ζ' του Ν. 4152/2013 και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 9 Μαΐου 2013 με ΦΕΚ Α'107. Αν και αρχικά η Κυβέρνηση «πανηγύριζε» πως με την έγκαιρη ενσωμάτωση της Οδηγίας όχι μόνο επιτεύχθηκε η συμμόρφωση της Ελλάδας προς τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις αλλά απεφεύχθη η εκκίνηση διαδικασίας παράβασης σε βάρος της χώρας μας που μπορούσε να επισύρει βαρύτατα πρόστιμα στο ταμείο του ελληνικού κράτους, ωστόσο στην ουσία δεν έγινε τίποτα.
Θεωρητικά η εφαρμογή της ευρωπαϊκής Οδηγία θα οδηγούσε στην καταπολέμηση της τακτικής των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, ενισχύοντας την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και αυξάνοντας την ρευστότητα των επιχειρήσεων, ειδικότερα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων .
Αυτό θα γινόταν διότι σύμφωνα με την Οδηγία:
-Οι δημόσιες αρχές πρέπει να πληρώνουν για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προμηθεύονται εντός 30 ημερολογιακών ημερών ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις εντός 60 ημερολογιακών ημερών.
-Οι επιχειρήσεις πρέπει να εξοφλούν τα τιμολόγιά τους εντός 60 ημερολογιακών ημερών.
-Οι επιχειρήσεις δικαιούνται να ζητούν αυτομάτως τόκους υπερημερίας για καθυστερημένες πληρωμές ενώ επίσης μπορούν να λαμβάνουν αυτομάτως ένα ελάχιστο καθορισμένο ποσό ύψους 40 ευρώ ως αποζημίωση για τις δαπάνες είσπραξης. Μπορούν επιπλέον να ζητούν αποζημίωση για όλες τις υπόλοιπες εύλογες δαπάνες είσπραξης.
-Το νόμιμο επιτόκιο υπερημερίας είναι τουλάχιστον σε 8% τον χρόνο πάνω από το επιτόκιο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και υπολογίζεται ανά ημέρα καθυστέρησης. Μάλιστα, οι δημόσιες αρχές δεν επιτρέπεται να καθορίζουν επιτόκιο υπερημερίας κάτω από αυτό το κατώτατο όριο.
Ωστόσο, στην πράξη διαπιστώθηκε πως τα δικαστήρια είχαν αδυναμία να εφαρμόσουν το Ν. 4152/2013 , ο οποίος προέβλεπε πως οι αγωγές ή αιτήσεις ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας αρχής που αφορούν μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις, δικάζονται κατ' εξαίρεση, ανεξαρτήτως του ύψους της οφειλής, στη συντομότερη, κατά το δυνατόν, δικάσιμο και ότι ο εκτελεστός τίτλος επί των αγωγών ή αιτήσεων αυτών εκδίδεται μέσα σε 90 ημερολογιακές ημέρες από την κατάθεσή τους. Για το λόγο αυτό διαπιστώθηκε το Μάρτιο 2014 πως θα έπρεπε να προηγηθεί τροποποίηση του Ν.3068/02 και να προβλεφθεί στο εθνικό δίκαιο η έκδοση εκτελεστού τίτλου όταν η υποκείμενη σχέση είναι διοικητική σύμβαση.
Προκειμένου να ξεκολλήσει η υπόθεση ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Χρ. Σταϊκούρας και ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου υπέγραψαν χθες υπουργική απόφαση για τη σύσταση ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που θα πρέπει έως τα τέλη Ιουνίου να προτείνει αλλαγές στη νομοθεσία (στην πολιτική και διοικητική δικονομία) ώστε να είναι δυνατόν από τα δικαστήρια να εφαρμόσουν τις διατάξεις της Οδηγίας 2011/7/ΕΕ.
