Η πλήρης (μεγάλη) Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθμ. 3/2014 απόφασή της, έκρινε ότι, εφόσον έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση για αναπροσαρμογή επαγγελματικού μισθώματος, παύει η συμφωνία μεταξύ ενοικιαστή και εκμισθωτή για σταδιακή αναπροσαρμογή του μισθώματος και η ιδιωτική αυτή συμφωνία μισθωτή και ιδιοκτήτη ακινήτου δεν ισχύει για το μέλλον.
Ειδικότερα, την πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου την απασχόλησε το επίμαχο θέμα έπειτα από παραπομπή που είχε γίνει από την τακτική (μικρή) Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου.
Ακόμη, η Ολομέλεια έκρινε ότι μετά τη δικαστική απόφαση για αναπροσαρμογή εμπορικού μισθώματος, το μόνο που μπορεί να ισχύσει για το μέλλον είναι η νόμιμη αναπροσαρμογή που ρυθμίζεται με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του Προεδρικού Διατάγματος 34/1995, η οποία προβλέπει ότι «μπορεί να υπάρχει αναπροσαρμογή του μισθώματος με μόνη προϋπόθεση την πάροδο έτους από την προηγούμενη».
Σύμφωνα με το Π.Δ. η αναπροσαρμογή αυτή ανέρχεται, «σε ποσοστό 75% της μεταβολής του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του μήνα της αναπροσαρμογής σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους (απλή δωδεκάμηνη μεταβολή), όπως αυτή υπολογίζεται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος».
Την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου την απασχόλησε επαγγελματική μίσθωση στην Ήπειρο η οποία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1990. Η μίσθωση αυτή παρατάθηκε σταδιακά μέχρι το 2002, ενώ στο τελευταίο συμφωνητικό μίσθωσης είχε προβλεφθεί αυτόματη ετήσια αναπροσαρμογή του μισθώματος κατά 10% (συμβατική ρήτρα).
