Η φορολογική σύγχυση είναι εδώ και καιρό εμφανής. Καθημερινά, γινόμαστε κοινωνοί πολύπλοκων μηχανισμών υπολογισμού των φορολογικών μας υποχρεώσεων και η εντύπωση του μέσου Πολίτη είναι ότι, για να ανταπεξέλθει με το πενιχρό του εισόδημα, στις αντιστρόφως ανάλογες υποχρεώσεις του προς το κράτος, οφείλει να είναι κάτοχος, τουλάχιστον πτυχίου οικονομικών επιστημών, καθώς και μεταπτυχιακού επί των φορολογικών υποθέσεων!
Εκεί που η απαίτηση των καιρών είναι η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και η θέσπιση δίκαιων φορολογικών κανόνων, οι αρμόδιοι εννοούν να μπερδεύουν και να ταλαιπωρούν τον κόσμο με συνεχείς νομοθετικές πρωτοβουλίες, έκδοση αντιφατικών εγκυκλίων κι ένα διαρκές μπρος-πίσω μέτρων (βλέπε συλλογή αποδείξεων). Παρότι είναι γνωστό ότι, η πεποίθησή μας είναι ο ταχύτερος αποκλεισμός των εκπροσώπων των δανειστών από τη Χώρα, δεν μπορεί να πιστέψουμε ότι όλα αυτά αποτελούν υποδείξεις της Τρόϊκα, όπως διαρρέεται, αλλά άλλοθι στην ανυπαρξία ενός ορθού φορολογικού προγραμματισμού. Ένα μέτρο σωστό λαμβάνεται, άλλα δέκα το αναιρούν!
Είναι απορίας άξιο πως είναι δυνατόν να αναμένονται ξένες επενδύσεις στη Χώρα, όταν η φορολογική Βαβέλ είναι ο νούμερο 1 παράγοντας αναστολής της όποιας επιθυμίας ενός αλλοδαπού επιχειρηματία να επενδύσει στην Ελλάδα. Όταν οι εγχώριες επιχειρήσεις μεταναστεύουν, γιατί να έλθει ένας αλλοδαπός; Εκτός, αν αποφασίσουν να θεσπίσουν διπλό φορολογικό σύστημα, άλλο για τους Έλληνες κι άλλο για τους ξένους επενδυτές!
Η σημερινή κατάσταση των εκτάκτων οικονομικών περιστάσεων ήταν μια λαμπρή ευκαιρία να μεταρρυθμιστεί επί το απλούστερο ο φορολογικός βραχνάς που επί δεκαετίες ταλανίζει τη Χώρα. Η φοροδιαφυγή δεν είναι τελικά εθνικό σπόρ, αλλά απόρροια κυρίως της άδικης φορολογίας και του δαιδαλώδους φορολογικού συστήματος. Κάθε υπουργός προσθέτει και κάτι καινούργιο, χωρίς να καταργεί ή να απλοποιεί τα προηγούμενα. Άσκοπες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, διαρκείς παλινωδίες σε φόρους επί των ακινήτων, στον τρόπο καταβολής ΦΠΑ, αβεβαιότητα στην επιβολή των άμεσων και έμμεσων φόρων (βλέπε τέλη για τα ΙΧ), χωρίς να υπολογισθεί η αντίδραση των Πολιτών.
Μια αντίδραση που καταλήγει τελικά σε απώλεια φορολογητέας ύλης. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της κατάθεσης εκατοντάδων χιλιάδων πινακίδων ΙΧ και η συνακόλουθη απώλεια εκατομμυρίων εσόδων, ενώ η επιβάρυνση των ακινήτων με τόσους φόρους, μηδένισε τις μεταβιβάσεις, με την ίδια παραπάνω επίπτωση. Ακόμα και στην είσπραξη του χαρατσιού, η ασυνεννοησία ΔΕΗ και Εφοριών, προκάλεσε ταλαιπωρία σε χιλιάδες συμπολίτες μας που ήταν συνεπείς στην πληρωμή του φόρου αυτού. Με άλλα λόγια, δεν τιμωρούνται μόνο οι ασυνεπείς, αλλά κι οι συνεπείς! Αυτά στην Ελλάδα του "μνημονίου" και του 2014, με τους Τόμσεν και τους Ράιχενμπαχ να "συμβουλεύουν" τη διοικητική μεταρρύθμιση!
Κατά τ' άλλα, οι αρμόδιοι αναμένουν να κτυπήσουν τη φοροδιαφυγή. Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος οικονομικές γνώσεις για να αντιληφθεί ότι, η φοροδιαφυγή θα συνεχίζεται εντονότερη, όταν ο Πολίτης θεωρεί ότι ταλαιπωρείται διαρκώς κι ότι, οι φόροι του πάνε χαράμι, χωρίς να εξυπηρετούν τους σκοπούς του δημοσίου συμφέροντος που προορίζονται. Με τη συνέχιση αυτής της φορολογικής πολυνομίας και αντιφατικότητας, ματαίως περιμένουμε την Ανάπτυξη που δεν πρόκειται να έλθει σύντομα.
