Θεσσαλονίκη - ΔΕΘ: Νεκτάριος Β. Νώτης
Εδώ και χρόνια, στο άκουσμα της ΔΕΘ, στο μυαλό όλων μας ερχόταν αυτόματα ο όρος "κρατικοδίαιτη έκθεση".
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είχε υπάρξει μνημείου κρατικισμού, καθώς – αφημένη στην τύχη της – συντηρούνταν – απλά για να εξακολουθεί να υπάρχει – από δημόσιους φορείς, υπουργεία και οργανισμούς.
Έτσι, πολύ απλά, ουδείς είχε ενδιαφέρον να την επισκεφθεί, γιατί, ακόμα πιο απλά, δεν υπήρχε τίποτα ενδιαφέρον να δει.
Η 79η, όμως, φετινή έκθεση δεν είναι όπως οι προηγούμενες.
Περπατώντας ανάμεσα στα περίπτερα, βλέπεις καινούρια – και απολύτως ενδιαφέροντα – πράγματα.
Όταν ξαφνικά μπροστά σου βλέπεις το περίπτερο του Cern, και μέσα σε 15 λεπτά μαθαίνεις τα βασικά για τις επιστημονικές ανακαλύψεις του ινστιτούτου, ταξιδεύεις για λίγο σε άλλα επίπεδα και με άλλες ταχύτητες.
Σου δίνεται η ευκαιρία να πάρεις μια σύντομη εικόνα για τα μυστήρια του σύμπαντος και να δεις πώς θα επικοινωνούμε σε λίγα χρόνια μεταξύ μας.
Βγαίνοντας από το ταξίδι στο μέλλον, βρίσκεσαι ξαφνικά τουλάχιστον τρεις δεκαετίες πίσω.
Συναντάς όλα τα μουσειακά μοντέλα ηλεκτρονικών υπολογιστών και παιχνιδομηχανών. Οι αντίκες της πληροφορικής, όπως η Amiga 500 και ο Amstrad, το Atari, το Playstation 1, η πρώτη γενιά X box, Nintendo και Sega, σου θυμίζουν πόσο αργή ήταν τότε η ταχύτατα αναπτυσσόμενη τεχνολογία (οι φίλοι, μάλιστα, του gaming έχουν το δικό τους χώρο με σύγχρονα παιχνίδια).
Σε καθαρά επιχειρηματικό επίπεδο, η παρουσία ξένων είναι ιδιαίτερα έντονη, τόσο ως εκθέτες - με περίπτερα ακόμα και από τη μακρινή Κίνα -, όσο και ως επισκέπτες. Άλλωστε, οι ελληνικές επιχειρήσεις με έντονη εξαγωγική δραστηριότητα δίνουν έντονα το "παρών", κυρίως από τον τομέα των τροφίμων.
Δηλαδή, δεν υπάρχει παρουσία κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών ;
Ασφαλώς και υπάρχει. Αλλά, ακόμα και αυτή, είναι πιο σύγχρονη, παρουσιάζοντας επιχειρηματικά σχέδια, που έχει χρηματοδοτήσει και υποστηρίξει το ελληνικό Δημόσιο, καθώς και υπηρεσίες προς πολίτες και επιχειρήσεις. Τα περίπτερα είναι μοντέρνα και τα περισσότερα έχουν πράγματα να πουν.
Σε κάθε είσοδο, υπάρχει και από ένα σημείο, που σε κάνει να ξεχνιέσαι από το καθαρά επιχειρηματικού προσανατολισμού περιεχόμενο της έκθεσης.
Μπαίνοντας από την Εγνατία, το εντυπωσιακό εργοστάσιο σοκολάτας σε γλυκαίνει και σου προσθέτει ευχάριστες θερμίδες, ενώ δίπλα στην κάτω είσοδο (κοντά στην Τσιμισκή), η έκθεση τέχνης Cheap Art δείχνει πώς τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα δεν είναι απαραίτητα απρόσιτα για το κοινό, τόσο σε περιεχόμενο και ύφος, όσο και σε κόστος.
Για αυτά τα δύο, όμως, θα τα ξαναπούμε.
Δηλαδή, η ΔΕΘ έχει πλέον αφήσει πίσω της όλα τα βαρίδια του παρελθόντος ;
Ασφαλώς και όχι. Έχει πολύ δρόμο ακόμα.
Το σίγουρο είναι πως η Helexpo άρχισε να βάζει στην Έκθεση τις σωστές βάσεις και θεμέλια για να την εκσυγχρονίσει και να την καταστήσει και πάλι βασικό σημείο αναφοράς των μεγάλων διεθνών εκθέσεων του εξωτερικού.
