Κάθε χρόνο ζητά από τους 130 εργαζομένους του να του υποβάλουν τα πιο τρελά τους όνειρα, τις πιο μύχιες επιθυμίες τους και αποφασίζει ποιες και πώς θα γίνουν πραγματικότητα
Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Robert Glazer, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας μάρκετινγκ Acceleration Partners με έδρα τη Βοστόνη των ΗΠΑ, έχει κόψει τα ετήσια μπόνους παραγωγικότητας που έδινε στους υπαλλήλους του.
Κι αυτό γιατί ακολουθεί μια διαφορετική στρατηγική εκεί στο τέλος του χρόνου, όταν κοντοζυγώνουν οι γιορτές: ικανοποιεί τα μεγαλύτερα όνειρα και τις πιο τρελές επιθυμίες των υπαλλήλων του!
Ένας, για παράδειγμα, ελληνικής καταγωγής, ήθελε να πάρει την κόρη του και να επισκεφτεί τη γιαγιά του στην Ελλάδα. Έγινε αμέσως. Άλλος είχε όνειρο να παραδώσει μια διάλεξη για το μάρκετινγκ στο περίφημο πανεπιστήμιο MIT. Ο Glazer ήταν και πάλι εκεί να κάνει τα μαγικά του για να εκπληρωθεί.
Οι λαγοί που βγάζει από το καπέλο του δεν έχουν πρακτικά τέλος, καθώς έγκειται στον υπάλληλο τι ακριβώς θα ζητήσει. Άλλος ήθελε να κάνει μαθήματα κιθάρας και άλλος να γίνει εξπέρ στην ελεύθερη πτώση. Ακόμα και ντετέκτιβ προσέλαβε ο Glazer για να βρει τον χαμένο αδερφό ενός υπαλλήλου του, που τον είχε δώσει η οικογένειά του για υιοθεσία πριν από δεκαετίες.
Κάθε χρόνο, αποκαλύπτει ο Glazer, ζητά από τους 130 εργαζομένους του να του υποβάλουν τα πιο τρελά τους όνειρα, τις πιο μύχιες επιθυμίες τους. Κατόπιν αυτός και ένα συμβούλιο από μεγαλοστελέχη αποφασίζουν ποιες 10 θα ικανοποιήσει η εταιρία. Η κίνηση δεν κάνει απλώς τους υπαλλήλους πιο χαρούμενους, λέει ο ίδιος, αλλά τους φέρνει όλους πιο κοντά, καθώς μοιράζονται πια πράγματα και ιδέες.
«Ο σκοπός αυτής της κίνησης ήταν για τα εσωτερικά κίνητρα και για να βρούμε τι είναι πιο σημαντικό για τους υπαλλήλους μας», είπε ο Glazer στο Business Insider, «και αν τους βοηθήσουμε σε αυτό, τότε ίσως γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και καλύτεροι εργαζόμενοι».
Και συνεχίζει: «Συγκινούνται πραγματικά από το γεγονός ότι νοιαζόμαστε, ότι εμείς κάνουμε τη δουλειά, εμείς κάνουμε την έρευνα, ότι μας ενδιαφέρουν τα πράγματα που είναι σημαντικά για αυτούς». Λέει επίσης πως δεν είναι το κόστος το σημαντικό εδώ, καθώς κάποιες ευχές δεν κοστίζουν παρά φραγκοδίφραγκα, ενώ κάποιες άλλες μπορούν να φτάσουν σε χιλιάδες δολάρια.
«Σκεφτείτε τον αντίκτυπο και το συναίσθημα, τέτοια πράγματα», καταλήγει, «δεν τα παίρνεις αυτά ακόμα και από ένα μπόνους αρκετών χιλιάδων δολαρίων»…
