H θεμελιώδης μη φυσιολογική συσχέτιση ανάμεσα στο δολάριο και τις κεφαλαιαγορές συνεχίζεται. Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση ο βιομηχανικός δείκτης Dow Jones έκλεισε πάνω από τις 15.000 μονάδες για πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά. Ωστόσο, παρά τις επιπτώσεις που ενσωματώνει αυτή η κίνηση για τη διάθεση ανάληψης ρίσκου, το δολάριο ενισχύθηκε και αυτό κατά τη χθεσινή ημέρα. Μάλιστα, ο δείκτης δολαρίου Dow Jones FXCM Dollar Index (ticker = USDollar) ενισχύθηκε σε τέσσερις από τις πέντε συνολικά προηγούμενες συνεδριάσεις και για ακόμα μια φορά βρέθηκε μια ανάσα από τις 10.600 μονάδες (το μέσο του εύρους του δείκτη την τελευταία δεκαετία). Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτή η εικόνα του δολαρίου δεν αποτελεί απόδειξη ότι αλλάζει το status του ως ασφαλές καταφύγιο. Βλέπουμε τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει κάποιος πειστικός παράγοντας στις τάσεις ρίσκου. Ακόμα βασικότερο είναι ότι παρατηρούμε τεράστιες αντιφάσεις με τους παραδοσιακούς δείκτες (μετοχών κτλ) να καταγράφουν ακραία επίπεδα.
Σε έναν κόσμο όπου η αξία είναι σχετική, είναι πιθανό να δούμε ενίσχυση του δολαρίου σε σχέση με την αποδυνάμωση άλλων νομισμάτων. Πριν λίγο καιρό το δολάριο ήταν αυτό που αποτύπωνε τις προσπάθειες στήριξης της οικονομίας από την Federal Reserve. Τώρα η αγορά έχει ήδη προεξοφλήσει τις ανοιχτού ορίζοντα αγορές ομολόγων και έχει προχωρήσει στις πιο καινοτόμες εξελίξεις στην Ιαπωνία, την Ευρώπη και άλλες περιοχές. Σε κάθε σημείο της αγοράς έχουν παρουσιαστεί ενοχλητικές ανισορροπίες. Σε αντίθεση με τους δείκτες των μετοχών που καταγράφουν νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα, οι αποδόσεις ευρύτερα έχουν υποχωρήσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η ζήτηση για προϊόντα «διασφάλισης» απέναντι στις αντίξοες συνθήκες της αγοράς έχει πληγεί. Η στήριξη που παρέχουν οι κεντρικές τράπεζες έχει οδηγήσει τους επενδυτές στο «κυνήγι» των αποδόσεων οπουδήποτε μπορούν.
