Μία πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση εξέδωσε σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η οποία καταπιάνεται με σειρά θεμάτων που σχετίζονται με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Στην έκθεση συνοψίζονται ουσιαστικά τα “μαθήματα” που μας έχει δώσει η κρίση, και ένα από αυτά είναι ότι οι χώρες που προσπαθούν να βάλουν τα οικονομικά τους σε μία τάξη δε θα πρέπει να βιάζονται να προχωρήσουν σε περικοπές στον προϋπολογισμό για να μειώσουν τα ελλείμματα, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να “ζυγίζουν” την εμπιστοσύνη των επενδυτών στα ομόλογά τους.
“Η ιδανική ταχύτητα προσαρμογής εξαρτάται από την κατάσταση της οικονομίας, την κατάσταση των δημοσίων οικονομικών και το εύρος των πιέσεων των αγορών”, αναφέρουν στελέχη του ΔΝΤ στην έκθεση. Ωστόσο, ακόμα και σε χώρες που δυσκολεύονται να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών, θα ήταν καλό να τεθούν “όρια ταχύτητας” στην πορεία των μεταρρυθμίσεων, ώστε να μην παρεμποδιστεί η ανάπτυξη, σε τέτοιο σημείο ώστε η μείωση του χρέους τελικά να αποδεικνύεται αντιπαραγωγική.
Βέβαια, οι αναλυτές του ΔΝΤ εξηγούν ότι σε περιπτώσεις χωρών που έχουν ήδη χάσει την εμπιστοσύνη των αγορών, οι κυβερνήσεις δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να μειώσουν το χρέος τους όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ενώ και η καθυστέρηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων μπορεί επίσης να αποδειχθεί μοιραία, σε περίπτωση που οι αγορές χάσουν την πίστη τους στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, ένα ισχυρό συμπέρασμα που προκύπτει από την κρίση είναι ότι οι χώρες πρέπει να διατηρούν χαμηλότερα επίπεδα χρέους από αυτά που μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποδεκτά, ώστε να μπορούν να αντιδράσουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Όπως παρατηρεί το ΔΝΤ, η κρίση άφησε αναπάντητο ένα ερώτημα: Γιατί οι χώρες που θεωρούνται “ασφαλή καταφύγια”, όπως η Ιαπωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, μπορούν να διατηρούν το χρέος τους σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα χωρίς αυτό να επηρεάζει την πρόσβασή τους στις αγορές; Και πόσο θα κρατήσει αυτό;
Μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε να δοθεί η απάντηση από μόνη της...
