Εδώ και πολλά χρόνια, τα νέα που έρχονται από την ελληνική οικονομία είναι σχεδόν αποκλειστικά άσχημα. Να, όμως, που η κυβέρνηση ανακοινώνει πρωτογενές πλεόνασμα για τους πρώτους επτά μήνες του 2013. Μήπως όμως αυτό το καλό νέο είναι “πολύ καλό για να είναι αληθινό”;
Αυτό υποστηρίζει σε άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του το οικονομικό περιοδικό Fortune, παρουσιάζοντας τους τρεις λόγους για τους οποίους το ελληνικό πρωτογενές πλεόνασμα είναι μία... “οφθαλμαπάτη”, όπως το χαρακτηρίζει.
Ο πρώτος λόγος είναι και αυτός που έχουν επισημάνει ήδη αρκετοί αναλυτές: Ότι ο τρόπος υπολογισμού του πρωτογενούς πλεονάσματος αφήνει εκτός πλάνου πολλά στοιχεία. “Αν και οι περικοπές δαπανών έχουν βοηθήσει στη δημιουργία ενός πλεονάσματος για την Ελλάδα, δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα επιπλέον χρήματα στη διάθεση της κυβέρνησης. Αξιωματούχοι ανέφεραν αυτό που αποκαλείται “πρωτογενές πλεόνασμα”, το οποίο δε συνυπολογίζει πόσα πληρώνει η οικονομικά δοκιμαζόμενη χώρα ως επιτόκια για το θηριώδες χρέος της”, αναφέρεται στο άρθρο.
Επιπλέον, συνεχίζει το άρθρο του Fortune, στην πραγματικότητα η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος έχει... κοστίσει στη χώρα, καθώς οι βαθιές περικοπές δαπανών (χάρη στις οποίες επετεύχθη το πλεόνασμα) έχουν βαθύνει την ύφεση, που πλέον μαίνεται εδώ και έξι χρόνια, ενώ παραμένει αμφίβολο το αν η Ελλάδα θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης εντός του 2014.
Όσο για τον τρίτο λόγο που επικαλείται το άρθρο για να καταδείξει την “οφθαλμαπάτη” του πρωτογενούς πλεονάσματος, αυτός είναι ότι η επίτευξή του απλά καθυστερεί το αναπόφευκτο, δηλαδή τη χρεοκοπία. Όπως επισημαίνεται, οι αξιωματούχοι “χρησιμοποιούν” το πρωτογενές πλεόνασμα για να δικαιολογήσουν την κατηγορηματική άρνηση μίας επιπλέον ανακούφισης της Ελλάδας από το χρέος, όταν στην πραγματικότητα η περαιτέρω αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος θα μπορούσε να υποστηρίξει μία ενδεχόμενη στάση πληρωμών από την πλευρά της Ελλάδας.
“Κάποιοι ειδικοί λένε ότι θα ήταν η καλύτερη στιγμή να γίνει αυτό, αφού η Ελλάδα θα ξεφορτωνόταν το χρέος της την ώρα που έχει το οικονομικό “μαξιλαράκι” του πρωτογενούς πλεονάσματος”, σημειώνεται στο άρθρο.
