Το λιγότερο με προβληματισμό υποδέχθηκαν οι περισσότεροι αναλυτές την τελική συμφωνία του Eurogroup για τη διάσωση της Κύπρου, καθώς το “κακό προηγούμενο” που δημιουργεί στην Ευρωζώνη το “κούρεμα” καταθέσεων κάθε άλλο παρά απαρατήρητο περνάει.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του αναλυτή της Morgan Stanley, Ντανιέλε Αντονούτσι, που σε έκθεσή του τονίζει ότι “βραχυπρόθεσμα ανησυχούμε ότι μία ελληνικού τύπου ύφεση, ως αποτέλεσμα του τέλους του κυπριακού οικονομικού μοντέλου, ένα σημαντικό μέρος του οποίου ήταν βασισμένο σε ένα συγκεκριμένο είδος τραπεζών, πιθανόν να προκαλέσει μία εξίσου ασταθή τροχιά χρέους”. Ο αναλυτής εκτιμά πως οι πιθανότητες αποχώρησης της Κύπρου από την Ευρωζώνη είναι στο 30%, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι, κατά την κρίση του, “η Κύπρος στην ουσία δεν είναι πλέον πλήρες μέλος της Ευρωζώνης”, καθώς ενώ παραμένει τυπικά στο πλαίσιο της νομισματικής ένωσης, ένα ευρώ σε έναν τραπεζικό λογαριασμό στην Κύπρο δεν είναι το ίδιο με ένα ευρώ σε άλλη χώρα-μέλος. Μόνο όταν αρθούν όλοι οι έλεγχοι κεφαλαίων θα αποκατασταθεί η θέση της Κύπρου ως πλήρους μέλους του ευρώ, σημειώνει.
Όμως τα “πυρά” πολλών αναλυτών στρέφονται προς την πλευρά του προέδρου του Eurogroup, Γέρουν Ντάισελμπλουμ, λόγω των δηλώσεών του για πιθανή εφαρμογή του “κουρέματος” καταθέσεων και σε άλλες, μελλοντικές περιπτώσεις.
“Τα σχόλια του προέδρου του Eurogroup και Ολλανδού υπουργού Οικονομικών Γέρουν Ντάισελμπλουμ υπονόμευσαν το ευρώ χθες, καθώς η υπόνοιά του ότι η Κύπρος είναι “προσχέδιο” για την υπόλοιπη Ευρωζώνη δημιούργησε γενικούς φόβους για την ασφάλεια του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος”, σημειώνει σε έκθεσή της η ομάδα ανάλυσης της Lloyds Bank.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε και η εκτίμηση του Μπιλ Μπλέιν, έμπειρου αναλυτή της Mint Partners, ότι η κατάσταση των ευρωπαϊκών τραπεζών, μετά και τα σχόλια του Ντάισελμπλουμ, “πιθανόν να δημιουργούν το χειρότερο επενδυτικό περιβάλλον από το 2008”, όπως σχολιάζει.
Για “τέλος εποχής” στην Κύπρο κάνει λόγο σε άρθρο του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, που επισημαίνει πως “όποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα στην κρίση της Κύπρου -ξέρουμε πως θα είναι άσχημο, απλά δεν ξέρουμε ακριβώς ποια μορφή θα πάρει η ασχήμια- ένα πράγμα φαίνεται σίγουρο: Για την ώρα, και πιθανότατα για τα επόμενα χρόνια, η νησιωτική χώρα θα πρέπει να εφαρμόσει δρακόντεια μέτρα στη διακίνηση κεφαλαίων εντός και εκτός της χώρας”.
