Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την υπογραφή της συμφωνίας του Λονδίνου, βάσει της οποίας μέρος του χρέους της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο διεγράφη, επιτρέποντας στη χώρα να ορθοποδήσει ξανά μετά την καταστροφή που υπέστη. Με ένα εκτενές άρθρο της, η Deutsche Welle παραλληλίζει τη Γερμανία εκείνης της εποχής με τη σημερινή Ελλάδα, υπενθυμίζοντας μάλιστα πως η Ελλάδα τάχθηκε υπέρ της διαγραφής του γερμανικού χρέους το 1953 στο Λονδίνο.
Ο Γερμανός ειδικός σε ζητήματα χρέους Γιούργκεν Κάιζερ, μέλος του συνδέσμου erlassjahr.de για τη μείωση του χρέους των υπό ανάπτυξη χωρών, δηλώνει στην Deutsche Welle ότι για χρόνια οι Γερμανοί απωθούσαν το γεγονός ότι η χώρα τους μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν υπερχρεωμένη, όπως σήμερα η Ελλάδα ή κάποιες υπό ανάπτυξη χώρες. “Μαθαίναμε τότε ότι το οικονομικό θαύμα οφειλόταν στην εργατικότητα του λαού μας και στους Αμερικανούς, οι οποίοι μας βοήθησαν με χρήματα και για αυτό εμείς τους στηρίζουμε όπου μπορούμε. Αυτά γνώριζα για τη περίοδο αυτή. Δυστυχώς ένα κομμάτι της ιστορίας μας αγνοήθηκε επιμελώς”.
Χαρακτηριστικό είναι ότι, όπως επισημαίνει η Deutsche Welle, περίπου 70 χώρες είχαν απαιτήσεις έναντι της Γερμανίας τόσο από την προπολεμική, όσο και από την μεταπολεμική περίοδο και το συνολικό χρέος της Γερμανίας ανερχόταν γύρω στα 30 δισ. Μάρκα, δηλαδή μόλις στο 23% του ΑΕΠ της χώρας το 1953. “Σήμερα το ελληνικό χρέος βρίσκεται στο 160% και μόνο οι πολύ αισιόδοξοι ευελπιστούν ότι θα μειωθεί στο 120%”, σημειώνεται. Κι όμως, στην περίπτωση της Γερμανίας οι πιστώτριες χώρες συμφώνησαν στις 27 Φεβρουαρίου του 1953 στη διαγραφή σχεδόν του 50% του χρέους, ενώ για το υπόλοιπο προέβλεψαν τη μακροπρόθεσμη αναδιάρθρωσή του.
Παράλληλα, η συμφωνία αυτή δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να γίνει η Γερμανία εξαγωγική δύναμη, καθώς, όπως αναφέρει η Deutsche Welle, η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να εξυπηρετεί το χρέος της μόνο αν κέρδιζε χρήματα από τις εξαγωγές. “Οι δανειστές της είχαν λοιπόν συμφέρον να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα”, λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ. Κατά την άποψή του μια παρόμοια ρύθμιση θα μπορούσε να βοηθήσει και την Ελλάδα, η οποία όπως υπενθυμίζει ο Γερμανός ειδικός, λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης δαπανούσε δισεκατομμύρια για γερμανικά τανκς. “Αν εφαρμόσουμε κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, τότε οι Γερμανοί θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους μόνο αν επιτρέψουν ένα πλεόνασμα στο ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο. Και οι Έλληνες θα εξάγουν προϊόντα και θα φιλοξενούν στα ξενοδοχεία τους Γερμανούς τουρίστες μέχρι που να ξεπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τεθωρακισμένα”.
Η ιστορικός Ούρσουλα Ρόμπεκ-Γιασίνσκι τονίζει από την πλευρά της ότι δεν είναι εύκολη η σύγκριση της μεταπολεμικής Γερμανίας με τη σημερινή Ελλάδα. Ωστόσο οι Γερμανοί, λέει, δε θα έπρεπε να ξεχνούν στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα ότι κάποτε και η Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη και χρειάζονταν βοήθεια. Πόσο μάλλον που τότε στο Λονδίνο η Ελλάδα ανήκε στους δανειστές και αποδέχθηκε και εκείνη τη διαγραφή του χρέους της τότε Δυτικής Γερμανίας.
