Η Ευρωζώνη μπορεί αυτήν τη στιγμή να απολαμβάνει μια ανάπαυλα, όμως αντιμετώπισε μόνο το σύμπτωμα, χωρίς να θεραπεύσει τα αίτια των οικονομικών δεινών. Αυτό υποστηρίζει σε κύριο άρθρο της η Wall Street Journal, με αφορμή πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, ότι η απειλή για το ευρώ αποτελεί πλέον παρελθόν.
Η εφημερίδα υποστηρίζει ότι το θέμα δεν έχει λήξει, υπενθυμίζοντας τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη, που υπερβαίνουν το 50% στους νέους της Ισπανίας και της Ελλάδας. Ορισμένοι παρατηρητές, όπως σημειώνεται, αποδίδουν την ανεργία και την έλλειψη ανάπτυξης στην Ευρωζώνη στα μέτρα λιτότητας που επεβλήθησαν κατ' εντολή του Βερολίνου. Ωστόσο, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, η πραγματική ιστορία μοιάζει πιο απειλητική, καθώς πριν από την ίδρυση του ευρώ, οι εθνικές κυβερνήσεις των κρατών-μελών κάλυπταν το πρόβλημα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας μ' ένα συνδυασμό ελλείμματος δαπανών και υποτίμησης του εθνικού τους νομίσματος.
Υποστηρίζεται ακόμα ότι η αποκάλυψη για σοβαρές πράξεις “δημοσιονομικής εξαπάτησης” από την Ελλάδα συνέβαλε επίσης στο να κλείσει το μόνιμο έλλειμμα στις δημοσιονομικές δαπάνες της Νοτίου Ευρώπης. Σήμερα πλέον, πάντα σύμφωνα με το κύριο άρθρο, οι προϋπολογισμοί περικόπτονται σε χώρες όπως η Ελλάδα, ενώ παρατηρούνται διστακτικές ενδείξεις για μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους.
Επισημαίνεται επίσης ότι η Ευρωζώνη μπορεί αυτή τη στιγμή να απολαμβάνει μια ανάπαυλα, όμως η “λευκή επιταγή” που πρόσφερε ο Μάριο Ντράγκι το περασμένο καλοκαίρι, με την προσφορά εξαγοράς από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απεριόριστων ποσοτήτων κρατικών ομολόγων, αντιμετώπισε απλώς το σύμπτωμα και δεν θεράπευσε τα αίτια των οικονομικών δεινών της ευρωζώνης.
Καταλήγοντας, υπογραμμίζεται ότι αν αυτά δεν αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότερα μέτρα, η κρίση θα επανέλθει υπό τη μορφή κοινωνικών αναταραχών, πολιτικού λαϊκισμού και μιας γενιάς νέων Ευρωπαίων που δεν θα μπορούν να βρουν ικανοποιητική εργασία.
