Την άποψη ότι η “αναζωογόνηση” των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με την ευρωπαϊκή Ένωση θα είχε ευεργετική επίδραση και στις δύο πλευρές εκφράζουν σε άρθρο τους με τίτλο “περισσότερη φιλοδοξία για Ευρώπη και Τουρκία” οι Financial Times.
Στο άρθρο της, η εφημερίδα εκτιμά ότι η μειωμένη προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξυπηρετεί τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα συγκεκριμένων πολιτικών ηγετών σε Άγκυρα και Δυτική Ευρώπη, τονίζοντας ότι μακροπρόθεσμα αυτή η στρατηγική δε θα ευνοήσει ούτε την Τουρκία, ούτε την ΕΕ.
“Κάθε πλευρά θα πρέπει να αντιμετωπίσει το 2013 σαν μία ευκαιρία να χτιστεί ξανά μία σχέση ζωτικά σημαντική για την ευημερία και την ασφάλεια της Ευρώπης και της γειτονιάς της”, αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.
Αυτό βέβαια σημαίνει ότι χρειάζεται να συμβεί κάτι παραπάνω από την εφαρμογή της “θετικής ατζέντας” γύρω από τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, η οποία καλύπτει τομείς όπως το εμπόριο, η ενέργεια, οι βίζες, η εξωτερική πολιτική και η αντιτρομοκρατική δράση. Προτείνεται μάλιστα μία πιο φιλόδοξη προσέγγιση, βάσει της οποίας ο Ταγίπ Ερντογάν και οι ηγέτες χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία θα δεσμευθούν σε πρακτικά βήματα επέκτασης της τρέχουσας σχέσης τους με πραγματικά οφέλη για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις τους. Αυτή η προσέγγιση δεν μπορεί να περιλαμβάνει το “πάγωμα”, ή πόσο μάλλον την εγκατάλειψη των διαπραγματεύσεων, όπως επισημαίνεται.
Από την πλευρά της ΕΕ, αναφέρει το δημοσίευμα, θα μπορούσαν να χαλαρώσουν οι κανόνες για βίζα, που περιορίζουν τη δυνατότητα των Τούρκων να σπουδάσουν, να δουλέψουν, ή ακόμα και να επισκεφθούν τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η Τουρκία θα μπορούσε να βοηθήσει την ΕΕ περιορίζοντας τη ροή παράνομων μεταναστών που διασχίζουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα.
“Η μεγάλη έκταση της Τουρκίας, η γεωγραφική τοποθεσία της, η ιστορία της και η πρόσφατη εντυπωσιακή οικονομική της ανάπτυξη της δίνουν βάρος και παγκόσμια προοπτική που μπορεί να είναι υπερβολικά μεγάλη για να χωρέσει στο πλαίσιο της ιδιότητας μέλους της ΕΕ”, αναφέρει κλείνοντας το άρθρο, και παρατηρεί: “Αλλά η πόρτα πρέπει να παραμείνει ανοιχτή. Εν τω μεταξύ, είναι απαραίτητο να διαλυθεί ο αέρας της στασιμότητας που επικρέμαται πάνω από τις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα”.
