Υπέρ της δημιουργίας «μηχανισμού χρεοκοπίας» για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, «προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές κρίσεις», τάσσεται το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύει την γερμανική κυβέρνηση, τονίζοντας ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη θα πρέπει να επιτρέπεται ως ύστατη επιλογή.
Οι πέντε «Σοφοί» της γερμανικής οικονομίας υποστηρίζουν ότι η ελληνική κρίση ανέδειξε την κατεπείγουσα ανάγκη για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις προκειμένου η Ευρωζώνη να καταστεί σταθερότερη. Μεταξύ των μέτρων που εισηγούνται είναι η εμβάθυνση της τραπεζικής ένωσης, αλλά και η συμπλήρωση της εργαλειοθήκης της Ευρωζώνης με μηχανισμό ο οποίος θα επιτρέπει την συντεταγμένη χρεοκοπία κράτους-μέλους. Αυτή η πρόνοια θα καθιστούσε, σύμφωνα με τους διακεκριμένους γερμανούς οικονομολόγους, αξιόπιστο τον όρο «no bail-out».
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Συμβουλίου των Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Κρίστοφ Σμιτ, ένας τέτοιος μηχανισμός από τη μια πλευρά θα υποχρέωνε τους πιστωτές να αναλάβουν τις απώλειες εάν ένα κράτος χρεοκοπούσε, ενώ θα προκαλούσε λεπτομερέστερη εκτίμηση των κρατικών κινδύνων εκ μέρους των πιστωτών.
Οι «Σοφοί» πάντως εκτιμούν ότι η έξοδος μιας χώρας από την Ευρωζώνη θα πρέπει να παραμένει πιθανή, αλλά μόνο ως «ύστατη επιλογή», καθώς, όπως αναφέρεται στην Έκθεση, «ένα μονίμως μη-συνεργάσιμο κράτος-μέλος δεν θα πρέπει να απειλεί την ύπαρξη του ευρώ».
Στην ίδια έκθεση οι γερμανοί οικονομολόγοι εκφράζουν επιφυλάξεις σχετικά με την εφαρμογή πολιτικών όπως η δημιουργία υπουργείου Οικονομικών για την Ευρωζώνη, ευρωπαϊκού σχεδίου ασφάλισης για την ανεργία ή οικονομικής διακυβέρνησης, απορρίπτοντας εμμέσως την «Έκθεση των πέντε Προέδρων». «Το να είναι η Ευρωζώνη συλλογικά υπεύθυνη για πιθανά κόστη χωρίς όμως τα κράτη-μέλη να παραχωρήσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους για τις δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές, με το πέρασμα του χρόνου θα καθιστούσε την νομισματική ένωση πιο ασταθή», γράφουν οι γερμανοί «Σοφοί», απαντώντας έτσι και σε δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel που ήθελε την γερμανική κυβέρνηση έτοιμη να συζητήσει για έναν υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, με δικό του προϋπολογισμό και με την εξουσία να επιβάλλει αύξηση των φόρων.
Σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στη σημερινή Frankfurter Allgemeine Zeitung, οι τέσσερις από τους πέντε οικονομολόγους του Συμβουλίου προειδοποιούν ακόμη ότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μονομερή και μόνιμη μεταφορά βαρών, χωρίς παράλληλα να ενισχυθεί ο δημοκρατικός έλεγχος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Τονίζουν πάντως ότι «το θέμα αφορά πολλά περισσότερα από την Ελλάδα», καθώς απεδείχθη ότι η μόνιμη έλλειψη διάθεσης συνεργασίας ενός κράτους-μέλους μπορεί να κλονίσει τις βάσεις της νομισματικής ένωσης και να την απειλήσει υπαρξιακά. «Ιδιαίτερα τραγικές είναι οι πολιτικές εντάσεις που δημιουργήθηκαν μεταξύ των κρατών-μελών, διότι, ειδικά το κοινό νόμισμα, θα έπρεπε να αποτελεί σύμβολο ολοκλήρωσης. Στο μέλλον λοιπόν πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία στην τήρηση των κοινών κανόνων. Ως ύστατη επιλογή θα έπρεπε όμως να είναι δυνατή και η έξοδος ενός κράτους από την νομισματική ένωση», καταλήγουν οι οικονομολόγοι.
