Πολύ δύσκολα θα μπει ένα τέλος στη διεθνή οικονομική κρίση, εκτιμά ο δεύτερος στην ιεραρχία του ΔΝΤ, Ντέιβιντ Λίπτον, όπως και το να επέλθει στο μέλλον εξισορρόπηση στο συσχετισμό αποπληρωμής κρατικού χρέους-ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας σε ένα υπερχρεωμένο κράτος.
"Παρά τη σημειωθείσα πρόοδο, θα αποδειχθεί πράγμα πολύ δύσκολο να μπει ένα τέλος στην κρίση", προειδοποιεί ο Λίπτον, και εξηγεί: “Η απομείωση του κρατικού χρέους, συνδυασμένη όμως με εκείνη του αντίστοιχου τραπεζικού, μετατράπηκαν τελικά ως προς την εσωτερική ζήτηση σε τροχοπέδη, οπότε βραχυπρόθεσμα προέκυψε δυσμενής επίπτωση για την ίδια την ανάπτυξη, σε πολλές εθνικές οικονομίες, σε μεγαλύτερο μάλιστα βαθμό από εκείνη που είχε αρχικώς προβλεφθεί. 'Αρα, η απομείωση του κρατικού χρέους, με βάση το μοντέλο που τελικά υιοθετείται, δεν θα πρέπει να ζημιώνει την ανάπτυξη. Η δημοσιονομική σταθεροποίηση επ ουδενί δεν πρέπει να επιβαρύνει την οικονομική ανάκαμψη, μέσω της περιστολής του δανεισμού και των δημοσίων επενδύσεων".
Αναφέρθηκε ακόμα στην επιχειρούμενη τραπεζική μεταρρύθμιση “Βασιλεία ΙΙΙ”, σχολιάζοντας ότι στόχος της θα πρέπει να είναι η κεφαλαιακή επάρκεια των ιδιωτικών τραπεζών. “Η μεταρρύθμιση δεν θα πρέπει να ισοδυναμεί στην πράξη με πιστωτική 'ασφυξία'. Φρονώ ότι είναι μία κρίσιμη παράμετρος το να υπάρξει μια εξισορρόπηση, ανάμεσα στην ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος και της αντικειμενικής ανάγκης: μέσω της κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζών ταυτοχρόνως να απορροφάται σημαντικά η δυσμενής επίπτωση, που η οικονομική λιτότητα επιφέρει στη συνολική οικονομική δραστηριότητα".
