“Το ελληνικό πρόγραμμα είναι το λιγότερο επιτυχημένο” από τα προγράμματα διάσωσης, που εφαρμόστηκαν από την τρόικα στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη του think tank των Βρυξελλών, Bruegel, το οποίο καταλογίζει ευθύνες στην τρόικα για τις υπερβολικά αισιόδοξες προβλέψεις τους, κυρίως σε Ελλάδα και Πορτογαλία.
Όπως επισημαίνεται στα συμπεράσματα της μελέτης, και στις τέσσερις χώρες, όπου εφαρμόστηκαν προγράμματα διάσωσης (Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία), η ανεργία αυξήθηκε πολύ περισσότερο απ' ό,τι είχε προβλεφθεί, ενώ παρά το γεγονός ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι σε γενικές γραμμές επετεύχθησαν, ο λόγος χρέους προς το ΑΕΠ εκτοξεύθηκε πέραν των προσδοκιών, λόγω της απότομης συρρίκνωσης του ΑΕΠ των χωρών αυτών.
Το Bruegel αποδίδει τη συρρίκνωση αυτή σε τέσσερις παράγοντες: Στους μεγαλύτερους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές, στο πιο αδύναμο εξωτερικό περιβάλλον, στην υποτίμηση της αρχικής δυσκολίας του εγχειρήματος και στην αδυναμία των μεταρρυθμιστικών συστημάτων.
Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας, αναφέρεται πως “η διόρθωση των σοβαρών ανισορροπιών στην ελληνική οικονομία ήταν βέβαιο πως θα ήταν μία τιτάνια πρόκληση”, καθώς “ο συνδυασμός ενός υπερβολικά μεγάλου δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, μίας υπερτιμημένης πραγματικής ισοτιμίας, ενός εύθραυστου κυβερνητικού μηχανισμού και ενός αδύναμου και κλειστού επιχειρηματικού τομέα σήμαιναν ότι η προσαρμογή θα αποδεικνυόταν δύσκολη”.
Το Bruegel παρατηρεί ακόμα πως, δεδομένης της αρχικής αναποφασιστικότητας της Ευρώπης για το πώς θα βοηθηθεί η Ελλάδα και των απειλών εξόδου της χώρας από το ευρώ, η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη “μπορεί να χαρακτηριστεί επιτυχία”.
Όπως σημειώνεται, η τρόικα δεν ευθύνεται για τις συνθήκες αυτές, όμως το πρόγραμμα δεν ήταν αρκετά “δεμένο”, κι έτσι δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένο, αφού η ανταγωνιστικότητα κάθε άλλο παρά έχει ανακτηθεί, η χώρα δε θα επιστρέψει πιθανότατα στις αγορές στο εγγύς μέλλον, οι δομικές μεταρρυθμίσεις προχωρούν με αργούς ρυθμούς, και οι υποθέσεις της τρόικας αποδείχθηκαν λανθασμένες.