Σε ομολογία αποτυχίας προχώρησε αναφορικά με την κρίση στην Ευρωζώνη ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασιάς και Ανάπτυξης.
Ο ΟΟΣΑ ανέφερε χαρακτηριστικά ότι οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις τους για την πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών οφείλονται στην επανειλημμένα εσφαλμένη υπόθεσή του ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα λάμβαναν αποτελεσματικά μέτρα για να εκτονώσουν την κρίση και όχι στις επιπτώσεις της λιτότητας, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα των Financial Times.
H εκ των υστέρων μελέτη του Οργανισμού για την επίδοση των προβλέψεων αναφέρει ότι προκύπτουν ευρήματα διαφορετικά από αυτά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το οποίο ανακοίνωσε το 2012 ότι όλες οι προβλέψεις είχαν υποτιμήσει την επίπτωση της λιτότητας στην ανάκαμψη, γνωστή και ως δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ Πιερ Κάρλο Πάντοαν, απέρριψε χθες το εύρημα αυτό του ΔΝΤ. «Ο ΟΟΣΑ δεν υποεκτίμησε τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές. Η πιο σημαντική πηγή λάθους ήταν η επανειλημμένη υπόθεση ότι η κρίση της Ευρωζώνης θα ξεθύμαινε με τον χρόνο και ότι οι διαφορές στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων θα μειώνονταν», δήλωσε ο κ. Πάντοαν. Ο Νάιτζελ Πέιν, ένας άλλος από τους υπεύθυνους της μελέτης, δήλωσε στους Financial Times ότι μία σύγκριση μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρωζώνης δείχνει ότι υπήρχαν πολλοί άλλοι λόγοι - πέραν της λιτότητας και της δημοσιονομικής πολιτικής - που εξηγούν τις διαφορετικές οικονομικές επιδόσεις τους. «Και οι δύο (οικονομικές περιοχές) έκαναν σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά οι ΗΠΑ τα πήγαν αρκετά καλύτερα», δήλωσε.
Ο ΟΟΣΑ προσπάθησε να βρει μία σχέση μεταξύ του βαθμού της μείωσης του ελλείμματος σε διάφορες χώρες και των υπεραισιόδοξων προβλέψεών του, αλλά διαπίστωσε κάποια στατιστικά σημαντική συσχέτιση μόνο σε ένα έτος και μόνο όταν είχε συμπεριληφθεί η Ελλάδα. Όταν οι ερευνητές επιχείρησαν να ανιχνεύσουν περισσότερα αίτια των υπεραισιόδοξων προβλέψεων, η σημασία των επιπτώσεων της δημοσιονομικής πολιτικής εξαφανίσθηκε.
Ο ΟΟΣΑ ανέφερε ότι η πιο σημαντική αποτυχία του ήταν ότι υπέθετε σταθερά πως οι πολιτικοί της Ευρωζώνης θα έθεταν υπό έλεγχο την κρίση, κάτι που συνέβη μόνο τον Ιούλιο του 2012, όταν ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι θα έκανε «ότι χρειάζεται» για να σώσει το ευρώ.
