Να καταφεύγουν καταρχήν στον ιδιωτικό πλούτο των φορολογουμένων τους επιβάλλοντας εφάπαξ εισφορά κεφαλαίου, δηλαδή κεφαλικό φόρο, πριν ζητήσουν βοήθεια από άλλα κράτη, προτείνει η Bundesbank για χώρες που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, πρόταση που βρίσκει οπαδούς στο SPD που συγκυβερνά στη Γερμανία.
Ο φόρος αυτός "ανταποκρίνεται στην αρχή της εθνικής ευθύνης, σύμφωνα με την οποία οι φορολογούμενοι είναι υπεύθυνοι για τις υποχρεώσεις της κυβέρνησής τους πριν απαιτηθεί η αλληλεγγύη από άλλα κράτη", αναφέρει η Bundesbank στη μηνιαία έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Εντούτοις για να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη των αγορών αλλά και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μιας μαζικής εκροής κεφαλαίων, ο ειδικός αυτός φόρος θα έπρεπε να επιβάλλεται μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αυτό μόνον μια φορά. Επίσης, το μέτρο θα έπρεπε να αποφασίζεται και να υλοποιείται γρήγορα προκειμένου να αποφεύγεται η φυγή κεφαλαίων. Ωστόσο, όπως σημειώνει η γερμανική κεντρική τράπεζα στην έκθεσή της, στην παρούσα φάση δεν τίθεται θέμα για την επιβολή ενός τέτοιου φόρου, γιατί όλες οι χώρες της ευρωζώνης είτε δανείζονται χρήματα από τις αγορές είτε έχουν υπαχθεί σε ένα πρόγραμμα στήριξης.
Έξι χρόνια αφότου ξέσπασε η οικονομική κρίση, η Bundesbank πιστοποιεί στις χώρες της κρίσης σημαντικά βήματα προόδου. Παράλληλα σημειώνει όμως ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για εφησυχασμό. Παρά το γεγονός ότι ξεπεράστηκε η ύφεση και μειώνονται και πάλι τα επιτόκια δανεισμού, δεν θα πρέπει να χαλαρώσουν οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στις χώρες της κρίσης, επισημαίνεται στην έκθεση. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στα υψηλά επίπεδα χρέους ορισμένων χωρών της ευρωζώνης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη Deutsche Welle, οι συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία χαιρέτισαν την πρόταση της Bundesbank. "Στηρίζω τη διαπίστωση της Bundesbank για μια μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού πλούτου στην εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών", σχολίασε ο αντιπρόεδρος της Κ.Ο. των Σοσιαλδημοκρατών Κάρστεν Σνάιντερ. Όπως πρόσθεσε, ο φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και η εισφορά κεφαλαίου είναι κατάλληλα εργαλεία προκειμένου να συμμετάσχουν στο κόστος της κρίσης τόσο οι υπαίτιοι της κρίσης όσο και εκείνοι που επωφελούνται από την παροχή κρατικής βοήθειας.