Εκτενές κύριο άρθρο για την ελληνική οικονομία φιλοξενεί η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, αναλύοντας τα δεδομένα και επιχειρώντας να “αποκωδικοποιήσει” τη στάση των Ευρωπαίων πολιτικών, που επιμένουν στην ίδια συνταγή.
Σύμφωνα με το άρθρο, το πραγματικό μελανό σημείο για το μέλλον της χώρας είναι το γεγονός ότι φέτος το χρέος της Ελλάδας θα φτάσει στο 175,5% του ΑΕΠ. Και ενώ υπάρχει μία συζήτηση για το αν θα πρέπει να υπάρξει “κούρεμα” αυτού του χρέους, αυτή είναι “ασαφής” και “μη παραγωγική”, αφού όπως επισημαίνει η Wall Street Journal το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτεί να “χαρίσουν” τα ευρωπαϊκά κράτη στην Ελλάδα ένα μέρος του χρέους, ώστε να μπορέσει να αποπληρωθεί στο 100% το χρέος προς το ίδιο το ΔΝΤ.
Η γερμανική κυβέρνηση, συνεχίζει το άρθρο, θεωρεί ότι το βάρος του ελληνικού χρέους μπορεί να καταστεί βιώσιμο, μειώνοντας το μέσο επιτόκιο του χρέους και επιμηκύνοντας το μέσο χρόνο ωρίμανσης. Η εξαγορά χρέους του περασμένου έτους σημαίνει ότι η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών δανείων προς την Ελλάδα ήδη φέρει μέσο χρόνο ωρίμανσης μεταξύ 15 και 30 ετών και ένα μέσο επιτόκιο περίπου 3,5%. Μάλιστα, υπάρχει και η σκέψη για ανταλλαγή ορισμένων διμερών δανείων κρατών-μελών της Ευρωζώνης προς την Ελλάδα για 50ετή ομόλογα.
“Αλλά αν η Ελλάδα αρχίσει να προσβλέπει σε 50 χρόνια πληρωμών, γιατί όχι 100 χρόνια ή 200;”, διερωτάται η Wall Street Journal.
“Ένας συμβιβασμός θα μπορούσε να είναι η εγκατάλειψη της ρουτίνας των συνεχώς μεταφερόμενων δανείων και απλά η ανταλλαγή όλου του δανεισμού με ομόλογα zero-coupon με επιτόκιο 1% για 200 χρόνια. Αυτή θα ήταν μία παραδοχή της αποτυχίας των πακέτων διάσωσης”, παρατηρούν οι συντάκτες της εφημερίδας, και καταλήγουν: “Η τραγωδία είναι ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί προτιμούν την αέναη παροχή κυλιόμενων δανείων, διότι αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Στην ουσία, δεν υποχρεούνται ποτέ να παρουσιάσουν στους φορολογούμενους τους στοιχεία για την ελληνική διάσωση. Και ενώ η ελληνική οικονομία ποτέ δεν ανακάμπτει επί της ουσίας, είναι πολύ πιθανό να αποφύγει μια εκ νέου κρίση. Το πολιτικό στοίχημα είναι να ξεχαστούν οι απερισκεψίες των τελευταίων πέντε ετών. Αν υποθέσουμε ότι δεν θα υπάρξει μια νέα ύφεση, όλο αυτό θα μπορούσε να δουλέψει για όλους, εκτός ίσως από τους νέους της Ελλάδας που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον”.
