Μία ανορθόδοξη ιδέα που βοήθησε τη διαδικτυακή πλατφόρμα να μπει σε τροχιά επιτυχίας
«Αρκετοί άνθρωποι μου έχουν πει ότι είναι η χειρότερη ιδέα που έπιασε ποτέ». Η φράση αυτή ανήκει στον Μπράιαν Τσέσκι, διευθύνοντα σύμβουλο της πλατφόρμας καταχώρησης, εύρεσης και ενοικίασης καταλυμάτων Airbnb. Μίας πλατφόρμας που πράγματι, στην αρχή έμοιαζε μάλλον κακή ιδέα, όμως στην πορεία έχει εξελιχθεί σε αληθινό χρυσωρυχείο. Κι όμως: ίσως το όλο εγχείρημα να είχε αποτύχει παταγωδώς, αν δεν το είχαν σώσει... χίλια κουτιά δημητριακών!
Γράφει ο Σπύρος Πιστικός
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Airbnb είναι μία υπηρεσία που επιτρέπει στον καθένα που έχει ένα ακίνητο να γίνει... ξενοδόχος, καταχωρώντας online το σπίτι του και επιτρέποντας σε ενδιαφερόμενους να μείνουν εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, αναλόγως την περίπτωση. Μία υπηρεσία που σήμερα αξίζει δισεκατομμύρια, όμως το ξεκίνημά της ήταν πολύ ταπεινό...
Η ιστορία της Airbnb ξεκινά το 2007 στο Σαν Φρανσίσκο. Οι ιδρυτές του Airbnb, Μπράιαν Τσέσκι και Τζο Γκέμπια, είχαν μόλις μετακομίσει από τη Νέα Υόρκη και, όντας άνεργοι, δυσκολεύονταν να πληρώσουν το νοίκι τους. Αναζητώντας τρόπους να συγκεντρώσουν χρήματα, διαπίστωσαν ότι όλα τα ξενοδοχεία της πόλης ήταν κλεισμένα λόγω ενός συνεδρίου βιομηχανικού σχεδίου που είχε φέρει στο Σαν Φρανσίσκο πολλούς επισκέπτες. Και οι δύο νεαροί είδαν εκεί μία ευκαιρία: χρησιμοποίησαν μερικά φουσκωτά στρώματα που είχαν στην ντουλάπα και έστησαν μία ιστοσελίδα ονόματι «Air Bed and Breakfast» (δηλαδή «φουσκωτό στρώμα και πρωινό – από εκεί προέκυψε και το όνομα Airbnb), προσφέροντας στέγη και πρωινό σε ανθρώπους που δεν είχαν πού να μείνουν για τη βραδιά. Το ίδιο βράδυ, φιλοξένησαν στο σπίτι τους τρεις ανθρώπους, που ήταν οι πρώτοι πελάτες της υπηρεσίας τους, πληρώνοντας 80 δολάρια ο καθένας για τη διαμονή τους.
Τα οικονομικά προβλήματα
Ο διευθύνων σύμβουλος της Airbnb, Μπράιαν Τσέσκι
Ήταν αναμφίβολα ένα καλό ξεκίνημα – και χάρη σε αυτά τα χρήματα, το νοίκι εκείνου του μήνα πληρώθηκε. Όμως το πρόβλημα είναι ότι οι δύο συγκάτοικοι δεν είδαν από την αρχή σοβαρά το Airbnb σαν μία πολλά υποσχόμενη επιχείρηση. Αντίθετα, για πολλούς μήνες προσπαθούσαν να φτιάξουν κάτι σαν ένα εναλλακτικό Facebook, όπου θα μπορούσε να αναζητήσει και να βρει κανείς συγκάτοικο. Μόνο που τελικά κάποιος είχε ήδη σκεφτεί αυτήν την ιδέα και την είχε κάνει πράξη. Οπότε, οι Τσέσκι και Γκέμπια σκέφτηκαν ότι το Airbnb δεν θα ήταν κακή ιδέα. Στο team προστέθηκε και ο προγραμματιστής Νέιθαν Μπλέτσαρτσικ, με τον οποίο έστησαν την ιστοσελίδα.
Το μεγάλο λανσάρισμα του Airbnb έγινε τον Αύγουστο του 2008, λίγο πριν τη διεξαγωγή του συνεδρίου των Δημοκρατικών στο Ντένβερ, εν όψει των εκλογών του ίδιου έτους. Οι εμπνευστές της υπηρεσίας σκέφτηκαν ότι σε μία πόλη με 27.000 κλίνες ξενοδοχείων, οι περίπου 80.000 άνθρωποι που θα την επισκέπτονταν θα έπρεπε να μείνουν κάπου. Και πράγματι, εκείνο το Σαββατοκύριακο δεκάδες ήταν αυτοί που βρήκαν διαμονή μέσω του Airbnb. Αλλά μετά... σιωπή ασυρμάτου. Και πάλι, η επιτυχία ήταν ευκαιριακή και δε συνεχίστηκε.
Εν τω μεταξύ, από τη στιγμή που αρχικό κεφάλαιο δεν υπήρχε, ό,τι έκαναν οι ιδρυτές του Airbnb το έκαναν χρησιμοποιώντας πιστωτικές κάρτες, με αποτέλεσμα εκείνη την περίοδο τα χρέη τους να μετριούνται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Έχοντας πια εξαντλήσει όλες τους τις πιστωτικές (και με τις τράπεζες να αρνούνται να τους εκδώσουν καινούργιες), προέβησαν σε μία κίνηση απελπισίας, η οποία έμελλε να εξελιχθεί στο «σωσίβιο» της ιδέας τους.
Τους έσωσαν τα δημητριακά
«Ήμασταν απελπισμένοι. Ήταν αργά τη νύχτα, και ο Τζο κι εγώ σκεφτήκαμε ότι αν προσφέρουμε στρώματα και πρωινά, και τα στρώματα δεν πιάνουν, τότε ίσως έπρεπε να πουλάμε πρωινά. Όλοι έχουν ανάγκη να φάνε. Οπότε σκέφτηκα να μπούμε στην αγορά του πρωινού», διηγήθηκε λίγα χρόνια μετά ο Τσέσκι για την περίοδο εκείνη.
Η ιδέα ήταν απλή: ο Τσέσκι παρήγγειλε χίλια κουτιά δημητριακών με λογότυπα Obama O’s (τα όμικρον του Ομπάμα) και Captain McCain (στρατηγός Μακέιν), χρησιμοποιώντας τα ονόματα των δύο υποψηφίων για την αμερικανική προεδρία. Η παρέα του Airbnb συναρμολόγησε τα κουτιά, τα γέμισε με δημητριακά και τα πούλησε έναντι 40 δολαρίων το καθένα – ένα μάλλον εξωφρενικό ποσό για ένα πακέτο δημητριακών που κανονικά δεν θα έκανε πάνω από 4-5 δολάρια. Όμως πλάσαραν τα δημητριακά τους ως «περιορισμένη έκδοση», ώστε να τους δώσουν τον χαρακτήρα του συλλεκτικού.
Το σχέδιο έπιασε: στέλνοντας κάποια κουτιά ως δώρα σε μέσα μαζικής ενημέρωσης κατάφεραν να αποκτήσουν δημοσιότητα, και σύντομα όλοι ήθελαν να αγοράσουν ένα κουτί από τα πανάκριβα δημητριακά τους! Τελικά, μέσα από αυτήν τη διαδικασία συγκέντρωσαν περίπου 30.000 δολάρια, χάρη στα οποία μπόρεσαν να συνεχίσουν το Airbnb.
Το κρίσιμο ραντεβού
Όμως αυτό δεν αρκούσε για να λύσει τα προβλήματά τους. Λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 2008, ήταν και πάλι άφραγκοι. Το 2009 ο Τσέσκι ζήτησε να ενταχθεί η Airbnb σε ένα πρόγραμμα ανάπτυξης startup εταιρειών που έτρεχε ο βετεράνος Πολ Γκράχαμ, και παρότι η αίτησή του ήταν εκπρόθεσμη, τελικά ο Γκράχαμ δέχθηκε να εξετάσει την περίπτωσή της. Η συνέντευξη δεν πήγε καθόλου καλά, με τον Γκράχαμ να θεωρεί πως το Airbnb ήταν μία πολύ περίεργη ιδέα που δεν θα μπορούσε να έχει επιτυχία.
Και εκεί που όλα έδειχναν ότι το ραντεβού ήταν μία αποτυχία, ο Τζο Γκέμπια πρόσφερε στον Γκράχαμ ένα κουτί Obama O’s. Ο Γκράχαμ νόμιζε ότι το είχαν αγοράσει, όμως όταν του εξήγησαν ότι αυτοί ήταν που το έριξαν στην αγορά, ο Γκράχαμ ξαφνικά άλλαξε στάση: «Αν μπορείτε να κάνετε τον κόσμο να πληρώνει 40 δολάρια για δημητριακά, τότε ίσως να μπορέσετε να κάνετε αγνώστους να μένουν σε σπίτια άλλων αγνώστων», τους είπε.
Αυτή ήταν και η αρχή της εκτόξευσης του Airbnb: Ο Γκράχαμ καθοδήγησε και βοήθησε οικονομικά τους τρεις νεαρούς, και λίγα χρόνια αργότερα ο τζίρος της εταιρείας μετριόταν ήδη σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια. Αυτό που όλοι πίστευαν πως ήταν μία κακή ιδέα, εξελίχθηκε σε μία ιδέα δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μία ιδέα που πιθανότατα θα είχε μείνει στα συρτάρια, αν δεν ήταν εκείνα τα πανάκριβα, συλλεκτικά δημητριακά...
