Επεσήμανε την υπάρξη κενών θέσεων εργασίας ελλείψει επαγγελματικών και τεχνικών δεξιοτήτων
«Το να γνωρίζει κανείς να γράφει κώδικα, είναι πιο σημαντικό από το να γνωρίζει μια ξένη γλώσσα», επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας, αναφερόμενος στις αλλαγές που επιφέρει στην αγορά εργασίας ο ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας.
Μιλώντας σήμερα σε ημερίδα με θέμα «Σύγχρονες Δεξιότητες για Διεθνώς Ανταγωνιστικές Επιχειρήσεις: Ο Ρόλος του Ανθρώπινου Δυναμικού στον Παραγωγικό Μετασχηματισμό της Οικονομίας», που διοργανώνει ο Σύνδεσμος, ο κ. Φέσσας τόνισε, ότι το 2030 πολλές από τις δουλειές που υπάρχουν σήμερα, θα έχουν εξαφανιστεί, ενώ θα έχουν δημιουργηθεί άλλες που δεν μπορούμε σήμερα ούτε να φανταστούμε. Τα ρομπότ καταλαμβάνουν θέσεις ακόμη και υψηλής εξειδίκευσης και οι διεθνείς εξελίξεις δημιουργούν τον κίνδυνο, να καθηλωθεί η χώρα μας μεταξύ των χωρών χαμηλής παραγωγικής βάσης και εξειδίκευσης.
Ο κ. Φέσσας υπογράμμισε το παράδοξο, να υπάρχουν 1 εκατομμύριο άνεργοι, που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και ταυτόχρονα το 60 % των επιχειρήσεων-μελών του ΣΕΒ να δηλώνουν, πως δυσκολεύονται να καλύψουν κενές θέσεις εργασίας εξαιτίας της έλλειψης προσωπικών, επαγγελματικών και τεχνικών δεξιοτήτων.
Τόνισε πως το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, ωστόσο η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την πλειονότητα των χωρών σε θέματα κατάρτισης, επαγγελματικής εκπαίδευσης, δεξιοτήτων των μαθητών και των εργαζομένων και κατά τη διάρκεια της κρίσης η κατάσταση χειροτέρευσε, εξαιτίας αφενός της μετανάστευσης επιστημονικού δυναμικού και αφετέρου της απαξίωσης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Αναφέρθηκε επίσης στα παραδείγματα της Γερμανίας, που προάγει την τεχνική εκπαίδευση και έχει διασυνδέσει το εκπαιδευτικό σύστημα με την αγορά εργασίας, της Ιταλίας που έχει εκπονήσει σχέδιο με ανάλογους στόχους και της Γαλλίας όπου το πρόβλημα περιλαμβάνεται στην ατζέντα του προέδρου Μακρόν.
Όπως ανέφερε ο κ. Ben Mezian Morad, επικεφαλής του σχετικού πρότζεκτ, το πρόβλημα στη Γαλλία επιδιώκεται να αντιμετωπισθεί με μεταρρύθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και ταυτόχρονα της αγοράς εργασίας (μείωση αποζημιώσεων απόλυσης προκειμένου οι επιχειρήσεις να αναλαμβάνουν ευκολότερα το ρίσκο των προσλήψεων).
