Ηγετικός ρόλος στη Γαλλία;
Κατά πόσον έχει επηρεάσει τους ευρωπαίους εταίρους το γεγονός ότι η Γερμανία κυβερνάται το τελευταίο διάστημα από υπηρεσιακή κυβέρνηση; Στο ερώτημα αυτό κλήθηκε να απαντήσει ο Αυστριακός πρώην ευρωβουλευτής, Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Χάνες Σβόμποντα μιλώντας στη Γερμανική Ραδιοφωνία Deutschlandfunk:
«Δεν επηρεάστηκαν αρνητικά επειδή ανέμεναν ότι σύντομα θα σχηματιστεί κυβέρνηση. Ορισμένα πράγματα συνεχίζουν απλά να λειτουργούν. Διότι η Ευρώπη είναι ισχυρή σε αυτό το πεδίο. Αλλά για αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και βήματα προς τα εμπρός χρειάζεσαι μια κυβέρνηση στο Βερολίνο που να μπορεί να παίρνει αποφάσεις. Αυτό είναι σαφές διότι η Γερμανία είναι πολύ πιο σημαντική σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ όσον αγορά τα πολιτικά ζητήματα».
«Παράγοντας σταθερότητας» η Α. Μέρκελ
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι μετά την απόφαση για το Brexit αλλά και την εκλογή Τραμπ τίποτα δεν θα πρέπει να προκαλεί πλέον έκπληξη, πόσο μάλλον μια πολιτική κρίση σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου.
«Ναι, θα πρέπει να συνηθίσουμε στο γεγονός ότι οι αβεβαιότητες και οι αστάθμητοι παράγοντες αποτελούν σχεδόν μέρος της ημερήσιας διάταξης. Αυτό ισχύει τόσο για τις μικρότερες όσο και για τις μεγαλύτερες χώρες. Τι θα γινόταν εάν οι εκλογές στη Γαλλία εξελίσσονταν διαφορετικά και εκλέγονταν η Λεπέν; Πρόκειται για πράγματα που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και τα οποία δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη. Αλλά με τη Γερμανία και ειδικά την καγκελάριο Μέρκελ είχες έναν παράγοντα σταθερότητας στον οποίο μπορούσες να στηριχθείς και αυτό παραμένει αποφασιστικής σημασίας για την μετεξέλιξη της Ευρώπης».
Δεν είναι πάντως λίγοι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι ενδεχομένως η γερμανική πολιτική κρίση να κρύβει και μια μεγάλη ευκαιρία για την Ευρώπη. Διότι τα τελευταία χρόνια το Βερολίνο ήταν συχνά εκείνο που πατούσε φρένο στη διευθέτηση μιας σειράς κομβικής σημασίας ευρωπαϊκών ζητημάτων και δη όχι μόνον σε σχέση με την Ελλάδα. Αρκεί να ανατρέξει κανείς και στην τεράστια διαμάχη για τις επιτρεπόμενες εκπομπές καυσαερίων των αυτοκινήτων.
«(Η γερμανική κρίση) Θα συνιστούσε ευκαιρία εάν άλλες χώρες ήταν αρκετά ισχυρές. Η Γαλλία έχει ανακάμψει. Έχει γίνει πιο σταθερή. Με έναν πρόεδρο ο οποίος έχει μια ξεκάθαρα φιλοευρωπαϊκή ατζέντα. Θα μπορούσε όμως να οδηγήσει τις εξελίξεις μόνον εάν συμφωνούσε με τη Μέρκελ ή τη γερμανική κυβέρνηση. Στην παρούσα φάση όμως ο Μακρόν δεν έχει το σύμμαχο που χρειάζεται για να πάει την Ευρώπη μπροστά. Εξακολουθεί να υπάρχει το ίδιο δίλημμα: αφενός πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις στο εσωτερικό και να βρίσκουν ευήκοα ώτα οι πολίτες και αφετέρου πρέπει να λαμβάνονται και σημαντικές ευρωπαϊκές αποφάσεις».
