«Το αίτημα μετατροπής του σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο δεν φαίνεται να ενθουσιάζει και τόσο τις Βρυξέλλες»
«Θα μεριμνά στο μέλλον ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) περισσότερο για τις τράπεζες;» διερωτάται η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung εκτιμώντας όμως ότι «το Ταμείο κρίσεων θα μπορούσε να αναλάβει ρόλο αναχώματος για το Ταμείο Εξυγίανσης».
Σύμφωνα με την εφημερίδα, το αγαπημένο σενάριο του Βολφγκανγκ Σόιμπλε δε διαδραματίζει πια ουσιαστικό ρόλο. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών ζητούσε στη συζήτηση για την ανοικοδόμηση της νομισματικής Ένωσης να μετατραπεί ο μηχανισμός ESM σε ένα ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο- κυρίως με έναν στόχο: να πάρει από τα χέρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής την εποπτεία της δημοσιονομικής πολιτικής των κρατών- μελών.
Ο επικεφαλής της Bundesbank Γιανς Βάιντμαν ναι μεν συντάσσεται τώρα με την ιδέα του Σόιμπλε, ζητώντας να αναλάβει όντως ο ESM περισσότερο βάρος στην επίβλεψη των δημοσίων οικονομικών των κρατών μελών, πλην όμως στις Βρυξέλλες κανείς δεν είναι και τόσο ένθερμος έναντι των αξιώσεων αυτών, ίσως και για τον λόγο ότι το Ταμείο - ως όργανο των κρατών - μελών - θα οδηγείτο σε αντίστοιχες προβλήματα όπως και η Κομισιόν, εάν καλείτο να εποπτεύσει τη δημοσιονομική πολιτική των κρατών- μελών.
Πάντως, η συζήτηση περί μεγαλύτερων αρμοδιοτήτων για ESM βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Για το ότι αυτές πρέπει όντως να ενισχυθούν, κανείς δεν αμφιβάλλει.
Το ΔΝΤ δεν επιθυμεί να έχει πια τόσο σημαντικό ρόλο όπως στο παρελθόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θέλει να αποσυρθεί από την μελλοντική εποπτεία χωρών που βρίσκονται σε προγράμματα. Εάν άρα ένα κράτος- μέλος της ευρωζώνης βρεθεί στο κοντινό ή απώτερο μέλλον σε χρηματοδοτικές δυσκολίες, δύο θα ήταν πλέον οι αρμόδιοι δρώντες: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ESM από κοινού για την εποπτεία των προγραμμάτων και ο ESM μόνο για τη διάθεση των δανείων.
«Όμως το αίτημα μετατροπής του σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο δεν φαίνεται να ενθουσιάζει και τόσο τις Βρυξέλλες» σημειώνει ή εφημερίδα. «Ίσως επειδή ο ESM ως θεσμός, εάν έπρεπε να επιτηρεί τη δημοσιονομική πολιτική θα οδηγούνταν στις ίδιες προβληματικές καταστάσεις, όπως και η Κομισιόν. Η συζήτηση για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του βρίσκεται αντίθετα σε πλήρη εξέλιξη. Το ό,τι θα πρέπει να ενισχυθούν, κανείς δεν το αμφιβάλλει. Ανοιχτό αντίθετα παραμένει τι ακριβώς θα πρέπει να αναλάβει και τι όχι».
Σε κάθε περίπτωση, όπως φαίνεται, ο ρόλος του θα αυξηθεί σε μελλοντικά δανειακά προγράμματα και προγράμματα μεταρρυθμίσεων, καθότι το κατασκεύασμα της τρόικας των πιστωτών, που δημιουργήθηκε βιαστικά εντός της ευρω- κρίσης, δεν έχει μέλλον πια στην αρχική μορφή του.
