Η ελληνική οικονομία ανακάμπτει κατά περίπου 2% το 2017 με ένα επενδυτικό «μπουμ», σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας
Το Καζακστάν, ως μία κατ' εξοχήν χώρα-παραγωγός υδρογονανθράκων συγκεντρώνει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον της Ελλάδας η οποία έχει αναβαθμίσει τον ρόλο της ως ενεργειακού κόμβου μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Υπάρχουν, δε, μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης των οικονομικών σχέσεων των δύο χωρών στους τομείς του εμπορίου, της ενέργειας, του τουρισμού, της γεωργίας και των μεταφορών, γεγονός που θα συμβάλει στην εδραίωση της περιφερειακής σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή.
Αυτό υπογράμμισε ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου στην ομιλία που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την Εθνική Ημέρα Ελλάδας που διοργανώθηκε από το Enterprise Greece, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης «EXPO ASTANA 2017» στο Καζακστάν.
Όπως είπε ο υπουργός, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, σήμερα η Ελλάδα επιχειρεί να στεριώσει την ανάπτυξη που μόλις ξεκίνησε και να διασφαλίσει αυτό το σημείο ισορροπίας που θα την καταστήσει βιώσιμη. «Και μετά τις τόσες δοκιμασίες και θυσίες των πολιτών της και με τη βοήθεια των εταίρων της είναι βέβαιο πως θα το πετύχει» πρόσθεσε ο κ. Παπαδημητρίου και συνέχισε ότι στόχος της χώρας μας είναι να αναγορευτεί σε διεθνή ενεργειακό κόμβο και διαμετακομιστικό κέντρο που να συνδέει Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ασία. Κάτι σαν ένα είδος γέφυρας ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, Βορρά και Νότο. Φιλοδοξία της είναι να αποτελέσει πυρήνα γεωστρατηγικής σταθερότητας στα Βαλκάνια και τη Μ. Ανατολή προωθώντας διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες με κράτη όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Κύπρος, η Λιβύη, η Σερβία, η Βουλγαρία, εξήγησε.
«Και όπως η ιστορία μας διαβεβαιώνει, δεν υπάρχει καλύτερος εγγυητής της σταθερότητας και της ειρήνης από μία ισορροπημένη οικονομική ανάπτυξη» τόνισε ο ίδιος.
Ο κ. Παπαδημητρίου ανέφερε ότι, η ελληνική οικονομία ανακάμπτει κατά περίπου 2% το 2017 με ένα επενδυτικό «μπουμ» που οδήγησε την ανεργία σε πτώση στο 22%. Η επενδυτική αυτή ανάκαμψη βασίζεται στη δημοσιονομική προσαρμογή, στις δομικές μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εξαγωγές. Συνιστά, δε, μία αλλαγή πορείας την οποία οδηγεί η σχεδιαζόμενη μετατροπή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας. Στη θέση του παλιού οικονομικού υποδείγματος, σήμερα οικοδομείται, όπως είπε ο υπουργός, μία ανάπτυξη βασισμένη στις παραγωγικές επενδύσεις, τις επιχειρηματικές συνέργειες και δικτυώσεις, την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες αλλά και την κοινωνική συνοχή και περιβαλλοντική προστασία.
«Η επίτευξη συμφωνίας με τους πιστωτές με αναπτυξιακή ρήτρα και με προοπτική ελάφρυνσης του χρέους το 2018, προσδίδουν στην ανάπτυξη της οικονομίας νέο μομέντουμ, οδηγώντας στην προοδευτική ανάκτηση της εμπιστοσύνης τόσο στη χώρα όσο και στην ικανότητα της Ευρωζώνης να αντιμετωπίζει κρίσεις χωρών-μελών της προχωρώντας στη διαδικασία οικονομικής ολοκλήρωσής της» ανέφερε ο ίδιος και απαρίθμησε στη συνέχεια τα συμπεράσματα από την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης που ενδιαφέρουν τον υπόλοιπο κόσμο.
Τα συμπεράσματα από την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης
- Το πρώτο είναι πως στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η οικονομική κρίση μιας χώρας, όσο μικρή κι αν είναι, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί εκτός από τις στενότερες οικονομικές, νομισματικές και εμπορικές διασυνδέσεις που δημιουργούν περιφερειακές ενώσεις όπως η Ευρωζώνη, υπάρχουν και άλλα προβλήματα που ενώνουν τις μοίρες των εθνών, όπως είναι η χρηματοπιστωτική επέκταση και η υπερχρέωση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
- Το δεύτερο συμπέρασμα που συνδέεται άμεσα με το πρώτο είναι, ότι η αντιμετώπιση της κρίσης δεν μπορεί να γίνει με αποκλειστικά εθνικά μέσα. Γιατί όπως η ίδια η οικονομική ανάπτυξη βασίζεται στην πέραν των συνόρων επέκταση των οικονομικών και εμπορικών δεσμών, έτσι και η αποτελεσματική χειραγώγηση της κρίσης προϋποθέτει μία συλλογική θεραπευτική αγωγή και αρωγή. Πολύ περισσότερο όταν από αυτήν εξαρτάται η διευθέτηση των χρεών και χρηματοδοτική αιμοδοσία της οικονομίας κι ακόμη πιο πολύ όταν η οικονομική κρίση περιπλέκεται με τη μεταναστευτική, την ενεργειακή και την περιβαλλοντική -οι οποίες μάλιστα έχουν πολύ πιο μακροχρόνιο ορίζοντα και υπερεθνική ή οικουμενική εμβέλεια. Υπό το πρίσμα αυτό καμία εθνικιστική αναδίπλωση και κανένας εθνικός προστατευτισμός δεν συνιστούν λύση, αλλά αντίθετα τείνουν να επιδεινώσουν μεσοπρόθεσμα τα προβλήματα που γεννά η κρίση.
- Το τρίτο συμπέρασμα είναι πως με πολιτικές δημοσιονομικής και εισοδηματικής λιτότητας και απλής αναχρηματοδότησης του χρέους δεν βγαίνεις από την κρίση, η οποία κινδυνεύει να γίνει μέσω της ύφεσης αυτοτροφοδοτούμενη. Χρειάζεται βαθιά αναδιάρθρωση έως και κούρεμα χρεών και σχέδιο παραγωγικής αναδιάταξης ικανό να εντάξει τη χώρα στον νέο διεθνή καταμερισμό εργασίας που αντιστοιχεί στην ψηφιακή οικονομία της γνώσης και των νέων τεχνολογιών. Απαιτείται, δηλαδή, ένα νέο παραγωγικό πρότυπο που να εναρμονίζεται με τις διεθνείς παραγωγικές τάσεις και σχεδιασμούς της ευρύτερης περιφέρειας και της παγκόσμιας κοινότητας ενισχύοντας τους δυναμικούς τομείς κάθε οικονομίας.
- Υπάρχει, όμως, και ένα τέταρτο συμπέρασμα, είπε ο υπουργός, που αφορά το δυσεύρετο σημείο ισορροπίας μεταξύ οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Γιατί κανένα υπόδειγμα ανάπτυξης δεν θα είναι βιώσιμο εάν τους καρπούς αυτής της ανάπτυξης δεν τους γεύεται όλη η κοινωνία παρά μόνον ένα μικρό τμήμα της.
«Πρέπει, δηλαδή, το αναπτυξιακό σχέδιο και η πολιτική μιας χώρας να μεριμνά συγχρόνως για τη συμμετοχή όλων στην ανάπτυξη και τη μείωση των ανισοτήτων που σήμερα έχουν λάβει ακραίες τιμές» σημείωσε ο κ. Παπαδημητρίου.
