Σημείωσε πως στόχος είναι το 2027, ο κατώτατος μισθός να φτάσει στα 950 ευρώ και ο μέσος στα 1.500
Από αρχές Απριλίου ο νέος κατώτατος μισθός, θα έχει τεθεί σε ισχύ, δήλωσε Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Δόμνα Μιχαηλίδου.
Όπως ανέφερε η κ. Μιχαηλίδου σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ, πρόκειται για τον τέταρτο διαδοχικά υψηλότερο κατώτατο μισθό ενώ σημείωσε πως στόχος είναι το 2027, ο κατώτατος μισθός να φτάσει στα 950 ευρώ και ο μέσος στα 1.500.
Η κ. Μιχαηλίδου είπε ότι: «Νομίζω ότι μέσα στις επόμενες ώρες θα γνωρίζουμε κατά πόσο το Υπουργικό Συμβούλιο θα είναι στο τέλος αυτής της εβδομάδας, θα είναι στην αρχή της επόμενης;
Πάντως, το σημαντικό είναι ότι από αρχή Απρίλη ο νέος κατώτατος μισθός, ο τέταρτος διαδοχικά υψηλότερος κατώτατος μισθός, θα έχει τεθεί σε ισχύ για να προλάβει την κυβέρνηση.
Δεν έχουμε καταλήξει στο ποσό γιατί το ποσό περνάει από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Θέλω να είμαι σαφής. Θα υπάρχουν μέλη του Συμβουλίου που μπορεί να το θέλουν παρακάτω.
Μέλη του Συμβουλίου φαντάζομαι επί το πλείστον που θα το θέλουν παραπάνω.
Η αύξηση που έχει γίνει στον κατώτατο μισθό και στον μέσο μισθό από το 2019 που αναλάβαμε είναι και στις δύο περιπτώσεις στο 20%.
Τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι υπάρχει μία λελογισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία συμβαδίζει με αυτό που δίνει η ίδια η αγορά, δηλαδή όταν η ίδια η αγορά έχει αυξήσει τον μέσο μισθό κατά 20% την ίδια περίοδο, σημαίνει ότι ούτε έχεις ένα κράτος το οποίο πηγαίνει και ορίζει τους όρους του που δεν έχουν σχέση με την αγορά.
Ούτε έχεις μια αγορά η οποία κινείται πολύ, πολύ πιο γρήγορα απ ότι θέλει να κινηθεί το κράτος.
Εδώ πέρα, η αύξηση και του κατώτατου και του μέσου μισθού κατά 20% τα τελευταία 4 χρόνια είναι υψηλότερη από την αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας.
Η αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας από το 2009 μέχρι σήμερα είναι συσσωρευμένα στο 12%.
Θα σας πω ότι η αύξηση του πληθωρισμού στο 12% σε σχέση με την αύξηση του μέσου μισθού στο 20% είναι πολύ μεγαλύτερη από την αύξηση του πληθωρισμού στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που ξεπερνά το 15% κατά μέσο όρο σε σχέση με την αύξηση στο μέσο μισθό τους που είναι πολύ κάτω από το 15%.
Τώρα το ότι εμείς έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε το μέσο μισθό κατά πολύ περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να μαζέψουμε τον πληθωρισμό περισσότερο απ’ ότι έχει καταφέρει να τον μαζέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα λέει όλα;
Όχι, Είναι μια κατάκτηση από μόνο του.
Δείχνει ότι και στο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης τα έχουμε καταφέρει πολύ καλά, αλλά και στο επίπεδο συγκράτησης του πληθωρισμού και εκεί τα έχουμε καταφέρει καλύτερα, δεν θα πω πολύ καλά, θα πω καλύτερα, αλλά εδώ έχουμε δύο πράγματα που γίνονται, το ένα τις πολιτικές μας για να μειώσουμε τις αυξήσεις των τιμών και την αισχροκέρδεια, ελέγχους αλλά και πολιτικές έτσι ώστε να μην ανεβαίνουν οι τιμές.
Βλέπουμε ας πούμε 16% την πτώση στην τιμή του βρεφικού γάλακτος, 15% σε όλα τα απορρυπαντικά.
Τα απορρυπαντικά ήταν πάρα πολύ ακριβά στην Ελλάδα και από την άλλη τα μέτρα που παίρνουμε εμείς έτσι ώστε να ενισχύσουμε το εισόδημα είναι το επίδομα μητρότητας;
Είναι συνταξιούχος που δεν του κόβουμε πια τη σύνταξη και έχουμε 50 χιλιάδες συνταξιούχους να δουλεύουν όταν είχαμε πριν βγει η πλατφόρμα στην οποία δεν παρακατακρατούν το 30% με μία πληθώρα μέτρων που έχουμε πάρει το επίδομα γέννησης και ενισχύουμε και το εισόδημα του νοικοκυριού»;
Για το μέσο μισθό ανέφερε: «Ο στόχος μας, δηλαδή το 2027, να φτάσουμε στο 950 στον κατώτατο μισθό και στα 1.500 στον μέσο.
Εδώ να πω το εξής ότι από το 2022 μέχρι σήμερα δεν έχουμε κλείσει καν δύο χρόνια, έχουμε 50.000 συμπολίτες μας λιγότερους να εργάζονται στον κατώτατο μισθό.
Οπότε, από εκεί που μέχρι και το 2022 ήταν η μεγαλύτερη μισθολογική κατηγορία του κόσμου, εργαζόταν με τον κατώτατο μισθό, τώρα έχουμε φύγει και η μεγαλύτερη μισθολογική κατηγορία εργάζεται με τον μισθό πάνω από τον κατώτατο μισθό και γι αυτό ακριβώς έχει ανέβει και ο μέσος μισθός.
Ο μέσος όρος εδώ πλέον η πολυπληθέστερη κατηγορία είναι των εργαζομένων με μέσους μισθούς από 1.000 μέχρι 3.000 ευρώ».
Για τους φόρους στους μισθούς δήλωσε: «Πάντα αυτό που κάνουμε είναι μια άσκηση μεταξύ του τι πρέπει να νιώσει καλύτερα ο πολίτης στο εισόδημά του, στην τσέπη του και πώς μπορούν τα οικονομικά του κράτους.
Και να το πω απλά οι συντάξεις να βγαίνουν, γιατί τι γίνεται.
Αυτή τη στιγμή έχουμε κάνει μείωση κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες τις ασφαλιστικές εισφορές 4,4 και επίκεινται άλλη μία ποσοστιαία μονάδα.
Αλλά παρόλα αυτά, παρ όλες τις μειώσεις στους συντελεστές των ασφαλιστικών εισφορών, είμαστε πάλι υψηλά και πάλι είμαστε υψηλά, ιδιαίτερα ακριβώς πριν πλαφονάρει η ασφαλιστική εισφορά.
Δηλαδή στους λεγόμενους υψηλόμισθους, οι οποίοι υψηλόμισθοι εν τέλει στο έτος, το τι τους μένει στην τσέπη δεν είναι και τόσο υψηλόμισθοι θα θέλαμε να περηφανευόμαστε ότι έχουμε μια τάξη ανθρώπων οι οποίοι τους φέρνουμε από έξω.
Δεν φεύγουν έξω. Μπορεί κάποια μεγάλη εταιρεία η οποία θέλει να κάνει επένδυση εδώ, να πληρώσει καλά τους υπαλλήλους της, ακριβώς επειδή οι εισφορές είναι υψηλές, πολύ δεν μπορεί ο άνθρωπος να το νιώσει αυτό στην τσέπη του εκεί πέρα.
επεξεργαζόμαστε μια άσκηση τώρα στην οποία θα δούμε είτε μειώνοντας εισφορές είτε μειώνοντας το πλαφόν.
Δηλαδή, αυτή τη στιγμή το πλαφόν των εισφορών είναι, αν δεν κάνω λάθος 7.300 ευρώ.
Αν το μειώσουμε λίγο, τι έξοδα θα έχουμε και τι έσοδα θα έχουμε, δεδομένου του ότι υπολογίζουμε ότι θα ανοίξει και η βάση. Για κάθε μία μονάδα μείωσης ασφαλιστικών εισφορών, κοστίζει στο κράτος 400 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο σημαίνει ότι είναι 400 εκατομμύρια ευρώ που πρέπει κάπου κάπου να βρούμε για να δώσουμε στους συνταξιούχους».
Για την πρόταση δυσπιστίας για το θέμα των Τεμπών:
«Ξεκινάτε κύριε Κουβαρά από μία παραδοχή η οποία νομίζω ότι δεν είναι αληθής. Ποια είναι αυτή η παραδοχή, ότι μιλάμε για κάποιες αποκαλύψεις, δεν μιλάμε για κάποιες αποκαλύψεις. Την τριμερή αυτή, αν θέλετε εμπλοκή στον διάλογο, ο οποίος φαίνεται να έρχεται με το τρένο, δεν είναι μια αποκάλυψη, είναι κάτι το οποίο όλοι μας και λέω όλοι μας γιατί εδώ το κρατικό κανάλι, η ΕΡΤ πέρσι το είχε βγάλει.
Δεν μιλάμε για κάποια αποκάλυψη.
Θα δει η δικαιοσύνη είναι κάτι το οποίο η δικαιοσύνη γνωρίζει πάνω από ένα χρόνο, κάτι το οποίο βγάλατε εδώ στην ΕΡΤ.
Όπως είπατε, έχουν βγάλει άλλα κανάλια, κάτι το οποίο ένα χρόνο και μετά θυμήθηκε μια άλλη εφημερίδα.
Καλώς το θυμήθηκε.
Το ένα, το οποίο λέω εγώ, είναι ότι δεν μιλάμε για κάποια αποκάλυψη. Είναι κάτι το οποίο αυτός ο διάλογος και το πόσα μέρη εμπλέκονται και για το ποια τρένα μιλάμε είναι κάτι το οποίο ως πληροφορία υπάρχει πάνω από ένα χρόνο.
Αυτό είναι διαφορετικό από το δεν τρέχει τίποτα.
Εγώ δεν είπα κάτι τέτοιο. Αυτό που λέω είναι ότι δεν είναι αποκάλυψη. Υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό και το αν τρέχει και τι τρέχει και πόσο σοβαρό είναι αυτό που τρέχει, νομίζω ότι δεν είναι ούτε η δική μου θέση, ούτε η δική σας, παρά μόνο η θέση της δικαιοσύνης, η οποία το ερευνά ήδη».
Συνέχισε λέγοντας ότι: «Εγώ θεωρώ ότι οποιοσδήποτε πολίτης της χώρας αυτής ενδιαφέρεται για την αλήθεια πίσω από τον χαμό σε αυτή την τραγωδία, την εθνική των 57 ανθρώπων και επί το πλείστον παιδιών, όλοι ενδιαφερόμαστε.
Μιλάμε για μια εταιρεία και μιλάμε και είμαι σίγουρη, εγώ εμπιστεύομαι τη δικαιοσύνη ότι μέσα σε αυτή την έρευνα που κάνει, μέσα στις υψηλότερες ταχύτητες απ’ ό, τι μας έχει μάθει η δικαιοσύνη στην Ελλάδα, δεν μας έχει μάθει σε πολύ υψηλές ταχύτητες.
Δεν λέω κάτι το καινούριο. Καταλαβαίνω ότι η ταχύτητα με την οποία διαλευκάνει την όλη ιστορία.
Είναι τόσοι πολλοί οι μάρτυρες και οι εμπλεκόμενοι, καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ υψηλότερη, ακριβώς γιατί η εθνική αυτή τραγωδία είναι τόσο σημαντική για όλους.
Αλλά δεν μπορώ εγώ, όσο και να θέλω, όσο και να μετράω, όσο και να προσπαθώ να καταλάβω τι είναι όλα τα κομμάτια αυτής της τραγωδίας, αλλά και το συγκεκριμένο, αυτό που ακούσαμε από την πρώτη στιγμή, είναι κάτι το οποίο είναι το σωστό που ακούσαμε;
Αναφέρεται σε όλη την ιστορία, αναφέρεται σε μέρος αυτής μπλέκεται και ένα κομμάτι το οποίο πρέπει σε εμάς τους πολίτες, όχι την πολιτεία, να μη μας αποπροσανατολίζει, αποπροσανατολίζει, δεν αποπροσανατολίζει;
Με ενδιαφέρουν πάρα πολύ αυτά, αλλά είναι λάθος εγώ σαν πολιτικός να δώσω απάντηση».
Συνέχισε λέγοντας: «Δεν υπάρχει κάποια αποκάλυψη. Και ξαναλέω και είμαι κάθετη σε αυτό και κάθετη είναι και η κυβέρνηση. Δεν μιλάμε για αποκάλυψη. Υπάρχει κάποιος ο οποίος έχει άποψη γι αυτό και το μελετά έτσι όπως πρέπει η δικαιοσύνη.
Ούτε η Δόμνα, ούτε ο Γιώργος, ούτε ο Νίκος. Να έρχεται κάποιος έναν ενάμιση χρόνο μετά, ένα χρόνο μετά, όχι ενάμιση χρόνο, έναν χρόνο μετά και να ανακινεί μια πληροφορία η οποία ήδη υπάρχει στην καλύτερη, στην πιο καλοπροαίρετη των περιπτώσεων είναι άνευ λόγου και αιτίας.
Μια πληροφορία η οποία ήδη υπάρχει, την οποία την έχει δώσει όχι απλά η ιδιωτική τηλεόραση και η κρατική ακόμα τηλεόραση την έχει δώσει στον χρόνο που συνέβη την πληροφορία αυτήν.
Όμως όταν έναν χρόνο μετά έρχεται εν είδη αποκάλυψης να πει ένα σοβαρό μέσο ενημέρωσης, κάτι το οποίο και η δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση έχουν πει έναν χρόνο πριν, ξαναλέω, στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν έχει νόημα.
Σε μία άλλη λογική μπορεί να εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Τώρα ποια είναι τα συμφέροντα αυτά δεν ξέρω να σας πω. Πάντως δεν βγάζει λογική ένα χρόνο μετά να έρχεται ένα ιδιωτικό μέσο ενημέρωσης να πει ακριβώς τα ίδια, τα οποία έχει πει και η δημόσια και και η ιδιωτική τηλεόραση ένα χρόνο πριν.
Αυτό είναι κάτι το οποίο είναι πολύ σοβαρό, είναι μοντάζ, είναι λάθος, είναι πολλά διαφορετικά τραίνα μαζί;
Δεν μπορώ να σας το πω εγώ. Δεν μπορεί καν να σας το πει ο υπουργός Μεταφορών. Είναι κάτι το οποίο θα πει η δικαιοσύνη σε σχέση με την έρευνα που θα κάνει.
Μια εθνική τραγωδία, μια τραγωδία που πονά άνδρα, γυναίκα, μάνα, παιδί.
Ειδικά γονείς, στο πάρε με όταν φτάσεις δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν το σκέφτεται και δεν τρελαίνεται με το πάρε με όταν φτάσεις.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν τρελαίνεται. Τα στοιχεία που βγαίνουν αρχικά είναι όλα τα στοιχεία τα οποία μαζεύουν βάσει της ταχύτητας και της σπουδαιότητας του γεγονότος.
Το αν τα στοιχεία αυτά στην ταχύτητα που έπρεπε να βγουν έξω βγήκαν ορθά ως προς τον πάροχο των στοιχείων αυτών, είναι κάτι που πραγματικά βγαίνει η δικαιοσύνη και το ερευνά.
Και φαντάζομαι ότι θα είναι και από τα πρώτα να μας πει ότι αυτό που ακούσαμε ήταν το σωστό πράγμα; Ήταν αποπροσανατολιστικό»;
Η κ. Μιχαηλίδου επισήμανε πως: «Από την αρχή περιμένουμε τη Δικαιοσύνη και γι αυτό είπαμε ότι πρέπει να κινηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το πρέπει να κινηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, έχει και τη δική μας ευθύνη, την ευθύνη τη δική μας ως πολιτεία.
Το όχι μόνο να μην αρνηθούμε τίποτα που ζητά η Δικαιοσύνη, αλλά και να το παρέχουμε σε αυτήν με την υψηλότερη δυνατή ταχύτητα.
Δηλαδή, αν υπάρχουν κάποιες προσκολλήσεις, αν υπάρχουν κάποια προβλήματα τόσο από την κυβέρνηση, από τα υπουργεία, από τους ανθρώπους, από την εταιρεία, η κυβέρνηση να κάνει ό, τι περνάει από το χέρι της, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανένα πρόσκομμα και να δοθεί η πληροφορία.
Και θέλω να σας πω το εξής. Εμένα ξέρετε τι με στεναχωρεί πραγματικά.
Με στεναχωρεί ότι σε μια εθνική τραγωδία, αντί να είμαστε όλοι μονιασμένοι και να μπορέσουμε να καταφέρουμε να δώσουμε λίγο δίκιο, μια λίγο λιγότερη δυσκολία σε όλη τη δυσκολία που περνάνε οι γονείς των ανθρώπων αυτών, ερχόμαστε τα πολιτικά κόμματα διαφορετικά και κάνουμε μια πολιτική, στην καλύτερη των περιπτώσεων τρομερής πολιτικής σύγκρουσης και τοξικότητας πάνω στον πόνο των ανθρώπων».
Συμπλήρωσε πως: «όταν είχαμε εθνικές τραγωδίες στο παρελθόν, που είχαμε εθνικές τραγωδίες στο παρελθόν, δυστυχώς και πάλι είχαμε το Μάτι, είχαμε τη Μάνδρα, είχαμε άλλες εθνικές τραγωδίες. Κομμάτι μάλλον της πολιτικής μας σοβαρότητας και ευθύνης είναι να προσπαθήσουμε μέσα στη διαλεύκανση της αλήθειας, της δικαιοσύνης και της παροχής πληροφορίας από της δικής μας πλευράς, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς που πονούν και με τοξικότητα αυτό δεν γίνεται, γίνεται το αντίθετο.
Είναι μια πρόταση δυσπιστίας πάνω στα Τέμπη, σε αυτή την εθνική τραγωδία που όλους μας συγκλονίζει.
Μια πρόταση δυσπιστίας πάνω στην ακρίβεια, είναι μια πρόταση δυσπιστίας πάνω στη διαρροή που έγινε στις εκλογικές λίστες και στα μέλη των αποδήμων. Δηλαδή είναι μια πρόταση δυσπιστίας παντού.
Πάντως εγώ ξέρω ότι πέραν ότι ως υπουργός και ως βουλευτής έχω να πάω σε μια διαδικασία η οποία με έχει μπερδέψει για το τι ακριβώς είναι, γιατί ακριβώς δεν εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση, δεν την εμπιστευόμαστε και για τα τρία μαζί τώρα, είναι λίγο περίεργο όλο αυτό».
Μιλώντας για την αντιπολίτευση, είπε: «Η αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή βρίσκεται και αυτή νομίζω σε μια σύγχυση και εκείνη πρέπει να την προβληματίζει το κοινό που έχει να βρει ο κ. Κασελάκης με τον κ. Ανδρουλάκη, με τον κ. Χαρίτση, με όλους αυτούς δηλαδή τι κοινό βρίσκουν μεταξύ τους όταν οι πολιτικές τους γραμμές στο δικό μου το μυαλό ως πολίτης, όχι ως πολιτεία, δεν μου είναι ξεκάθαρο, θα το δούμε τις υπόλοιπες ημέρες».
Ως προς την πρόσφατη δημοσκόπηση επισήμανε ότι: «ως πολίτης δεν θα πω ότι η εξέλιξη που υπάρχει στο πώς καταλαβαίνουμε τι έγινε, τι έγινε και είχαμε δύο τρένα στην ίδια γραμμή και 57 παιδιά νεκρά, τι έγινε.
Έχω την απάντηση που θέλω ως πολίτης; Δεν νομίζω ότι κάποιος θα σας πει ότι την έχει και αυτό αποτυπώνεται στο 87 %.
Δεν ήρθα να σας πω ψέματα και πράγματα που δεν νιώθω ως πολίτης.
Τώρα τι θα μπορούσαμε παραπάνω να κάνουμε. Ούτε αυτό ξέρω να σας το πω.
Ξέρω ότι από τη δική μας την πλευρά έχουμε κινηθεί πολύ γρήγορα, ότι οποιαδήποτε στιγμή κανείς δεν έχει αρνηθεί να παρέχει μια πληροφορία, να πάει να δώσει μια κατάθεση.
Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε που να έχει μείνει στο απυρόβλητο. Θέλω ως πολίτης πιο γρήγορες διαδικασίες; τις θέλω.
Ως πολιτεία ξέρω να σας πω τι θα μπορούσα να κάνω παραπάνω για να επιτύχω τον στόχο που θέλω., ως πολίτης.
Δεν ξέρω να σας πω, νομίζω ότι τα έχουμε κάνει όλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν μου πείτε κάνε και αυτό, θα σας πω όχι.
Δύο είναι τα ζητήματα εδώ πέρα. Η απουσία συμπαγούς αντιπολίτευσης, η άλλη το λένε σοβαρή αντιπολίτευση.
Το άλλο είναι η σοβαρότητα που υπάρχει στην ίδια την κυβέρνηση.
Είμαστε μια κυβέρνηση η οποία τεσσερισήμισι σχεδόν πέντε χρόνια έχει αντιμετωπίζει πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες. Πήρε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μια ακέραια εντολή από τον κόσμο στις προηγούμενες εκλογές, λιγότερο από ένα χρόνο πριν, να συνεχίσει με τρομερή μαχητικότητα τη δουλειά του τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Αυτό συνεχίζει και το κάνει. Είμαστε όμως πέντε χρόνια μια κυβέρνηση, η οποία συνεχώς πρέπει να έχει πιέσεις για να κάνουμε αυτό που κάνουμε όλο και πιο καλά.
Έχουμε την εντολή αυτήν από τον πρωθυπουργό μας. Χρειαζόμαστε συνέχεια να συνεχίσουμε να το κάνουμε».
Για το δημογραφικό
«Οι οικονομολόγοι έχουμε μάθει να δρούμε βάσει υποθέσεων εργασίας. Η απάντηση σε αυτό είναι διπλή. Η μία είναι δημογραφικό. Τι κάνουμε, πως ξεκινάει ο κόσμος της ηλικίας μου και ακόμα μικρότερος να κάνει παιδιά και να κάνει παραπάνω παιδιά.
Και το δεύτερο είναι πως δίνουμε μια βιωσιμότητα στην απόδοση των συντάξεων.
Στο πρώτο πηγαίνουμε σε όλα αυτά τα μέτρα που δίνουμε για την ενίσχυση της οικογένειας, τα οποία δεν είναι ένα.
Είναι ένα άθροισμα πολλών οριακών αλλαγών, τα οποία έχουνε και μια ασυμμετρία χρονικού ορίζοντα, γιατί εμείς θα κάνουμε τώρα και το αποτύπωμα θα είναι σε δέκα χρόνια.
Δεν μπορεί να είναι τώρα, το οποίο είναι δύσκολο.
Το δεύτερο αφορά στο τι κάνουμε στα χρήματα του ασφαλισμένου. Όταν λοιπόν σήμερα εγώ που εργάζομαι πληρώνω τη σύνταξη της μητέρας μου που βγαίνει από την αγορά εργασίας, αυτό δεν μπορεί να είναι βιώσιμο.
Γι’ αυτό τι κάναμε; Κάναμε το κεφαλαιοποιητικό σύστημα της επικουρικής ασφάλισης. Δηλαδή σύστημα στο οποίο τα χρήματα τα δικά μου, αλλά και όλων όσοι και τα δικά μου, γιατί είμαι η μεγαλύτερη που μπορώ να συμμετέχω, όλων όσοι είναι μικρότεροι από εμένα και έχουν γεννηθεί μετά το 2004, τα χρήματά τους επενδύονται έτσι ώστε μετά να έχουν μια απόδοση και οι ίδιοι να λειτουργήσουμε την απόδοση και να μειώσουν το αποτύπωμα το αρνητικό της δημογραφικής κρίσης».
Για τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας ανέφερε: «Πλέον είμαστε σε μονοψήφιο αριθμό, ποσοστό μάλλον ανεργίας και έχουμε πια εργοδότες οι οποίοι σου λένε θέλω να δώσω δουλειά και δεν βρίσκω κόσμο.
Εδώ πέρα έχουμε διάφορα ζητήματα.
Δύο κύρια ζητήματα είναι η ασυμμετρία που υπάρχει στις δεξιότητες.
Δηλαδή εγώ θέλω να δουλέψω ως γραμματέας, αλλά κάποιος χρειάζεται επιτηρητής στις αποθήκες του.
Τι να κάνουμε, δεν μπορεί να πάρει εμένα, γιατί εγώ δεν θέλω να πάω σε κάποιον που χρειάζεται κάποιον αποθηκάριος και αποθηκάριος δεν θέλει να πάρει κάποιον που να θέλει να κάνει υπολογιστή όλη μέρα.
Και τι κάνουμε σε αυτό. Και το δεύτερο, το οποίο μας αφορά ακόμη πιο πολύ γιατί είμαστε μια χώρα με εποχική απασχόληση και λόγω του τουρισμού και λόγω της γεωργίας και του αγροτικού κομματιού της χώρας μας, υπάρχει και γεωγραφική ασυμμετρία.
Αλλού υπάρχει προσφορά θέσεων εργασίας, αλλού υπάρχει ζήτηση θέσεων εργασίας και η εποχικότητα του χαρακτήρα αυτού το κάνει ακόμη πιο δύσκολο.
Εδώ ερχόμαστε με προγράμματα και μέσα το Υπουργείο και μέσα από τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, τα οποία καταρτίζουν τους νέους, καταρτίζουν αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν βγει από την αγορά εργασίας έτσι ώστε να ξαναμπούν στοχευμένα στην αγορά εργασίας.
Και το άλλο που κάνουμε είναι ότι κοιτάμε πώς στο κομμάτι της εποχικότητας μπορούμε να το αμβλύνουμε, έτσι ώστε οι εργοδότες να βρουν χέρια εργασίας.
Το επίδομα ανεργίας θα λειτουργήσει ανταποδοτικά με το μισθό, πιλοτικά. Γιατί αν εγώ είμαι με κατώτατο μισθό και δουλεύω δύο χρόνια κι εσείς είστε με ένα μισθό μέσο που είπαμε 1.200 ευρώ και δουλεύετε δέκα χρόνια, το επίδομα ανεργίας που θα πάρετε δεν είναι προνοιακό επίδομα, είναι επίδομα των δεδουλευμένων σας.
Το έχετε πληρώσει κι εσείς κι εγώ μέσω του μισθού μας.
Άρα δεν μπορεί εσείς να δίνετε 1.500 ευρώ για δέκα χρόνια, εγώ να δίνω αυτά 780 δύο χρόνια και να παίρνουμε το ίδιο.
Ναι, αυτό που είπαμε είναι ότι θα υπάρχει μια αναλογικότητα σε σχέση με τον χρόνο και το ύψος των εισφορών που δίνει ο κάθε ένας από εμάς και θα πάμε σε διάφορες και ηλικιακές ομάδες αλλά και γεωγραφικές περιφέρειες της χώρας να δούμε πώς αυτό μπορεί να δουλέψει πριν κάνουμε το μέγιστο».
Για την ακρίβεια
Η κ. Μιχαηλίδου ανέφερε ότι: «Πάντα θέλεις κάτι καλύτερο και θέλεις πάντα κάτι καλύτερο σε κάτι που πονάει.
Όταν κάτι πονάει δεν μπορείς να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, ούτε να κοιτάς ευρωπαϊκούς δείκτες και να λες πω πω, τι ωραία που τα έχω καταφέρει.
Ναι, τα έχουμε καταφέρει καλύτερα από τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Ναι, και στο κομμάτι της αύξησης των μισθών, που βέβαια θα το πω, δεν μπορώ να μην το πω.
Ξεκινήσαμε πιο κάτω.
Το ότι είμαστε σε μια καλύτερη κατάσταση δεν ήταν νομοτελειακό, ούτε ήταν αυτό που λένε μαθηματικώς βεβαία σε καμία των περιπτώσεων ήταν αποτέλεσμα πάρα πολύ σκληρής δουλειάς.
Το ότι ο πληθωρισμός σε μια χώρα που ο πληθωρισμός τροφίμων αν δείτε στη Νότια Ευρώπη, περιέργως πλήττει πολύ περισσότερο από τη Βόρεια Ευρώπη, δεν είναι τρομερό;
Στις χώρες δηλαδή που θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι υπάρχει μεγαλύτερη αυτάρκεια στα τρόφιμα, υπάρχει μεγαλύτερος πληθωρισμός τροφίμων.
Δεν είναι κάτι που βλέπουμε μόνο στην Ελλάδα, το βλέπουν και οι άλλοι.
Στο διά ταύτα εγώ πιστεύω ότι θα δώσουμε λύση και σε αυτό.
Σε αυτό, βάσει των δεδομένων, πιστεύω ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο και θα το λύσουμε σε μεγάλο βαθμό και αυτό».
