Ποιες διατάξεις θεωρούν οι φοροτεχνικοί ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα
Θετικά κρίνεται από τους φοροτεχνικούς της Π.Ο.Φ.Ε.Ε. (Πανελλήνια Ομοσπονδία Φοροτεχνικών Ελεύθερων Επαγγελματιών) η ανάσα που δίνεται στα φυσικά πρόσωπα με οφειλές προς ασφαλιστικά ταμεία και φορολογική διοίκηση κάτι που όπως τονίζουν το είχε ανάγκη όλος ο επιχειρηματικός και μη κόσμος αν και το περιθώριο των φορολογικών ρυθμίσεων σε σύγκριση με αυτόν των ασφαλιστικών κρίνεται πάρα πολύ σύντομο και μέσα σε φορτωμένο διάστημα πολλαπλών φορολογικών υποχρεώσεων (φορ. δηλώσεις, Ε9, κλπ.) (29/6/2019).
Ωστόσο η ΠΟΦΕΕ στην σχετική ανακοίνωσή της τονίζει τα εξής:
«Στο παρόν Σχέδιο Νόμου παρατηρούμε διαφορετικές ρυθμίσεις οφειλών για τα ασφαλιστικά ταμεία σε σχέση με την φορολογική διοίκηση με τα πρώτα να θεωρούνται ευνοϊκότερα.
Βέβαια για να μην καταλήξει και αυτή η ρύθμιση (σ.σ 120 δόσεις) ανενεργή όπως οι προηγούμενες των 100 δόσεων, όπου οι περισσότεροι φορολογούμενοι σε σύντομο χρονικό διάστημα απώλεσαν την δυνατότητα εξυπηρέτησης πρέπει να βελτιωθεί εκτός από την περαιτέρω γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και θέματα που θίγονται παρακάτω.
Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα την «αγορά», με τα γραφεία των Λογιστών - Φοροτεχνικών να εξυπηρετούν το μεγαλύτερο μέρος των ΜμΕ ως εξωτερικοί συνεργάτες αυτών, κρίνει απαραίτητο να σχολιάσει ορισμένες διατάξεις που θεωρεί ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα αλλά και να προτείνει εναλλακτικά κάποιες τροποποιήσεις.
Ειδικότερα:
Η διάταξη του άρθρου 53 σχετικά με την υποχρεωτική καταχώρηση στο «ΕΡΓΑΝΗ» των αδειών προσωπικού έως μία ώρα μετά την έναρξή της αγγίζει τα όρια της τυπολατρίας και περισσότερο μοιάζει με γεννήτρια νέων προστίμων που θα προστεθούν στα ήδη δυσβάστακτα πρόστιμα των επιχειρήσεων και μάλιστα χωρίς ουσιαστικό λόγο τιμωρίας να είναι απαραίτητα για το θέμα αυτό. Η μη άμεση εφαρμογή της διάταξης και την παραπομπή της σε υπουργική απόφαση, με δέσμευση όμως της μίας ώρας δεν βοηθάει πουθενά απλά καθυστερεί την εφαρμογή της για μικρό χρονικό διάστημα.
Η Π.Ο.Φ.Ε.Ε. θεωρεί απαραίτητη την απόσυρση της διάταξης και την παραμονή του προηγούμενου καθεστώτος εφόσον καλύπτεται ήδη νομοθετικά. Άλλωστε το βάρος της απόδειξης χορήγησης της άδειας, το φέρει ο εργοδότης και στους παραβάτες εργοδότες επιβάλλονται βαριές κυρώσεις (διοικητικές και ποινικές).
Ο βάσιμος λόγος απόλυσης, του άρθρου 48, αν όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση με το άρθρο πρώτο του ν. 4359/2016 (Α' 5) κυρώθηκε ο Αναθεωρημένος Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης (ΑνΕΚΧ), ο οποίος έχει αποκτήσει, από την κύρωσή του, αυξημένη τυπική ισχύ έναντι των κοινών νόμων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 28 του Συντάγματος, αφενός ανοίγει έναν νέο αέναο κύκλο δικαστικών αγώνων αλλα και ενέχει κίνδυνους μη σύναψης συμβάσεων αορίστου χρόνου και την μετατροπή τους σε ορισμένου χρόνου ώστε να αποφεύγεται η οποιαδήποτε απειλή δικαστικών διεκδικήσεων.
Επίσης η υποχρέωση για απόδειξη της ύπαρξης του βάσιμου λόγου απόλυσης από την πλευρά του εργοδότη προβλέπεται να οδηγήσει σε μια βιβλιοθήκη νέων δικαστικών αποφάσεων με ότι συνεπάγεται αυτό με το αντίστοιχό διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις.
Με την προτεινόμενη ρύθμιση στο άρθρο 59, αν και προϋπήρχε, η ηλεκτρονική αναγγελία του απασχολούμενου προσωπικού επί εκτέλεσης οικοδομικής εργασίας ή τεχνικού έργου, ηλεκτρονικά στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ καθημερινά και πριν την ανάληψη στην οικοδομή, εχει αναλογισθεί κανείς την πρακτική εφαρμογή του μέτρου και με ποιον τρόπο θα υλοποιείται, από ποιόν και ποια ώρα της ημέρας;
Ο χαμηλός αριθμός των δεκαοκτώ (18) δόσεων, της φορολογικής ρύθμισης, που αφορά τα νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού χαρακτήρα με μέγιστο όριο τις 30 δόσεις, χωρίς να περιλαμβάνονται στις τελευταίες όλων των ειδών οι οφειλές, θεωρούμε ότι θέτει εκτός μεγάλη μερίδα των επιχειρήσεων, χωρίς μάλιστα να εξειδικεύει ποια ακριβώς νομικά πρόσωπα αφορά (ΑΕ, ΕΠΕ, ΙΚΕ, προσωπικές εταιρείες, κλπ.). Είναι ανάγκη να αυξηθούν οι δόσεις στα νομικά πρόσωπα αυτά ή ακόμη και να είναι κοινές οι συνθήκες ρύθμισης τους με τα φυσικά πρόσωπα και τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Πρότασή μας είναι να μην υπάρχει διαφοροποίηση για φυσικά και νομικά πρόσωπα, να ισχύσει ο ίδιος αριθμός δόσεων για όλους τους εμπλεκόμενους και να ορισθούν παρόμοια εισοδηματικά κριτήρια για όλους. Η αναφορά στην λειτουργία του εξωδικαστικού σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα του μέχρι τώρα, δεν δίνουν την λύση που πρέπει στα προβλήματα των επιχειρήσεων.
Θα επιθυμούσαμε να δούμε στο νομοσχέδιο αυτό την μετατροπή της πάγιας ρύθμισης των φορολογικών και ασφαλιστικών ρυθμίσεων των 12 δόσεων σε 24 και των 24 δόσεων σε 36 ή 48. Θα βοηθούσε τις επιχειρήσεις στην δυνατότητα διατήρησης της ρευστότητας και στην διατήρηση των υπόλοιπων ρυθμίσεων του παρόντος νομοσχεδίου καθότι οι υποχρεώσεις διατήρησης τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την ορθή καταβολή των τρεχουσών υποχρεώσεων τόσο των ασφαλιστικών όσο και φορολογικών.
Κλείνοντας, το κόστος διαχείρισης των διατάξεων του εργατικού δικαίου για τις πολλές ΜμΕ επιχειρήσεις που εξυπηρετούνται από εξωτερικούς Λογιστές - Φοροτεχνικούς θα εκτοξευθεί χωρίς λόγο οδηγώνταςσε περαιτέρω επιβάρυνση του οικονομικού κλίματος και για τον λόγο αυτό επιβάλλεται να αποσυρθούν».
