«Υπάρχουν 200 και πλέον κατοικίες που δίνονται για βραχυπρόθεσμη μίσθωση μέσω της πλατφόρμας τύπου Airbnb»
Η τραγωδία στο Μάτι είχε τεράστιες επιπτώσεις στην ζωή των ανθρώπων της συγκεκριμένης αλλά και των γύρω περιοχών. Επιπτώσεις είχε όμως και στην αγορά του real estate. Το news.gr μίλησε για αυτό το κομμάτι με τον Γιώργο Παυλίδη, πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων Κτηματομεσιτών και κάτοικο της περιοχής.
Του Μαρίνου Γκασιάμη
Του θέσαμε ερωτήματα προκειμένου να αποκομίσουμε την εικόνα γύρω από αυτό το ζήτημα. Σε μια αναλυτικότατη απάντηση μας επεσήμανε πως: «Η περιοχή μας, ως προάστιο της Αττικής και σε μικρή απόσταση μόλις 45 λεπτά από το κέντρο των Αθηνών, τα τελευταία 20 χρόνια, προσελκύει όλο και πιο πολλούς ενδιαφερόμενους αγοραστές είτε για μόνιμη είτε για εξοχική κατοικία διότι διαφέρει από άλλες περιοχές ως προς τη ποιότητα ζωής, το πράσινο, τη θάλασσα. Αναμφίβολα, υπάρχουν επιπτώσεις όχι μόνο στις περιοχές που επλήγησαν από τη πρόσφατη πυρκαγιά αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης ως Δημοτικής ενότητας του Δήμου Μαραθώνα όπου ανήκουν και οι πληγείσες περιοχές κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους.
Τόσο η ψυχολογία των κατοίκων με τις οικογένειες των θυμάτων να είναι καταρρακωμένες όσο και το φυσικό περιβάλλον που από μια όαση ξαφνικά σε λίγες μόνο ώρες μετατράπηκε σε κόλαση και ιδιαίτερα επιβλαβείς για την υγεία των συμπολιτών μας, πολλοί από τους ενδιαφερόμενους αγοραστές σταμάτησαν την αναζήτηση τους στη περιοχή ή διέκοψαν προγραμματισμένες συμβολαιογραφικές πράξεις μεταβίβασης, εξαιτίας του αισθήματος της ανασφάλειας που τους δημιουργήθηκε από τον ανύπαρκτο συντονισμό της πολιτείας σε θέματα πρόληψης και φυσικά σε θέματα υγείας.
Ως προς τις μισθώσεις, πριν ακόμη από το τραγικό συμβάν, η χαμηλή προσφορά των διαθέσιμων κατοικιών σε σχέση με την υψηλή ζήτηση για άμεση διαμονή κινούνταν σε αρνητικά ισοζύγια. Τα διαθέσιμα ακίνητα- κατοικίες στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης ήταν και είναι περιορισμένα λόγω πολλών παραγόντων όπως η μη ανοικοδόμηση νέων κατοικιών -επίπτωση της κρίσης- αλλά και ενός εξίσου σημαντικού παράγοντα, τη διάθεση των ακινήτων από τους ιδιοκτήτες για βραχυπρόθεσμη μίσθωση σε διάφορες πλατφόρμες τύπου Airbnb, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν άμεσα διαθέσιμα ακίνητα προς εκμετάλλευση για να καλύψουν τον μη αναμενόμενο όγκο των οικογενειών των πληγεισών περιοχών αλλά και της ήδη αυξημένης ζήτησης από τον πληθυσμό που έρχονται να μείνουν από άλλες περιοχές της χώρας, μόνιμα. Λόγω λοιπόν, της μειωμένης προσφοράς και τις υπερβολικά αυξημένης ζητήσεως, αποδεικνύεται έμπρακτα η αύξηση τιμών των ενοικίων των άμεσα διαθέσιμων ακινήτων».
Στο ερώτημα αν έχουν αυξηθεί οι αγοραπωλησίες οικοπέδων και σπιτιών καθώς οι άνθρωποι ακούγεται πως αποφασίζουν να φύγουν από τις περιοχές αυτές ο κ Παυλιδης μας τόνισε ότι: «Οκτώ μήνες μετά, η διάθεση του κόσμου ομαλοποιείται και η πρόθεση αγοράς στη περιοχή μας αυξάνεται, όχι όμως για τις πληγείσες περιοχές Μάτι, Άγιος Ανδρέας, Αμπελούπολη, Προβάλινθος. Οι ως άνω περιοχές αποτελούν ακόμη ένα αναπάντητο ερώτημα για το πολεοδομικό καθώς και το νομικό καθεστώς τους. Είναι περιοχές εκτός σχεδίου, εν αναμονή των δασικών αναρτήσεων και χαρακτηρισμών, εμπλέκονται και άλλοι φορείς όπως η εκκλησία, το λιμενικό κοκ. Μόνο ο οικισμός του Νέου Βουτζά διαφέρει από τις ως άνω περιοχές διότι κατά το μεγαλύτερο μέρος του είναι ενταγμένος -με συγκεκριμένους όρους δόμησης- στο σχέδιο πόλεως. Εκεί η ζήτηση για αγορά είναι χαμηλή μεν, αλλά πιο σταθερή εν συγκρίσει με τις άλλες πληγείσες περιοχές.
Από την άλλη πλευρά, οι ιδιοκτήτες προσπαθούν μέσω του «κυκεώνα» της γραφειοκρατίας να συλλέξουν όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά για να λάβουν τις αποζημιώσεις από τους κρατικούς φορείς για να επανατοποθετήσουν το κεφάλαιο τους στη περιουσία τους, εφόσον βέβαια το κράτος αποφανθεί για τη τύχη των περιοχών αυτών.
Οι περισσότεροι δεν έχουν διάθεση να πουλήσουν μέχρι να ξεκαθαρίσει η όλη κατάσταση, υπάρχουν βέβαια κι άλλοι που ζητούν την εκτίμηση μας, ωστόσο σας διαβεβαιώνω, είναι μεμονωμένες περιπτώσεις.
Υπάρχει μία τάση συμπολιτών μας, των πληγεισών περιοχών, ιδιοκτήτες, μόνιμοι κάτοικοι κι εν δυνάμει αγοραστές που ερευνούν την ευρύτερη περιοχή της Νέας Μάκρης και ίσως και της Ραφήνας για αγορά ακινήτου (είτε οικοπέδου είτε κατοικίας), δεν θα έλεγα όμως ότι αποτελεί σημαντικό αντιπροσωπευτικό δείγμα.
Όλα εξαρτώνται από τις αποφάσεις της πολιτείας, τον άμεσο συντονισμό και τη συνεννόηση των φορέων. Θα έπρεπε να υπάρχει οργανωμένο σχέδιο δράσης και διαχείρισης κρίσεων ώστε αυτός ο λαβωμένος κόσμος να μη ταλαιπωρείται».
Το επόμενο ερώτημα είχε να κάνει με την κινητικότητα γύρω από το Airbnb και τις Golden Visa στις περιοχές αυτές:
«Θα σας απαντήσω και στα δύο σκέλη της ερώτησης σας. Σε πρόσφατη έρευνα μας για τις ευρύτερες περιοχές της Νέας Μάκρης συμπεριλαμβανομένων και των οικισμών της, αυτή τη δεδομένη στιγμή, υπάρχουν 200 και πλέον κατοικίες που δίνονται για βραχυπρόθεσμη μίσθωση μέσω της πλατφόρμας τύπου Airbnb. Αυτό επηρεάζει σε υπερθετικό βαθμό τη μη ανεύρεση μόνιμης κατοικίας μέσω μακροπρόθεσμης μίσθωσης στη περιοχή καθώς δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα και στα ξενοδοχεία της περιοχής. Ωστόσο θα υπάρχει πάντοτε κάποιος που ωφελείται και κάποιος που θα δυσανασχετεί. Κατά την άποψη μου θεωρώ μείζον θέμα την ύπαρξη ενός ελεγκτικού μηχανισμού ώστε να υπάρχει ισορροπία, να αποφεύγεται η αισχροκέρδεια και η αγορά να λειτουργεί υπό συνθήκες ελεγχόμενης ανάπτυξης.
Το ξένο επενδυτικό ενδιαφέρον είναι υπαρκτό μόνο στις περιπτώσεις όπου το πολεοδομικό και νομικό καθεστώς είναι ξεκάθαρο. Σε αυτή τη προσπάθεια κατευθυνόμαστε κι εμείς, ως επαγγελματίες του χώρου να συμβάλλουμε και να συνδράμουμε θετικά και με τη καθοδήγηση μας να επιτύχουμε την αύξηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος στη περιοχή μας. Κανένας αλλοδαπός δεν θα επενδύσει τα κεφάλαια του, εάν πρωτίστως δεν ελέγξει το αντικείμενο της επένδυσης» επεσήμανε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Κτηματομεσιτών.
Το επόμενο ερώτημα είχε να κάνει με την «καυτή πατάτα» της γενικής αίσθησης, σχετικά με το νομικό καθεστώς των ακινήτων στη περιοχή, που τα θέλει ως αυθαίρετα.
«Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι η αίσθηση περί «αυθαιρέτων» είναι μια απαράδεκτη γενίκευση που εξυπηρετεί ποικίλους σκοπούς. Πάντως όχι κοινωνικούς, ούτε οικονομικούς… Η περιοχή που επλήγη χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Πρώτον, την περιοχή του Νέου Βουτζά που είναι εντός σχεδίου πόλεως με Βασιλικό Διάταγμα από το 1969, με συντελεστή δόμησης 0,40 και κάλυψη 20%. Η περιοχή αυτή διατηρούσε την ίδια πυκνότητα δάσους και πρασίνου με το Μάτι, τον Προβάλινθο, τον Άγιο Ανδρέα, την Αμπελούπολη και τους άλλους οικισμούς, πλην όμως ούσα ενταγμένη στο σχέδιο πόλης δεν έχει ζήτημα «αυθαιρέτων». Και δεν μιλάμε για μεμονωμένες, υπερβολικές παραβάσεις που ούτως ή άλλως υφίστανται σε κάποιες περιπτώσεις, όπως άλλωστε παντού. Οι ιδιοκτήτες εκεί σήμερα μπορούν να βγάλουν άδειες επισκευών και να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους.
Η άλλη κατηγορία, είναι οι περιοχές που προανέφερα, οι οποίες αν και όμορες του Νέου Βουτζά, αν και με τα ίδια χαρακτηριστικά, ελλείψει πρωτοβουλίας της πολιτείας, έχουν μείνει τα τελευταία 60 χρόνια στο έλεος του Θεού. Και δεν μιλάμε για δημόσιες ή εκκλησιαστικές εκτάσεις! Το 90% των ιδιοκτητών έχουν έγκυρους τίτλους κτήσης και οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν οικοδομήσει, έχουν τουλάχιστον κάποια υποτυπώδη άδεια από τις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες του κράτους. Όμως, οι άνθρωποι αυτοί, σήμερα που η περιουσία τους έχει καταστραφεί δεν μπορούν να επισκευάσουν τα σπίτια τους γιατί δεν υπάρχει σχέδιο πόλης.
Φανταστείτε να καίγεται το σπίτι σας και η πολιτεία που έχει τεράστια ευθύνη για αυτό να σας λέει ότι δεν το ξαναφτιάχνετε επειδή η περιοχή δεν έχει σχέδιο πόλης. Φέρτε το! Στις περιοχές αυτές δε, δεν έχουν κυρωθεί οι δασικοί χάρτες, ούτε καν έχουν αναρτηθεί. Το πρόβλημα είναι ότι αφού δεν πάρθηκε ποτέ η πολιτική απόφαση να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις και να ενταχθεί στο σχέδιο μια περιοχή που ούτως ή άλλως -εν τη απουσία του κράτους- έχει χτιστεί άναρχα όλα αυτά τα χρόνια της αδιαφορίας, ήρθε η φύση να δώσει τη λύση… Φταίνε οι πολίτες που έχουν περιουσία και δεν μπορούν με νόμιμο τρόπο να την αξιοποιήσουν;
Ή μήπως φταίει η πολιτεία που τους οδηγεί σε ανεξέλεγκτες λύσεις χωρίς καμία οργάνωση και συντονισμό; Στο Μάτι ο κόσμος κάηκε γιατί δεν είχε διαφυγή, δεν υπάρχουν μεγάλοι δρόμοι που να οδηγούν κάπου, οπουδήποτε! Και για αυτό φταίνε οι πολίτες που «αυθαιρετούν»; Μέχρι πότε θα συνεχίζουμε να μην βλέπουμε τι έχουμε κάνει όλα τα χρόνια που δεν παίρνουμε αποφάσεις;» απάντησε ο Γιώργος Παυλίδης ξεκαθαρίζοντας το σχετικό θέμα με την βαθύτατη γνώση του ζητήματος μιας και το οικογενειακό γραφείο κτηματομεσιτών δραστηριοποιείται στην εν λόγω περιοχή από την δεκαετία του 1980.
Τέλος τον ρωτήσαμε αν υπάρχει κάποιο νεότερο ως προς τις αποζημιώσεις.
«Και πάλι, εδώ, το κύριο ζήτημα είναι το καθεστώς που διέπει την περιοχή. Πολεοδομικό και νομικό. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι τα πρώτα χρήματα (άμεσης ανάγκης), παρ’ όλα τα γνωστά οργανωτικά προβλήματα της χώρας και τις καθυστερήσεις, καταβλήθηκαν σχετικά γρήγορα. Και σας διαβεβαιώνω για αυτό, καθότι υπήρξα μέλος της ομάδας εθελοντών που συστήσαμε για την επιτάχυνση των διαδικασιών… Προβλήματα διαπιστώνονται όμως, στη καταβολή των αποζημιώσεων για την ανακατασκευή των κτισμάτων και τις επισκευές. Αν δεν μπορείς να αποδείξεις τις επιφάνειες, η αποζημίωση που προβλέπει ο νόμος δεν είναι αρκετή για να καταστήσει τα ακίνητα βιώσιμα.
Στις εκτός σχεδίου περιοχές δύσκολα θα καταβληθούν αξιόλογες αποζημιώσεις. Αλλά ακόμη και να δεχθούμε ότι είναι αρκετή η αποζημίωση, δεν έχει προβλεφθεί καμία δαπάνη για την αποκατάσταση του ευρύτερου περιβάλλοντος, των κοινόχρηστων χώρων κ.λπ. Τι να το κάνει κανείς, όταν ξαναφτιάξει το σπίτι του και έξω από τη μάνδρα του στέκουν ακόμη τα καμένα δέντρα και όλα είναι μαύρα; Φτάνουν νομίζετε τα λιγοστά δέντρα που μπήκαν άρον άρον στη Λεωφ. Μαραθώνος από την οποία πέρασε ο Μαραθώνιος; Για να λυθεί το πρόβλημα χρειάζεται να γίνει μια συνολικά συντονισμένη προσπάθεια, η οποία μέχρι σήμερα σε αυτό το κομμάτι δεν έχει γίνει».
