Ο κίνδυνος για «ανυποψίαστες» ανέπαφες συναλλαγές
Ο σύμβουλος πληροφορικής και Γ.Γ. της Ένωσης Επαγγελματικών internet, Γιώργος Καβαλλιεράτος, σε συνέντευξή που παραχώρησε στην ΕΡΤ μίλησε για τη νέα απάτη με τη χρήση του μηχανήματος POS, δίνοντας χρηστικές συμβουλές στους πολίτες.
Συγκεκριμένα, κάποιοι χρησιμοποιούν το POS για ανέπαφες συναλλαγές μέσω καρτών και αποσπούν χρήματα από ανυποψίαστους πολίτες, χωρίς αυτοί να το καταλαβαίνουν. Ο τρόπος είναι ο εξής: οι δράστες σκανάρουν την κάρτα τους με το μηχάνημα, όταν οι κάτοχοι έχουν στραμμένη την προσοχή τους αλλού.
«Τεχνικά είναι δυνατόν. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κάποια αλλά σημεία. Πρώτα από όλα η ίδια η επαφή δεν είναι πάντα εξασφαλισμένη ότι θα γίνει. Η συνθήκη πρέπει να είναι ιδανική: η κάρτα να είναι χωρίς πορτοφόλι, υπάρχει ένα ύφασμα στη μέση. Συνήθως κάποιος για να κάνει αυτή την απάτη έχει κρύψει κάπου το POS. Δεν κυκλοφορεί με ένα POS μέσα στο μετρό και αρχίζει και ακουμπάει τον κόσμο. Παρεμβάλλοντας ή το ύφασμα ή κάτι άλλο γίνεται πιο δύσκολη η συναλλαγή στην πράξη. Πηγαίνοντας με μια κάρτα έχουμε δει ότι πολλές φορές δεν πιάνει» επεσήμανε ο κ. Καβαλλιεράτος.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο πόσο εύκολο είναι κάποιος να γίνει κάτοχος POS: «Το δεύτερο σημείο είναι ότι το POS δεν είναι κάτι απλό να έχει κάποιος. Δηλαδή παίρνει ένα μηχάνημα, το αγοράζει από το περίπτερο ας πούμε. Πρέπει κάποιος να έχει μια μορφή εταιρείας και να συνδέεται με τραπεζικό λογαριασμό. Αφήνει και ίχνη. Είναι σαν κάποιος πορτοφολάς να δηλώνει τα κέρδη του από τις κλοπές. Δεν είναι απλή η διαδικασία να αγοράσεις ένα τέτοιο μηχάνημα. Ακόμη και κάποιος να έχει ένα POS στα χέρια του, το οποίο είναι μασκαρισμένο και κάνει αυτή τη συγκεκριμένη επαφή, η συναλλαγή θα αφήσει ίχνος γιατί η κάρτα που θα κάνει τη συναλλαγή θα είναι ελληνική κάρτα, μιλώντας για Ελλάδα. Άρα βρίσκουμε τη διαδρομή του χρήματος. Ταυτόχρονα οι τράπεζες έχουν μηχανισμό αμφισβήτησης, δηλαδή όπως και στις κλασσικές πιστωτικές μπορείς να αμφισβητήσεις τη χρέωσή σου».
Ο κ. Καβαλλιεράτος τόνισε ότι αυτή η μέθοδος είναι μάλλον ριψοκίνδυνη για τους επίδοξους δράστες: «Το τρίτο σημείο είναι ότι ο δράστης αφήνοντας ίχνη, κάποια στιγμή το δυνητικό του κέρδος μέχρι να αποκαλυφθεί αυτή η ιστορία είναι σχετικά μικρό. Δηλαδή το ρίσκο που παίρνει σε σχέση με το κέρδος είναι μικρό. Δηλαδή το να σου κλέψει κάποιος το πορτοφόλι στο μετρό είναι πιο πιθανό».
Πώς μπορούν όμως οι πολίτες να προστατευθούν;
«Αφενός η κάρτα μας δίνει τη δυνατότητα αμφισβητήσεως. Υπάρχουν φάκελοι που προστατεύουν από το να δεχθεί η κάρτα το σήμα. Δεν είναι όμως πολύ πρακτικό. Πρέπει να έχουμε την κάρτα σε όχι προφανές σημείο, να μην φαίνεται. Αυτή είναι μια προστασία. Από εκεί και πέρα τα κλασσικά που συστήνουν οι τράπεζες. Πρώτον δεν δίνουμε την κάρτα αλλού. Πολλές φορές όταν κάνουμε μια συναλλαγή, το μηχάνημα αυτόματης ανάληψης είναι στο πίσω μέρος της τράπεζας και την παίρνει ο υπάλληλος. Καλό θα είναι να μην τη δίνουμε ή να είμαστε παρόντες. Και το δεύτερο είναι να αποκτήσουμε τη συνήθεια να ελέγχουμε από το e-banking, πράγμα που μπορούμε να το κάνουμε και από το κινητό. Όσο για τις ανέπαφες πράξεις είναι μέχρι 25 ευρώ και δεν θα έμπαινε κάποιος στη διαδικασία για τόσο λίγα χρήματα».
