«Είμαστε όλοι επιβάτες σε μια αεροπειρατεία δισεκατομμυριούχου»
«Είμαστε όλοι επιβάτες σε μια αεροπειρατεία δισεκατομμυριούχου», λέει ο άνθρωπος που έχει μετατραπεί στον πιο παθιασμένο κριτή της πλουτοκρατίας, βλέποντας τρωτά σημεία πίσω ακόμα και από την παροιμιώδη φιλανθρωπία των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου.
Ο λόγος για τον καθηγητή και συγγραφέα Anand Giridharadas, έναν ινδικής καταγωγής Αμερικανό που στο νέο του πόνημα «Winners Take All» (Οι νικητές τα παίρνουν όλα) τα βάζει με το πώς αντιμετωπίζουν οι ελίτ την αγαθοεργία.
Λέει δηλαδή χωρίς περιστροφές πως οι δυτικές ελίτ έχουν περιχαρακωθεί πίσω από αυτό το «να αλλάξουμε τον κόσμο» μόνο και μόνο για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα και να μειώσουν την αποτελεσματικότητα της δημοκρατικής αλλαγής.
Όταν δεν επικρίνει το Νταβός, τα βάζει με τις εταιρικές διακηρύξεις που αποζητούν υποτίθεται να λύσουν οξεία κοινωνικά προβλήματα. Και λέει πως οι δυτικές κοινωνίες δεν χρειάζονται βαθύπλουτους προστάτες και αυτοανακηρυγμένους φύλακες-αγγέλους, καθώς η αλλαγή μπορεί να προέλθει μόνο από δημόσιες πολιτικές και δικαιότερα φορολογικά συστήματα.
Ήταν το 2015 όταν ο Giridharadas ένιωσε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τον τρόπο που λειτουργεί ο καπιταλισμός. Κορυφαίος αναλυτής, ερευνητής, δημοσιογράφος και με διδακτορικό από το Χάρβαρντ τελικά, ο πολυπράγμοναςAnand έζησε και δούλεψε πλάι σε ανθρώπους που πίστευαν, όπως λέει, ότι «με την ανταλλαγή ιδεών, τη φιλανθρωπία και τον ‘‘ευσυνείδητο καπιταλισμό’’ τους θα μπορούσαν να σώσουν τον κόσμο».
Ότι ο ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να θεραπεύσει τα πάντα με άφθονο χρήμα, αυτό πίστευε η ελίτ, ισχυρίζεται πάντα ο Giridharadas, που μετατράπηκε προοδευτικά στον πιο συνειδητοποιημένο πολέμιό της.
Οι ομιλίες του συγκέντρωναν τώρα μεγάλα πλήθη και αναγκαστικά ανάμεικτες κριτικές επευφημίας και οργής. Αυτός έγραφε τα πύρινα άρθρα του στους «New York Times» και δίδασκε δημοσιογραφία στο New York University, κατακεραυνώνοντας την άρχουσα τάξη και τις πρακτικές της.
Πλέον αποδομεί συστηματικά την «κόσμο της αγοράς», όπως τον αποκαλεί χαρακτηριστικά, δηλώνοντας πως οι εταιρίες το μόνο που έχουν να κάνουν είναι λιγότερη ζημιά στον κόσμο. Και πως οι συστημικές αλλαγές μπορεί να προέλθουν μόνο από οργανωμένες δημόσιες δράσεις και πολιτικές παρεμβάσεις και όχι από το καπρίτσιο κάποιων βαθύπλουτων που στρέφουν τα τεράστια κονδύλιά τους σε σκοπούς που δεν εξυπηρετούν πάντα (ή ποτέ!) το δημόσιο συμφέρον.
Προοδευτικός πολιτικά, το «καταραμένο» νέο του βιβλίο συζητήθηκε μάλιστα στην πρόσφατη ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας και έμοιαζε να τρομοκρατεί τους πάντες, όπως αποκάλυψε το Business Insider!
Κατόπιν μίλησε στο περιοδικό για τον «καλύτερο καπιταλισμό» που ευαγγελίζεται και έχει να κάνει με ένα βασικό πράγμα: «οι εταιρίες δεν πρέπει να λειτουργούν σαν μικρές κυβερνήσεις».
Σπεύδοντας να τονίσει στους Αμερικανούς: «μην εκλέξετε άλλον δισεκατομμυριούχο για πρόεδρο».
