Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στη Φρανκφούρτη, όπου οι αγορές περιμένουν, όχι την απόφαση - για την οποία προεξοφλούν ότι θα αφήσει αμετάβλητα τα επιτόκια -, αλλά το χρησμό του Super Mario, του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη, σχετικά με την πορεία του (απο-)πληθωρισμού, του ευρώ και των επιτοκίων.
Ο Μάριο Ντράγκι θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις για το πολύ σκληρό κοινό μας νόμισμα - βρίσκεται κολλημένο πάνω από τα 1,37 δολάρια τον τελευταίο μήνα -, για τη ζημιά που προκαλεί και για το πόσο αποσταθεροποιεί το σύστημα, με δεδομένο ότι η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη κάθε άλλο παρά αντικατοπτρίζεται σε αυτά τα επίπεδα της ισοτιμίας με το αμερικανικό νόμισμα.
Οι αναλυτές εκτιμούν πως, αν ο κύριος Ντράγκι μπορέσει λεκτικά να οδηγήσει το ευρώ στα επίπεδα των 1,30 δολαρίων, τότε δεν θα υπάρξει ανάγκη για να μειωθούν τα επιτόκια. Αν δεν τα καταφέρει λεκτικά, τότε θα αναγκαστεί να πάρει μέτρα, τα οποία δεν θα αφορούν απαραίτητα - ή μόνο - σε χαμηλότερα επιτόκια.
Ο ίδιος, όταν ερωτάται σχετικά σε ιδιωτικές συζητήσεις, προερχόμενος από τις αγορές - μην το ξεχνάμε αυτό -, αρέσκεται να λέει το αγαπημένο του αστείο :
"Ένας άντρας (Α) χρειάζεται να υποβληθεί σε μεταμόσχευση καρδιάς. Και ακολουθεί ο εξής διάλογος με το γιατρό του (Γ) :
Γ : Μπορώ να σου δώσω την καρδιά ενός πεντάχρονου αγοριού.
Α : Πολύ νέα.
Γ : Τι θα έλεγες για αυτή ενός 40χρονου επενδυτικού τραπεζίτη ;
Α : Αυτοί δεν έχουν καρδιά.
Γ : Ενός 75χρονου κεντρικού τραπεζίτη ;
Α : Θα την πάρω.
Γ : Μα, γιατί ;
Α : Διότι δεν έχει ποτέ χρησιμοποιηθεί !".
Τι θέλει να πει με αυτό το αστείο ;
Ότι η άσκηση των καθηκόντων ενός κεντρικού τραπεζίτη αφορά στη λήψη λογικών, ψυχρών και χωρίς συναισθήματα αποφάσεων σε συχνά δύσκολες συγκυρίες.
Η Morgan Stanley, σε πρόσφατη έκθεσή της, υποστηρίζει πως λίγες αποφάσεις από τον Ντούιζενμπεργκ, τον Τρισέ και τον Ντράγκι ήταν αμφισβητήσιμες (για τον απόλυτα παθητικό ρόλο του Τρισέ στην περίοδο της κρίσης επιτρέψτε μου να έχω τις ενστάσεις μου)....
Όπως η μείωση των επιτοκίων τον Απρίλιο του 1999 (Ντούιζενμπεργκ), και οι αυξήσεις τους, τον Ιούλιο του 2008 (Τρισέ) και τον Απρίλιο και τον Ιούλιο του 2011 (Τρισέ και Τρισέ).
Ο Ντράγκι, άλλωστε, όταν χρειάστηκε, παρενέβη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι περίμεναν πολλοί και επέτρεπε ίσως η δομή της Ευρωζώνης, όταν - τον Ιούλιο του 2012 - ανακοίνωσε ότι θα κάνει ό,τι απαιτείται για να διαφυλάξει το ευρώ.
Το αν και αυτή τη φορά, την Πέμπτη, θα δείξει ότι δεν χρησιμοποιεί την καρδιά του, μένει να αποδειχθεί.
