Συνεργάστηκε με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως ο Τζον Γουέιν
Ικανός μάστορας του Χόλιγουντ, ο σκηνοθέτης Άντριου ΜακΛάγκλεν μεγάλωσε δίπλα σε ιερά τέρατα, είχε πατέρα ηθοποιό, βραβευμένο με Όσκαρ και μια μακρά πορεία στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, που θα ζήλευε και ο Τεντ Ποστ, φημισμένος σκηνοθέτης τηλεοπτικών επιτυχιών- σήμερα σχεδόν ξεχασμένος.
Ο Άντριου ΜακΛάγκλεν, είχε την τύχη να πρωτομπουσουλήσει στα κινηματογραφικά πλατό, δίπλα σε σημαντικούς σκηνοθέτες και το σημαντικότερο υπό τη σκιά του δάσκαλου Τζον Φορντ. Από παιδί για όλες τις δουλειές έως και βοηθός σκηνοθέτη αποκόμισε εμπειρίες που δεν σπουδάζονται, ούτε μπορούν να αγοραστούν με εκατομμύρια δολάρια. Στενή ήταν και η συνεργασία του με τον Τζον Γουέιν, παλιό φίλο του πατέρα του και δικό του στη συνέχεια.
Στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «Κάποτε στο Χόλιγουντ», που το στόρι αφορά έναν πρωταγωνιστή τηλεοπτικών σειρών γουέστερν και περιπετειών και του προσωπικού του κασκαντέρ, θα γίνει αναφορά στο όνομα του ΜακΛάγκλεν, ως σκηνοθέτη, που έδινε καλά χρήματα στους συνεργάτες του και πρόσεχε τους ηθοποιούς του. Πράγματι, ο ΜακΛάγκλεν, ήταν γνωστός για την εκτίμησή του σε όλους τους ηθοποιούς και όχι μόνο για τους πρωταγωνιστές και οι παραγωγές του είχαν το προνόμιο να μοιράζουν καλές αμοιβές.
Πέρασαν δέκα χρόνια από το θάνατο του Άντριου ΜακΛάγκλεν (30 Αυγούστου του 2014) και είναι ευκαιρία να θυμηθούμε τον μάστορα, τον «επαγγελματία» του Χόλιγουντ, με το βαρύ όνομα, που συνδέθηκε στενά με τον Τζον Γουέιν και μας χάρισε ορισμένες εξαιρετικές ταινίες, κατά κύριο λόγο γουέστερν και περιπέτειες, ένα γνήσιο ψυχαγωγικό σινεμά, που τράβηξε εκατομμύρια θεατές στους κινηματογράφους.
Ο Βίκτορ και ο Φορντ
Ο Άντριου ΜακΛάγκλεν γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1928, στο Λονδίνο, γιος του διάσημου ηθοποιού Βίκτορ ΜακΛάγκλεν, ενώ λίγο μετά-μετά η οικογένειά του θα μετακομίσει στο Χόλιγουντ. Η οικογένειά του και πολλοί από τους συγγενείς του ασχολήθηκαν με τον κινηματογράφο, αλλά αυτός που θα μείνει στην ιστορία είναι ο πατέρας του Βίκτορ ΜακΛάγκλεν. Εδώ, μια μικρή στάση. Ο Βίκτορ Μακ Λάγκλεν, ο θηριώδης γνήσιος Ιρλανδός, πρώην πυγμάχος και με φάτσα αξέχαστη στους παλαιότερους, θα κερδίσει και το Όσκαρ Α Ανδρικού Ρόλου το 1936 για τη δραματική ταινία «Ο Καταδότης», που έδωσε και το πρώτο Όσκαρ σκηνοθεσίας στον Τζον Φορντ. Επίσης, είχε συμπρωταγωνιστήσει δίπλα στον Τζον Γουέιν στο αριστουργηματικό «Ο Ήσυχος Άνθρωπος», που έδωσε ακόμη ένα Όσκαρ σκηνοθεσίας στον Τζον Φορντ.
Ιρλανδική παρέα
Επιστρέφοντας στα πρώτα βήματα του γιου του Άντριου ΜακΛάγκλεν, θα πρέπει να αναφερθεί ότι σπούδασε σε καλά και εκλεκτικά κολέγια, ενώ φοίτησε στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. Επηρεασμένος από την οικογένειά του, θα μπει στον χώρο του σινεμά, κάνοντας αρχικά ερασιτεχνικές ταινίες, αν και ο πατέρας του δεν τον ενθάρρυνε ποτέ, γνωρίζοντας τις κακοτοπιές, αλλά παραγνωρίζοντας τους φίλους του και την ιρλανδική παρέα που θα τον φρόντιζε. Έτσι, θα περάσει την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δουλεύοντας σε αεροπορική βιομηχανία και αμέσως μετά θα έχει την τύχη να γνωρίσει έναν από τους σημαντικότερους παραγωγούς της εποχής, τον Γέιτς, ο οποίος θα τον χώσει στα κινηματογραφικά στούντιο. Ξεκινώντας από χαμηλά θα φτάσει ως βοηθός σκηνοθέτη σε πολλές ταινίες, μέχρι να βρει το δικό του δρόμο.
Γουέστερν και τηλεόραση
Η πρώτη του ταινία θα είναι ένα γουέστερν χαμηλού προϋπολογισμού, το «Gun the Man Down» (1956), ένα δημοφιλές είδος την εποχή εκείνη, έχοντας ως πρωταγωνιστές τους Τζέιμς Άρνες και Άντζι Ντίκινσον. Θα ακολουθήσουν κι άλλα γουέστερν χαμηλού προϋπολογισμού, ενώ το 1957 θα σκηνοθετήσει το πρώτο φιλμ νουάρ («Οι Απαγωγείς»), έχοντας ως πρωταγωνιστή τον πατέρα του. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 θα επικεντρωθεί στην τηλεόραση, σκηνοθετώντας πολλές πετυχημένες σειρές.
Ένα ευχάριστο κλίμα
Η πρώτη του μεγάλου προϋπολογισμού ταινία του ήταν το συμπαθέστατο και διασκεδαστικό γουέστερν «McLintock!», που γύρισε το 1963, έχοντας σε μεγάλα κέφια τον Τζον Γουέιν και την Μορίν Ο'Χάρα, αλλά και αρκετούς αξιόλογους καρατερίστες. Μία ταινία που σηματοδοτεί και τον χαρακτήρα πολλών ταινιών του ΜακΛάγκλεν, καθώς πάντα υπήρχε ένα κλίμα ευχάριστο και μια αθωότητα, σχεδόν πάντα ένα διασκεδαστικό επεισόδιο με τις μπουνιές να δίνουν και να παίρνουν, χιούμορ, μια δόση ρομαντισμού και νοσταλγίας. Στη συγκεκριμένη ταινία υπάρχει και μια εντυπωσιακή σεκάνς που ο Γουέιν κυνηγιέται με την Μορίν, αλλά και μια υπέροχη συγκινητική σκηνή, όπου η κοκκινομάλλα Ιρλανδέζα αγουροξυπνημένη ακούει την ιστορία της ζωής της.
Η ταινία της ζωής του
Η καλύτερη ταινία της καριέρας του ήταν σίγουρα το δραματικό γουέστερν «Shenandoah» (1965), με τον Τζέιμς Στιούαρτ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μια εξαιρετική ταινία, που η ιστορία της διαδραματίζεται στον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο, με τον πατριάρχη μιας πολυμελούς και οικονομικά ανεξάρτητης οικογένειας, που ζει στη Βιρτζίνια, αποφασίζει να μείνει ουδέτερος. Όμως, διάφορα περιστατικά θα τον τραβήξουν στον εμφύλιο και στην αναζήτηση του μικρότερου παιδιού του, που είχε απαχθεί. Αυτή η εναγώνια αναζήτηση, θα του στοιχίσει τη ζωή πολλών από τα παιδιά του και θα τον ρημάξει ψυχολογικά. Η ταινία έχοντας έντονα αντιπολεμικά και ανθρωπιστικά στοιχεία θα αποτελέσει ένα μετριοπαθές επικριτικό σχόλιο για τον πόλεμο του Βιετνάμ, ενώ ταυτόχρονα επαινέθηκε και για την αρτιότητά της. Ριμέικ της ήταν «Ο Πατριώτης», με τον Μελ Γκίμπσον, μία ταινία που δεν είχε την τόλμη να μιλήσει για τον εμφύλιο και μετέφερε την ιστορία στον πόλεμο των Αμερικάνων κατά των Άγγλων, δίνοντας έμφαση στον ηρωισμό.
Ταινίες, σταρ και εξάσφαιρα
Ο ΜακΛάγκλεν, έχοντας πλέον και την αναγνώριση ενός ικανού σκηνοθέτη, θα γυρίσει στη συνέχεια μια σειρά από αξιόλογες ταινίες, μεταξύ των οποίων και «The Rare Breed» (1966), με τους Τζέιμς Στιούαρτ και Μορίν Ο'Χάρα, «Ο Δρόμος προς τη Δύση» (1967), με Κερκ Ντάγκλας, Ρίτσαρντ Γουίτμαρκ και Ρόμπερτ Μίτσαμ, «Οι Αήττητοι» (1969), με Τζον Γουέιν και Ροκ Χάτσον, «Μπαντολέρο» (1968), με Τζέιμς Στιούαρτ, Ντιν Μάρτιν, Ράκελ Γουέλς και Τζορτζ Κένεντι,«Η Ταξιαρχία του Διαβόλου» (1968) με Γουίλιαμ Χόλντεν, «Εναντίον Όλων των Παρανόμων» (1970), με Τζον Γουέιν και Μπεν Τζόνσον, «Τετάρτη Πρωί η Εκτέλεση» (1973), με Τζον Γουέιν και Τζορτζ Κένεντι και «Ο Νόμος του Μίσους» (1976), με Τσάρλτον Ίστον και Τζέιμς Κόμπερν.
Προς τα τέλη της δεκαετίας θα επιστρέψει στην τηλεόραση, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ στη συνέχεια θα κάνει και κάποιες περιπέτειες για τον κινηματογράφο, καθώς το παραδοσιακό γουέστερν είχε παρακμάσει. Ο Άντριου ΜακΛαγκλεν, που παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε συνολικά τέσσερα παιδιά, θα πάρει την απόφαση να αποσυρθεί και να απομονωθεί στο νησί Σαν Χουάν, όπου θα σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις του δημοτικού θεάτρου.
Θα πεθάνει ήσυχα το 2014, σε ηλικία 94 χρόνων, για να πάει να βρει τον Τζον Γουέιν και πολλούς φίλους του, που έπαιξαν στα γουέστερν του, αλλά και τον μπάρμπα Φορντ, που του έμαθε τα βασικά, αλλά και να αγαπάει και να ανταμείβει τους εργάτες του σινεμά.
