«Για εμένα ήσουν στριφνή και ξινή» απάντησε ο παρουσιαστής
Η Δάφνη Λαμπρόγιαννη βρέθηκε καλεσμένη το βράδυ της Τρίτης στον Γρηγόρη Αρναούτογλου και με αφοπλιστική ειλικρίνεια του είπε ότι παλιότερα δεν τον συμπαθούσε, αφού δεν της άρεσε όταν στο «Πολύ την Κυριακή» πετούσαν στα σκουπίδια διάφορα πράγματα.
«Έχω την αίσθηση ότι έχεις κάνει μία διαδρομή μέσα σε αυτά τα χρόνια και αυτό το εξομολογητικό παραπάνω που έχεις δεν έχει να κάνει μόνο με το επάγγελμα και ότι μπαίνεις μέσα στα σπίτια, αλλά τη ψάχνεις και έχεις βασανιστεί λιγάκι. Για αυτό σε συμπαθώ περισσότερο τώρα. Παλιότερα δεν σε συμπαθούσα με αυτά που έκανες. Δεν μου άρεσαν» ανέφερε αρχικά η Δάφνη Λαμπρόγιαννη.
«Είναι τιμή μου που δεν με συμπαθούσες παλιότερα γιατί άνθρωποι σαν κι εσένα -και ευτυχώς ήταν λιγότεροι από αυτούς που με συμπαθούσαν για αυτό είμαι ακόμα εδώ- μην το πάρεις στραβά αλλά ήταν οι άνθρωποι που για εμένα ήταν λίγο στριφνοί και ξινοί. Για εμένα ήσουν στριφνή και ξινή και όταν μου έλεγαν δεν αρέσεις στη φίλη μου την Δάφνη έλεγα ότι δεν με νοιάζει καθόλου. Θα ήθελα να ακούσω τι δεν σου άρεσε τότε» απάντησε ο Γρηγόρης Αρναούτογλου.
«Δεν μου άρεσε που πετούσες πράματα από τα μπαλκόνια. Σου άρεσε;» απόρησε η ηθοποιός για να πάρει τον λόγο ξανά ο Γρηγόρης Αρναούτογλου και να εξηγήσει: «Όταν είδα ότι από πολλούς δεν άρεσε, το σταμάτησα. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ γιατί τα περισσότερα σαλόνια για τα οποία μας φώναζαν ήταν για πέταμα. Ήταν 30 χρονών, ήταν ένα σόου και έλεγα εγώ στα παιδιά να πάτε να βρείτε σαλόνια παλιά που θέλουν να τα πετάξουν. Πετούσαμε το σαλόνι από τον τρίτο όροφο για να είναι εντυπωσιακό και παίρναμε ολοκαίνουριο. Μια δυο τρεις αυτό το θέαμα δεν άρεσε. Όταν το άκουσα στον δρόμο κάποιες φορές, είπα παιδιά το σταματώ. Δημιουργεί αρνητικότητα στον κόσμο… Αν σου έλεγα ότι το αποσύρω και μετά έσβηνε η κάμερα, το κατεβάζαμε κάτω και το πετούσαμε στα σκουπίδια, δεν θα πείραζε κανένα».
«Είναι τρομερή σπατάλη. Εγώ όταν αποσύρω κάτι είτε το ανακαινίζω είτε το χαρίζω είτε το φροντίζω για να έχει ζωή. Γεμίσαμε σκουπίδια τον πλανήτη και γίναμε αδηφάγοι» κατέληξε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη.
