«Έχω γνωρίσει εκατοντάδες μαθητές που πέρασαν από τα χέρια της»
Πολύ συγκινημένη και περήφανη για τη θεία της είναι η Ελένη Μενεγάκη, όπως εξομολογήθηκε μέσα από την εκπομπή της στο Mega. Η παρουσιάστρια μίλλησε Μαρία Μενεγάκη, η οποία παρασημοφορήθηκε ως αξιωματούχος των Γραμμάτων και των Τεχνών από το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού. Η Ελένη στάθηκε μεταξύ άλλων και στα τρυφερά λόγια που είπε η θεία της για τον παππού της, λέγοντας πως δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Αν μπορεί να αισθανθεί κάποιος υπερήφανος για κάποιον μεγαλύτερό του, έναν άνθρωπο της οικογένειάς του με πολύ μεγάλη διαδρομή που πάντα είχε την πρώτη θέση στη ζωή της, τα γράμματα, τον πολιτισμό και την αγάπη της πραγματικά για την Γαλλία, τον πολιτισμό και την ιστορία της, το φεμινισμό της Γαλλίας.
Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στην τηλεόραση έχω γνωρίσει εκατοντάδες μαθητές που πέρασαν από τα χέρια της θείας μου. Όλοι μου έχουν μιλήσει με όμορφα λόγια κι έχω αισθανθεί πραγματικά υπερήφανη γιατί είναι αυτό που λες ότι είμαστε από το ίδιο αίμα, είμαστε οικογένεια. Είναι αδερφή του πατέρα μου, τον οποίο έχω χάσει από 2,5 χρονών. Καλώς ή κακώς, υπέροχο για εμένα είναι ότι μοιάζουμε πάρα πολύ και πολύ εύκολα στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου μού έλεγαν: μήπως είναι η μαμά σου ή θεία σου η κ. Μενεγάκη που είναι στο πανεπιστήμιο;» εξομολογήθηκε η Ελένη Μενεγάκη και συνέχισε ως εξής:
«Μέσα σε αυτές θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και στην Ελεονώρα Μελέτη, η οποία πάντα όταν θα ανεβάσω κάτι με τη θεία μου θα γράψει από κάτω ότι ήταν η εξαιρετική μου καθηγήτρια. Πάντα με εντυπωσιάζει όταν μου λένε ότι έχω σπουδάσει αυτό από τη θεία σου και το αγάπησα για αυτό. Έχω πει εκατό φορές ότι αυτός ο χώρος δεν είναι δικός μου, αλλά μου τον δίνουν για να παρουσιάζω κάποια πράγματα και δεν θέλω να τον χρησιμοποιώ για αυτό, αλλά πήραμε πολύ μεγάλη ευχαρίστηση όσοι είμαστε πια σε αυτήν την οικογένεια, που κάποτε ήταν πολύ πιο μεγάλη και κάποιοι έχουν φύγει γιατί τα χρόνια περνάνε.
Υπερήφανη για τη θεία μου και αισθάνθηκα συγκίνηση όταν έκανε μία ξεχωριστή μνεία στον παππού μου, στον πατέρα της κι είπε… τα έχασα και έκλαιγα γιατί την άκουγα να λέει πόσο σημαντική ήταν η στήριξη του πατέρα της -σας θυμίζω την εποχή – στο να μην γίνει απλά μία γυναίκα που θα ασχοληθεί με τα παιδιά της, αλλά αυτό που αγαπά πολύ να το προχωρήσει στη ζωή της και να δώσει την καρδιά της».
